تفاوت معنادار زمان آموزش ابتدایی در ایران با استانداردهای یونسکو

مدت زمان آموزش ابتدایی در ایران بسیار کمتر از استانداردهای یونسکو است

دلگرم کننده: یکی از اعضای هیأت علمی مؤسسه مطالعات تربیتی گفت: ایران بر اساس تحقیقات انجام شده یکی از کشورهایی است که کمترین زمان را برای آموزش ابتدایی دارد.

مسعود کبیری گفت: کودکان ایرانی در یک سال تحصیلی به طور متوسط ​​645 ساعت در مدرسه حضور دارند، در حالی که استاندارد یونسکو 1000 ساعت در 200 روز آموزشی است.

به گزارش ایسنا، مسعود کبیری با اشاره به چالش های سوادآموزی دانش آموزان گفت: عدالت آموزشی و استانداردهای آموزشی از ابعاد سواد یا کیفیت آموزش است. عدالت آموزشی تا چند سال پیش از نظر سواد خوب و رسیدن به دانش آموز متوسطی بود که خوب بخواند و بنویسد، اما اکنون به تک تک دانش آموزان بستگی دارد که این مفهوم را درک کنند. همانطور که در سال 2005 بحث «آموزش برای همه» مطرح شد، اما اکنون بحث «آموزش با کیفیت» مطرح می شود.

«با در نظر گرفتن یک بعد نیازی به مقایسه آموزش کشورها از نظر کیفیت آموزش نیست. سوال بعدی این است که آیا دانش‌آموزان می‌توانند با آنچه که ما به آنها آموزش می‌دهیم کار کنند یا خیر؟

کبیری درباره برخی نظرات مبنی بر اینکه روش ارزشیابی توصیفی باعث بی سواد شدن دانش آموزان می شود، گفت: شاید بتوان گفت که ارزشیابی توصیفی بچه ها را بی سواد می کند و خود مؤلفه نمی تواند کیفیت آموزش را تعیین کند، تفسیر مشکل باشد. .

وی ادامه داد: قبل از سنجش تشریحی با یک برآورد می توانستیم بگوییم 10 درصد بچه ها ترک تحصیل کردند اما الان در ارزشیابی تشریحی این 10 درصد به کلاس ششم می روند که در آنجا آزمون برگزار می شود و وارد می شوند. «پایگاه های بعدی هستند. اتفاقی که می افتد این است که اگر برخی مجبور شوند اصول اولیه را تکرار کنند و این اتفاق برای آنها نیفتد، بار فشرده سازی به پایه های بالاتر می رود و برخی هنوز به مهارت های اولیه اولیه مجهز نیستند.

مدیر داده های پژوهشی تیمز و پرلز درباره آزمون های بین المللی تیمز و پرلز و منحنی بهتر یا بدتر وضعیت آموزشی ما نسبت به دنیا گفت: آخرین آزمون در سال 1394 برگزار شد. نتایج نشان می دهد که عملکرد در ریاضیات مانند قبل است، اما افت شدید 30 امتیازی در علوم و مهارت های خواندن وجود دارد. با این حال، این را نمی توان به راحتی با ارزشیابی توصیفی مرتبط کرد. کتاب های درسی و برنامه های درسی و ساختار نظام آموزشی تغییر کرده است.

مدرس مؤسسه مطالعات تربیتی ادامه داد: به عنوان مثال، نتایج نشان می دهد که اگر معدل این آزمون 500 باشد، میانگین نمرات ایران در هر دو پایه چهارم و هشتم حدود 430 است.

حدود 70 کشور در حال شرکت در آزمونی هستند که ریاضی، علوم و سواد را می سنجد. در گرایش علوم طبیعی در پایه هشتم معدل ما 477 بوده که در سال 1394 به 450 کاهش یافته است. دو نکته وجود دارد. اول اینکه ما همیشه در منطقه ای هستیم که نتایج ما به حد متوسط ​​نمی رسد. دوم اینکه ما نسبت به کشورهای منطقه نفر اول نیستیم و خیلی از کشورهای منطقه بهتر از ما هستند که کمی نگران کننده است.

وی در پاسخ به اینکه آیا اصلا تیمز و مروارید معیارهای خوبی هستند و آیا باید رفت و در این آزمون ها شرکت کرد یا خیر؟ وی گفت: بحث رفتن یا نرفتن را خود کشور تعیین می کند، البته از طریق ضوابط اسناد بالادستی آن را تعریف کرده ایم. البته نمی توان با قاطعیت گفت که تیمز قطعا بهترین روش برای سنجش و نقل قول است، تیمز ایراداتی دارد، اما مشکل اینجاست که اگر همه کشورها با یک معیار سنجیده شوند، آزمونی مانند تیمز ضروری است.

