علل ضعیف شدن اندام ها چیست؟

چه چیزی می تواند باعث ضعف در بازوها و پاها شود؟

سندرم ضعف پا این باعث ناراحتی و گزگز در پاها می شود، به همین دلیل است که برای شل شدن پاها باید پاهای خود را تکان دهید. ضعف پا در هنگام استراحت و در پایان روز بروز می کند، در صورتی که علائم این عارضه خفیف باشد نیازی به درمان نیست، اگر این شرایط باعث ایجاد ناراحتی در فرد شود می توانید با مصرف دارو علائم را کاهش دهید و علت پا را از بین ببرید. ضعف به عنوان “اختلالات خواب” طبقه بندی می شود. زیرا در خواب شبانه اختلال ایجاد می کند و اگر به این بیماری مبتلا هستید، هنگام نشستن یا دراز کشیدن، ضعف و ناراحتی شدید و دائمی در پاهای خود احساس می کنید و می خواهید بلند شوید، راه بروید و پاهای خود را ماساژ دهید.

همچنین کمبود آهن همیشه دلیل کم خونی نیست و کم خونی علل مختلفی دارد. برخی از بیماران بدون کم خونی دچار کمبود آهن هستند و بدن شما ذخایر آهن کافی ندارد. عامل این سندرم کمبود آهن و کم خونی است، زیرا عملکرد ضعیف کلیه باعث کاهش میزان ذخیره آهن در خون می شود و این کمبود به همراه تغییرات سایر مواد شیمیایی در بدن می تواند باعث بروز این مشکل عصبی حرکتی شود. بنابراین، می بینید، سندرم پای بی قرار همیشه فقط یک بیماری نیست. در عوض، می تواند یک علامت هشدار دهنده از نقص در سایر قسمت های بدن باشد.

فیبرومیالژیا عارضه ای است که با درد اسکلتی عضلانی در سراسر بدن مشخص می شود که با خستگی مزمن و اختلالات خواب، مشکلات حافظه و روانی و تغییرات خلقی همراه است. محققان بر این باورند که فیبرومیالژیا با تأثیر بر پردازش سیگنال‌های درد در مغز، احساس درد را در بدن افزایش می‌دهد. علائم سندرم خستگی مزمن گاهی پس از ضربه‌های فیزیکی قابل توجه، جراحی، عفونت یا استرس شروع می‌شود. در موارد دیگر، علائم به تدریج در طول زمان و بدون هیچ رویداد تحریک‌کننده خاصی جمع می‌شوند. شیوع فیبرومیالژیا در زنان بسیار بیشتر از مردان است. بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری همچنین از سردردهای تنشی، اختلالات مفصل گیجگاهی فکی (TMJ)، سندرم روده تحریک پذیر، اضطراب و افسردگی رنج می برند.

درعلائم ضعف و بی حسی دست و پا

در اغلب موارد علل ضعف عضلات پا ناشناخته است که به آنها موارد ناشناخته یا زودرس می گویند.این عارضه معمولا در جوانان زیر 45 سال رخ می دهد و علائم آن به تدریج پس از افزایش سن تشدید می شود.دلیل آن ممکن است از دست دادن یا کمبود مواد باشد. . در مغز یک ماده شیمیایی به نام دوپامین وجود دارد. اما مشخص نیست چرا این اتفاق می افتد. در برخی موارد، ضعف پا می تواند ارثی باشد و سایر افراد خانواده ممکن است به آن مبتلا باشند. علائم سندرم ضعف پا می تواند به دلیل ایجاد سایر شرایط از جمله موارد زیر باشد.

1- بارداری: از بین 5 زن باردار، یک نفر دچار ضعف پا است (مخصوصاً در ماه های آخر با تشعشع) و علائم آن پس از تولد نوزاد ظاهر می شود.

۲- کمبود آهن: چه چیزی باعث کم خونی می شود اگر این عامل باعث ضعف در پاها می شود می توانید با مصرف قرص آهن آن را درمان کنید.

3- ضعف در پاها می تواند ناشی از مصرف برخی داروها باشد: مانند داروهای ضد افسردگی، آنتی هیستامین ها، دوپامین، مکمل های کلسیم، فنی توئین یا استروئیدها.

علائم بیماری هایی مانند اختلالات کلیوی، بیماری پارکینسون، دیابت، کم کاری تیروئید.

تشخیص بیماری در اندام های ضعیف

پزشک شما می تواند این سندرم را بر اساس علائمی که در بدن خود مشاهده می کنید، تشخیص دهد. آزمایش خاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد. .

ضعف پا در هر سنی رخ می دهد?

