روزگاری کوبلن دوزی مد بود .. !!!
به یاد داشته باشید، برخی از روزها گلدوزی کوبلن مد بود
چیزی بیشتر از کلیپ و پشتیبانی و این چیزا نیست
در بین دختران جوان تب خاصی بود، نگو
انگار هر دختری که صادرات کوبلن بلد نبود چند سالی از ازدواجش عقب بود .. !!
یادش بخیر اون موقع دخترا هنرشون رو نشون میدادن
رقابت سالم برای وظیفه مقدس ازدواج
معمولا طرح هایی که انتخاب می کردند هم خیلی جالب بود
برخی از سریال ها طرح دختری را انتخاب کردند که باد موهایش را به هم ریخته بود
آنها همان سفر هستندعشق کسانی هستند که الان هستند
نیمه گمشده شان یا همان شاهزاده رویایی سوار بر اسب سفید پیدا نشد .. !!
یه سری عکس از حیوانات و مناظر هم طراحی شد که 2 تا .. !!
یکی برای خونه بابا یکی هم برای جهیزیه .. !!
برخی از آنها اعتقادات خود را داشتند و نام های مقدس را روی کوبلن گلدوزی می کردند.
همه این شاهکارهایی که مادرانشان بهتر از اثر معروف لئوناردو داوینچی می دانستند
به عنوان یک نماد هنری، یا بهتر است بگوییم
این مدال طلای جام جهانی به دیوار اتاق نشیمن چسبانده شد
این نسب خود حکایت و معنای خاص دیگری داشت
و این بود که هر وقت یکی به خانه می آمد هنر دختران آن خانه را می فهمید
یه جورایی نشون میده که داشتن یه دوست دختر شاد … !!!!!
در آن زمان همه به خانه می رفتند
شما باید حداقل یک اثر هنری را روی انگشت هر دختر اعمال کنید
و مادر عروس نیز روی سبد گل برای گلدوزی، کوبیدن، آشپزی و خانه داری نشان می داد.
در آن زمان، دوران دخترانه این گونه بود:
ساعت 6 صبح بیدار شوید (به عنوان یک دولت پادگان نظامی)
سپس همه چیز روی تهیه صبحانه متمرکز شد
بعد از نظافت منزل و تمیزکردن سبزی ها و تهیه ناهار و …
و … بوبلن دوزی …
مثل الان که دختر تا ساعت 11 نخوابید
سپس تا ساعت 4 بعد از ظهر جبران کنید.
سپس به سمت شاخ سگ بروید
بلاخره بیا خونه بگو مامان چیزی واسه شام هست؟؟؟
در آن زمان خانه و قانون داشت
واقعا یادم میاد……..
نویسنده و طراح: مهدی پویان
مجموعه: مجله اینترنتی تشویقی