هنر صنعتی مالایی دوزی در حال از بین رفتن است

به گزارش سلام نو به نقل از ایسنا; اگرچه نمی دانیم لحاف های اصلی از چه جنس و شکلی بوده اند، اما اسنادی در دست داریم که نشان می دهد قرن هشتم هجری دوره اوج استفاده از لحاف بوده است. گیوه بافی نمادی از تقابل و مقاومت هنرهای زیبای دست در برابر جاده های ناهموار و سنگلاخ و به عبارتی نبرد و تقابل هنر و طبیعت است. گیوه را در نام محلی «آجیه» می گویند.

Giove Malaier 150 ساله است

رئیس میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ملایر گفت: قدمت بافت در ملایر به بیش از 150 سال می رسد و از هنرمندان قدیمی بافنده ملایر می توان به آقایان کریمی، رنجبر و علی اکبر گله اشاره کرد.

ابراهیم جلیلی در گفت وگو با ایسنا، افزود: در حال حاضر قربان رنجبر در چهار بازار سنتی و یک قلعه فعال است. همچنین پنج نوع گیوه به نام های آجیده، زیر آج، سنه جونی، گیوه و زیر گاومیش بافته می شد. در ملایر.”

وی با بیان اینکه مالایی دوزی هنری است که مهجور و منسوخ شده است، گفت: هرم آباد، اراک، اهواز و … ارسال شده است.

جلیلی با تاکید بر اینکه این دفتر آمادگی دارد از این هنرمندان در امر آموزش و توسعه هنر فوق حمایت کند، ادامه داد: لحاف سنتی انواع مختلفی دارد و انواع لحاف ها بر اساس نوع بافت سطح، مواد به کار رفته در زیره و صحافی تقسیم بندی می شود. دو تکه کفش بله این نیز اتفاق می افتد.

رئیس میراث فرهنگی ملایر در این خصوص توضیح داد: «ملاک سنتی ملکی» رویه ای استثنایی و پرهزینه دارد و پنجه بلند است؛ «ملاک سنتی ملکی» رویه ای استثنایی و پرهزینه دارد. رویه آن بالاتر از سایر لحاف های سنتی است و یک تکه چرم در پشت آن دوخته شده است.

وی با بیان اینکه بستر این نوع گیوه از لباس های نخی و کتان است و امروزه بیشتر از ساق های قدیمی در تولید آن استفاده می شود، خاطرنشان کرد: پارچه این پارچه ها به صورت نوارهای نازک ساخته می شود. از پوست گاو ساخته شده است.

جلیلی با اشاره به اینکه پنجه و پاشنه تخت را از پوست گاو درست کرده و پس از اتصال تار و پود به یکدیگر، دور آن را کوتاه کرده و لوازم آن را گرفته است، گفت: تختی به نام کهنه درست می کنند. مرد’. بستر.’ یا به آن «تخت مستغلات» می گویند.

این مقام مسئول ایجده یا ایجده گیوه تصریح کرد: تفاوت این گیوه سنتی با ملکی در این است که رویه آن تقریباً بافته شده و زیره آن تخت چرمی دوخته شده است. این نوع لحاف که از چرم ساخته شده است بیشتر در شهرها استفاده می شود و به همین دلیل به آن لحاف شهری نیز می گویند.

مدیر میراث فرهنگی ملایر تصریح کرد: تفاوت اصلی «لحاف مشبک» با دیگر انواع لحاف در این است که در بستر وی تنها از پارچه های قدیمی استفاده می شود که به آن لحاف مشبک می گویند. «لحاف تخت لاستیکی نیز نوعی پارچه است خشن و ارزان که زیره آن پلاستیکی است.

جلیلی خاطرنشان کرد: لحاف ابریشم نوعی لحاف تزیینی و جشنی است که تخت آن از چرم یا لاستیک است اما بافت این تخت بسیار لطیف است همچنین رویه این نوع لحاف از نخ ابریشمی رنگی بافته می شود. . و گاهی با مروارید دوزی می شود.

وی در خصوص «گیوه یا کلاش کردی» افزود: این نوع گیوه که موضوع اصلی این تحقیق است، مختص مناطق کردنشین کشور بوده و محل اصلی تولید آن منطقه اورامانات است.

این مسئول گفت: رویه این نوع لحاف از نخ پنبه بافته می شود و زیره آن از پارچه فشرده است، بنابراین جاکفشی نیز به همین ترتیب سبک، نرم، انعطاف پذیر و مناسب برای محیط های کوهستانی است.

استاد مالایی گلدوزی

در بازار سنتی مالایی، من به دنبال یک مغازه یا غرفه گلدوزی می گردم و فقط یک کالا پیدا می کنم. این صنعت هنری در ملایر سالهاست که به فراموشی سپرده شده و متاسفانه در حال منسوخ شدن است.