مسعود امامی فوق تخصص طب توانبخشی درباره ضعف پاها اظهار نظر کرد ضعف و خستگی پاها با راه رفتن و ماساژ دادن پا به طور موقت برای چند دقیقه از بین می رود اما این امر دائمی نیست و این سندرم در هر سنی ممکن است بروز کند و با افزایش سن بدتر شود. وی با بیان اینکه اگرچه برخی از بیماران قبل از این نیز «حتی اگر پاهای بی قرار و خسته کننده منجر به آسیب های جدی دیگری شود و در قالب یک بیماری مزمن فرد را آزار دهد، گاهی اوقات می تواند فرد را بسیار ناتوان می کند» گفت:

وی گفت: یک فیزیوتراپ و متخصص توانبخشی دیگر هم داشتیم. محسن حسین زاده «وقتی از آنها می‌پرسید چه چیزی باعث بدتر شدن این شرایط ناخوشایند می‌شود، می‌گویند اگر استراحت کنند، بنشینند یا دراز بکشند، خیلی بیشتر اذیت می‌شوند و اگر پاهایشان را حرکت دهند، علائم کمی تسکین می‌یابد. بیماران شب‌ها، شب‌ها یا زمانی که می‌خواهند بخوابند احساس ناراحتی بیشتری می‌کنند و افراد مبتلا به سندرم پای بی‌قرار از درد، گرما و خارش در ماهیچه‌های پا شکایت دارند، اگرچه این علائم گاهی اوقات در زمانی رخ می‌دهد که تعادل یک ماده شیمیایی به نام دوپامین در مغز مختل است، سندرم “دوپامین پیام هایی را از مغز مخابره می کند تا حرکت عضلات پاها را کنترل کند.”

ضعف بازوها و پاها را درمان کنید

درمان ضعف دست بستگی به تشخیص او دارد. بازگرداندن قدرت بازوی برهنه را می توان در حالت استراحت انجام داد یا ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.در صورت فشرده سازی عصب، اولین قدم تعیین وزن آن است. پزشکان برای برخی از بیماران جراحی را توصیه می کنند، به خصوص اگر علائم واضح باشند. اما درمان محافظه کارانه تر بهتر است: استراحت کنید تا علائم فروکش کنند، از بانداژ استفاده کنید و ممکن است برای کاهش درد و التهاب به تزریق کورتیزون نیاز داشته باشید. تست ها را انجام دهید. پزشک آزمایشاتی را برای تعیین محل درگیری عصب انجام می دهد. آزمایشات دیگر ممکن است اندازه گیری حساسیت دست به فشار یا دما باشد. همچنین می تواند قدرت گرفتن را اندازه گیری کند یا باعث شود مچ دست یا اندام خود را حرکت دهید تا میزان ضعف را تعیین کنید. برای بازگشت به کار.

بسیار مفید است که دوباره یاد بگیرید که چگونه کار را توسط یک کاردرمانگر یا فیزیوتراپیست انجام دهید و چگونه کار یا ورزش مورد علاقه خود را با تلاش کمتر انجام دهید. به عنوان مثال، پایین آوردن زین دوچرخه و پوشیدن دستکش های خالی می تواند از سندرم تونل کارپال جلوگیری کند. قرار دادن بالش مخصوص زیر آرنج از بیماری عصب ساب ترقوه جلوگیری می کند. اما هر چه زودتر درمان شروع شود، نتیجه بهتری خواهد داشت. چنین آسیب هایی را نباید نادیده گرفت. عصب آسیب دیده می تواند به حدی آسیب ببیند که غیرقابل درمان باشد و منجر به ضعف دائمی اندام ها شود، در این موارد حتی اگر بعداً با جراحی آن را ترمیم کنید، باز هم توانایی عملکرد اندام ها محدود می شود. کاری که پزشکان ترجیح می دهند انجام دهند جلوگیری از ناتوانی اندام است.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

• بیش از چند دقیقه هیچ بی حسی یا بی حسی در دست وجود ندارد.

داروهایی برای درمان ضعف اندام ها

داروها می توانند درد فیبرومیالژیا را تسکین دهند و کیفیت خواب را بهبود بخشند. داروهای رایج عبارتند از:

مسکن بدون مجوز مانند: استامینوفن (تیلنول و محصولات مشابه)، ایبوپروفن (ادویل و محصولات مشابه) یا ناپروکسن سدیم درد را تسکین می دهد. همچنین گاهی اوقات پزشک مسکن هایی مانند قرص ترامادول را تجویز می کند. داروهای ضدافسردگی مانند دولوکستین (Simbalta) و میلناسیپران (Saula) درد مزمن و خستگی ناشی از فیبرومیالژیا ناشی از اعتیاد و حتی احتمال بدتر شدن درد مزمن را تسکین می دهند. پزشک شما آمی تریپتیلین یا فلوکستین را برای خواب بهتر و اختلالات خواب بهتر تجویز می کند.داروهای ضد صرع. داروهای صرع اغلب به کاهش انواع خاصی از درد کمک می کنند. گاباپنتین (نوروپنتین، گرالیز) همچنین گاهی به بهبود علائم فیبرومیالژیا کمک می کند پرگابالین (Lirica) اولین دارویی بود که توسط سازمان غذا و دارو برای درمان فیبرومیالژیا تایید شد.

