آرامگاه کوروش کجاست؟
آرامگاه کوروش تنها بنای موجود در پاسارگاد است که در منابع یونانی شرح داده شده است.
یکی از قدیمیترین توصیفها درباره آرامگاه کوروش، توصیف ارسطو، یکی از همکاران اسکندر مقدونی در لشکرکشی او به امپراتوری هخامنشی است که آریان در آناباس اسکندر آورده است:
قسمت های زیرین مقبره از سنگی که به صورت مربع تراشیده شده بود ساخته شده بود که کل قاعده مستطیل شکل را تشکیل می داد. بالای مقبره اتاقی سنگی با سقف و در قرار داشت و آنقدر باریک بود که مردی کوتاه قد به سختی وارد اتاق می شد. داخل اتاق یک تابوت طلایی بود که جسد کوروش را در آن گذاشته بودند.
کنار تابوت یک نیمکت با پایه های طلا قرار داشت. آن را پرده بابلی (احتمالاً نیمکت) پوشانده بود و کف اتاق را فرش پوشانده بود.
او خرقه ای با آستین و سایر لباس های بابلی می پوشید. شلوار و لباس های مادی در اتاق پیدا شد، برخی تیره و برخی رنگ های دیگر. همچنین گردنبند، شمشیر، گوشواره طلا با زیورآلات طلا و میز در اتاق بود. تابوت کیروف بین میز و نیمکت قرار می گیرد. در صحن آرامگاه، ساختمان کوچکی برای روحانیون قرار داشت که وظیفه نگهداری آرامگاه کوروش را بر عهده داشتند.
در سال 529 قبل از میلاد، کوروش به قبایل سکاها در آسیای مرکزی (شمال شرق ایران) حمله کرد و در جنگ با ماساگوئت ها کشته شد. او در این مقبره مدفون است
آرامگاه کوروش کبیر کجاست؟
شهرستان پاسارگاد در مرکز سعداشهر در شمال استان فارس و در 120 کیلومتری شیراز قرار دارد و با ارتفاع متوسط حدود 1760 متر و مساحت 1813 کیلومتر مربع موقعیت کوهستانی دارد. .
این شهرستان از شمال به شهرستان های هرمبید و آباده، از غرب به شهرستان های اگلید و مرودست، از جنوب به شهرستان مرودست و از شرق به شهرستان ارسنجان محدود می شود و دارای آب و هوای معتدل مدیترانه ای با زمستان های نسبتا سرد و تابستان های معتدل است.
آرامگاه کوروش کبیر، آرامگاه کوروش دوم از سلسله هخامنشی، به نام کوروش کبیر یا کوروش کبیر، بنایی منحصر به فرد با معماری منحصر به فرد است که در حدود یک کیلومتری جنوب غربی کاخ پاسارگاد واقع شده است.
آرامگاه کوروش کبیر
این بنا آرامگاه نخستین منادی آزادی و حقوق بشر، کوروش کبیر است که مانند نگینی در میان دشت پاسارگاد به نظر می رسد. این آرامگاه در گذشته در میان باغ های سلطنتی قرار داشت که از هر طرف دشت نمایان بود.
این بنا بسیار زیبا و در عین حال چشمگیر است و به دستور کوروش کبیر در زمان حیات او ساخته شده است. ساخت آرامگاه با تکنیک و مهندسی دقیق به گونه ای انجام شد که پس از گذشت 25 قرن هنوز استوار و استوار است.
سطح بقعه 156 متر مربع و ارتفاع آن حدود 11 متر است. سنگی که برای ساخت این بنا به کار رفته، مرمر سفید است که از کوه سیوند در 30 کیلومتری جنوب غربی پاسارگاد استخراج و به این مکان منتقل شده است.
مهندسین و سنگ تراشان هخامنشی سنگ ها را با دقت و به شیوه ای خاص چیده اند، به طوری که در ساخت آرامگاه از ملات استفاده نشده است، بلکه فقط از بست های فلزی (آهن و سرب) برای اتصال بلوک های سنگی استفاده شده است.
بقعه هفت طبقه دارد که برگرفته از عدد مقدس هفت نزد ایرانیان است. ساختار کلی آرامگاه از دو قسمت تشکیل شده است که قسمت اول سکویی با شش پله در پای بنا است که ریشه در بناهای مذهبی مانند معبد عیلامی چغازنبیل دارد.
قسمت دوم که در قسمت اول به صورت اتاقی با سقف شیبدار طراحی شده است، یادآور سنت های معماری ساکنان آریایی است.
ابعاد اتاق تدفین 3.17 متر در 2.11 متر با ارتفاع 2.10 است. در زیر سقف شیبدار مقبره دو حفره بزرگ ایجاد شده است تا وزن سنگ ها را سبک کرده و بار وارد شده به اتاقک را کاهش دهد.