در چهار خیابان اصلی بازار مالایی وقتی به سمت منطقه طالقانی به سمت آتاران حرکت می کنید به اتاق کوچکی سه متری می رسید که پیرمرد در آنجا مشغول گیوه بافی و دوخت است. نام او «حاج قربان رنجبری» است. وی متولد 1316 در ملایر است که سال ها در این شهرستان مشغول به کار است.

تنهاست و مشغول درآوردن زائد لباس کوچک بافتنی برای پسر دو سه ساله است، خیس است، نشان می دهد و می خواهد که بنشینم و صحبت کنم و به کارش ادامه می دهد.

اتاقش آنقدر کوچک است که حتی خودش هم به سختی می تواند در آن جا شود، تمام گیتارهای آویزان از سقف تا زمین، دستگاه کارتخوان و تلفن اتاقش ناخودآگاه لبخندی به گوشه لبم آوردند. به نوعی “بازی نامتعادل فناوری و سنت” را تداعی می کند …

همین طور که می پرسم «حاج قربان رنجبری» با جدیت به کارش ادامه می دهد و کمتر سرش را بالا می گیرد، می گوید: از این حرفه زندگی می کرد.

ملایر، گلدوزی می گوید: «وقتی بچه بودم مادرم به من اجازه کار داد.

از او می پرسم آیا بازار کارش مشتری و خریدار دارد که پاسخ می دهد: خیلی کمتر از قبل شده است، الان مردم کفش های کارخانه ای و ماشینی می خرند نه کفش های دست ساز، مثلا چند روزی یکی دو روز دیگر. دو جفت کفش هم می فروشم. البته روزهایی هست که کفش نمی فروشم اما باز هم ناامید نیستم چون روزی خدا عنایت می کند.

از زنانه بودن و مردانه بودن لحاف ها و اندازه های دوختش می پرسم و چوبی می گیرد و به لحاف های خوش بافت کنار مغازه اش اشاره می کند و می گوید: این لحاف های رنگی مخصوص خانم ها هستند، هر کدام را می دوزم. اندازه مورد نظر مشتری؛ از بچه دو ساله تا پیرمرد 100 ساله.

می خواهم قیمت لحاف را توضیح بدهم و همچنان که خودش می گوید: هر لحاف بسته به نوع دوخت، مدل و مواد اولیه، قیمت متفاوتی دارد. کفش بچه گانه از 100 هزار تومان تا 550 هزار تومان برای مردان است، تفاوت قیمت این کفش ها به دلیل زیره آن است، زیره چرم گرانتر از پلاستیکی است.

می گویم: «حاج آقا رنجبری» گلدوزی دیگر دارد کهنه می شود، حیف است که این همه تجربه را به دیگران یاد نمی دهی» و ایشان هم تأیید می کند و به حرف من عمل می کند و می گوید: من سال ها پیش شاگرد داشتم ولی الان هیچکس نیست. او به دنبال این مشاغل است، او یک بار میراث فرهنگی کارگاه را رها کرده و من در آن تدریس می کردم، اما دیگر توان مالی آن را ندارم و درآمد کافی نیست، بنابراین برای جوانان هزینه ای برای ورود به این کار ندارد.

از او می خواهم در مورد فواید و مزایای این نوع کفش صحبت کند و او با فکر در مورد نوع دوخت کفش توضیح می دهد: این کفش ها برای مسافرت، پیاده روی، کمردرد و پا مناسب هستند و افراد به راحتی می توانند از آن برای پا استفاده کنند. در این کفش ها عرق نمی کند، به دلیل بافت نخی و درزهای بین پارچه قسمت رویی کفش، از بوی نامطبوع پا جلوگیری می کند و حدود دو تا سه سال ماندگاری دارد.

حاج قربان رنجبری در خصوص مواد اولیه بافت می افزاید: مواد موجود در محل شامل چرم گاوی، سرگین و نخ گاوی است و مواد خارج از محل به دو قسمت تقسیم می شود. برای گوه های مسطح، که شامل رنگ، پارچه پنبه ای نازک، کتیرا و نخ نخ و برای میخ های جدیدتر، مانند چرم و پلاستیک، از جمله میخ های چرم دباغی شده، پاشنه های لاستیکی، کف لاستیکی، چسب، پوست گاو، پارچه. می شود پنبه و موی بز.

وقت اذان فرا رسیده است و پیرمرد خسته به نظر می رسد، بعد از تشکر و خداحافظی در راه با خودم فکر می کنم این لحاف های تولید شده به سبک مدرن می تواند برای جوان ترها هم جذاب باشد. علیرغم اینکه تجارت فروش گیف رونق گرفته است، اما همچنان از نظر کارایی و کیفیت یکی از بهترین کفش ها است و می توان با ایجاد خلاقیت و نوآوری در مدل و طراحی رویه، جوانان را به پوشیدن این کفش ترغیب کرد. این می دهد.

در هر صورت اگر می خواهید در تابستان کفشی سبک، خنک و زیبا بپوشید، پیشنهاد می کنم چند جفت لحاف خوش بافت از ملایر خریداری کنید.