ماساژ: ماساژ درمانی یکی دیگر از درمان‌های درد شدید ناشی از فیبرومیالژیا است و از مزایای آن می‌توان به تسکین دردهای عضلانی مختلف، خستگی مزمن و بهبود سندرم خستگی مزمن اشاره کرد. ماساژ معمولا بی خطر است و بدون شک کبودی ها را کاهش می دهد و باعث آرامش می شود.

کایروپراکتیک: درمان دستی و تنظیم ساده گردن و ستون فقرات وضعیت عمومی بدن را به حالت عادی برمی گرداند. بسیاری از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا پس از صاف شدن و تراز شدن ستون فقرات، کاهش درد منتشر را تجربه می کنند. روشی به نام کایروپراکتیک و درمان دستی برای تنظیم ستون فقرات و گردن انجام می شود. در نتیجه، مهره ها به موقعیت اولیه خود باز می گردند. بیمار در حین درمان دستی صدای ضرب و شتم یا دررفتگی را می شنود که ممکن است آزاردهنده به نظر برسد، اما در واقع نتیجه آزاد شدن اکسیژن، نیتروژن و دی اکسید کربن انباشته شده در مفصل است. انتشار این گازها تا حد زیادی درد را تسکین می دهد، اگرچه گاهی اوقات می تواند باعث ناراحتی خفیف شود.

برخی از مزایای کایروپراکتیک عبارتند از:

• دامنه حرکت مفاصل را افزایش دهید
• افزایش جریان خون، که به نوبه خود سموم را آزاد می کند و بهبودی عضلات را تسریع می کند.
• افزایش تولید اندورفین (مسکن های طبیعی در بدن)
• تحمل درد را افزایش دهید

ورزش ها: ورزش و انجام ورزش های ملایم طبق برنامه روزانه یکی از بهترین راه های درمان فیبرومیالژیا است. ورزش باعث کاهش دردهای مزمن، تزریق انرژی بیشتر به بدن، کاهش ضعف و خستگی مزمن، کاهش استرس و خواب بهتر برای بیمار می شود. اگر به ورزش عادت ندارید، حتماً قبل از شروع با پزشک خود مشورت کنید، اگر به فیزیوتراپیست مراجعه می کنید، او می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه ورزشی متناسب با شرایط خاص خود ایجاد کنید. بهترین راه برای انجام این کار این است که تمرینات هوازی کم تاثیر (مانند پیاده روی یا ایروبیک در آب) را برای مدت کوتاهی از روز تا چند هفته انجام دهید، سپس به تدریج شدت و تعداد دفعات کاهش درد را افزایش داده و انرژی را افزایش دهید.

فیزیوتراپی (طب فیزیکی): فیزیوتراپی و نوروفیدبک به کاهش علائم درد فیبرومیالژیا کمک می کند و به کاهش خشکی و خستگی مزمن کمک می کند. علاوه بر ورزش و حرکات اصلاحی، فیزیوتراپیست از طیف وسیعی از منابع، از ماساژ بافت عمیق گرفته تا کمپرس یخ و آب درمانی داغ، برای کمک به بیماران مبتلا به این بیماری برای کار عضلات خود استفاده می کند. آنها را برای انعطاف بیشتر بکشید و مفاصل خود را در محدوده حرکتی حرکت دهید. آموزش دادن به بیمار با حرکات خاص و توانمندسازی او برای انجام این تمرینات هر روز در منزل هدف نهایی فیزیوتراپی است.

شیوه زندگی سالم: به لطف یک سبک زندگی سالم، انرژی بیشتری خواهید داشت و احساس بهتری خواهید داشت و کمتر در معرض بیماری ها خواهید بود. رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشید از مصرف الکل خودداری کنید. از سیگار کشیدن خودداری کنید و وزن خود را کاهش دهید. کمبود خواب علائم فیبرومیالژیا را بدتر می کند و افزایش درد خواب راحت را دشوار می کند. عادات خواب سالم مانع از گرفتار شدن شما در این چرخه می شود. قبل از خواب کافئین مصرف نکنید، هر روز در ساعت معینی بخوابید و بیدار شوید و چرت روزانه را کاهش دهید سندرم خشکی مزمن، بدن درد و ضعف ممکن است در هر سنی رخ دهد. از آنجایی که هیچ درمان قطعی برای فیبرومیالژیا وجود ندارد، پزشک از روش های درمانی شامل دارو، ورزش، فیزیوتراپی، رژیم غذایی و غیره استفاده می کند. برای کاهش علائمی مانند خواب آلودگی اندام، خستگی و کبودی روی بدن و دردهای منتشر بدن. . بیشتر این دردها می توانند هنگام بیدار شدن از خواب در صبح رخ دهند.علل فیبرومیالژیا هنوز مشخص نیست، اما می تواند ناشی از عواملی مانند تنش عصبی و ضربه باشد.