وی ادامه داد: مطالعات دیگری در دنیا در حال انجام است که حوزه هایی مانند سواد شهروندی، فناوری و… را می سنجند. همه آنها یک متدولوژی دارند.

کبیری گفت: بدون تردید ارزشیابی توصیفی رویکرد را تغییر داد و در آشنایی معلمان با حوزه های مختلف ارزشیابی تأثیرگذار بود، اما به کارگیری آن در کشور با خوش بینی ای که در ابتدا تصور می شد همراه نبود.

وی افزود: برای کودکان، امنیت، ایمنی و… ایده های زیادی داریم. بر اساس نظرسنجی انجام شده در ایران، یکی از کشورهایی که کمترین زمان برای تحصیل در مقطع ابتدایی را دارد، کودکان ایرانی در سال تحصیلی به طور متوسط ​​در مقطع ابتدایی 645 کلاس در مدارس حضور دارند. در حالی که استاندارد یونسکو 1000 ساعت در 200 روز آموزش است.

وی با بیان اینکه امسال که به دلیل آلودگی هوای تهران تعطیلی مدارس نداشتیم، کودکان به مدرسه رفتن 165 روزه خوشبین هستند، گفت: در واقع برای هفت ماه و نیمی که بچه ها می روند، انتظارات زیادی داریم. مدرسه مدرسه”. در سند تحول، کودکان باید 925 ساعت آموزش ببینند که بسیار کمتر از این مقدار است. کیفیت آموزش در حال تغییر است و از هر سه دانش آموزی که در مقطع ابتدایی داریم، یک دانش آموز حداقل استانداردهای ما را ندارد، یعنی خواندن و نوشتن بلد نیست یا چهار فعالیت اساسی به طور کامل.

به گزارش ایسنا، ابراهیم طلایی، استاد دانشگاه تربیت مدرس نیز در پاسخ به این سوال که آیا دانشجویان ما نسبت به گذشته باسوادتر شده اند یا بی سواد؟ وی گفت: جای تاسف است که ما در آموزش و پرورش موسسه و مرکز ملی نداریم و باید خود را با مقیاس بین المللی تیمز و مروارید و … مقایسه کنیم.

طلایی با اشاره به نتایج یک نظرسنجی سراسری در دانشگاه تربیت مدرس گفت: نتایج این نظرسنجی نشان می دهد که نمی توان از کیفیت کیفیت آموزشی دفاع کرد. حتی در زمینه سنجش حوزه های شناختی; البته ما فکر می کردیم که سنجش کلی در همه زمینه ها 180 درجه بوده که در آموزش و پرورش 30 درجه ثابت شده و همچنان در 150 درجه باقی مانده است و در مباحثی مانند تاب آوری و … نتایج خوبی حاصل نشده است.

وی تاکید کرد: علاوه بر این، ما در مورد نتیجه سنجی صحبت می کنیم نه سنجش فرآیند، متوجه شدیم که در این بخش کار بیشتری لازم است. برخی از معلمان هنوز نمرات را به خوب، خیلی خوب و غیره ترجمه می کنند. ما در طراحی با عناوین و مفاهیم زیبا استاد هستیم، اما فرهنگ برخی از این مفاهیم را نهادینه نکرده ایم. مثلاً كارت تشريحي كلاس هاي علوم چهار قسمتي است كه در نهايت معلم بايد همه آنها را خلاصه كند و بيان كند. اما در سنگاپور، هر دانش آموزی که می‌خواند و می‌نویسد، تنها چهار صفحه و نیم شرح دارد.

«من با اصلاحاتی که در ارزیابی توصیفی انجام می شود موافقم. اگر کارآمدی مفاهیم در دنیا ثابت شود باید شرایط فراهم شود. سال گذشته آموزش و پرورش تصمیم گرفت آزمون مدارس سمپاد را حذف کند اما مجبور شد دوباره آن را برگرداند. تعبیر من این است که آموزش از ارزشیابی صحیح به حذف ارزشیابی رسید. در کارهای مهارت محور هم به سمت حذف پیش رفتیم. ایده ها در بافت ایران باید بازتعریف شوند و ظرفیت ها قبل از اجرا مورد آزمایش قرار گیرند.

وی در برنامه تلویزیونی «پرسشنامه» افزود: در سواد خواندن و نوشتن مشکل داریم، سواد عاطفی و ارتباطی باقی می ماند و …. ما شش نفر داشتیم که نتوانستند کتاب چهارم را بخوانند. در ارزشیابی توصیفی نقاط اندازه گیری وجود دارد و در برخی موارد باعث سهل انگاری در اندازه گیری شده است.