تکنیک کاشت و نگهداری گیاهان ژربرا

معرفی گیاه ژربرا

بیا دیگه (نام علمی: Gerbera aurantiaca) نام گونه ای از تیره کاسیان است.این گیاه بومی آفریقا است و به شرایط گرم و روشن نیاز دارد. دو نوع ساق کوتاه و بلند وجود دارد که بیشتر به عنوان گل های بلند استفاده می شود که گل ها به دو شکل کم و پر اصلاح شده و در رنگ های مختلف قرمز، نارنجی، زرد، سفید و صورتی موجود می باشند. . گل ها به صورت مصنوعی یا توسط حشرات دگردیسی و گرده افشانی می شوند. برگها (در هر دو سطح) و ساقه و ساقه گل کرکدار هستند. این گل به افتخار رابرت جیمسون، کاشف این گیاه در سال 1737 در آفریقای جنوبی نامگذاری شد.

گیاه شناسی گربر

چند ساله، گرمسیری و حساس به سرما با ریشه های عمیق و گل های مشخص که روی ساقه کرک دار تشکیل می شود. از برگ های طوقه ای نیزه ای شکل و با بریدگی های عمیق این گیاه ساقه گلی بدون برگ با گل در انتهای آن بیرون می آید. برگها به طول 15 تا 45 سانتی متر و سطح رویی آنها سبز تیره و قسمت پایینی رنگ پریده و پوشیده از کرکهای ضخیم است. در هر گل یا در واقع شکوفه ژربرا بیش از یک نوع گل وجود دارد که شامل گل های شعاعی حاشیه ای، گل های صفحه مرکزی و گل های میانی است.

گل های ژربرا دارای 5 تاژک و یک ماده با دو گلبرگ متصل به یکدیگر است. گل های شعاعی و میانی (انتقالی) بالغ به دلیل توقف رشد بساک در مراحل میانی و تشکیل اندام های تاژک دار غیرفعال در گل های شعاعی و انتقالی فقط اندام جنسی ماده دارند. گل ها در رنگ های زرد، صورتی، نارنجی، قرمز، بنفش، سفید و کرم موجود هستند. قطر گل ها 5-12 سانتی متر و طول ساقه آن حدود 60-25 سانتی متر است و دارای انواع کم پر و پر است.این گیاه از مناطق گرمسیری آفریقای جنوبی سرچشمه می گیرد و در این قسمت ها می روید. به عنوان یک گیاه چند ساله شکل گیاه گیاهی بدون ساقه و ریشه آن عمیق است.

گل مرکزی که یک گل لوله ای منظم است که در مرکز گلبرگ های گل قرار دارد و با رنگی متفاوت از گل های شعاعی، مرکز گل ژربرا را متمایز می کند. تفاوت رنگ و اندازه این سه گل باعث تفاوت آشکار بین واریته های این گیاه شد. همچنین گلهای شعاعی کم یا پر یا کوچک تا بزرگ یا هم اندازه اشکال متفاوتی ایجاد می کنند. گل های ژربرا امروزی در واقع گیاهان هیبریدی (Gerbera hybrids) هستند که بیش از دو گونه از G را تولید می کنند. جیمسونی و جی. viridifolia. تولید آن به صورت شاخه بریده پس از گل رز، میخک، گل داوودی و لاله در رتبه پنجم جهان قرار دارد.

الزامات زیست محیطی ژربرا

زمین

خاک این گیاه باید زهکش خوبی داشته باشد زیرا این گیاه به پوسیدگی طوقه و ریشه حساس است و خاک ایده آل آن خاک سبک و غنی از مواد آلی است. با توجه به سیستم ریشه عمیق خاک باغ باید خاک را تا عمق 60-45 سانتی متر شخم زد و با کود گاوی پوسیده کیفیت خاک را تا عمق 25 سانتی متر بهبود بخشید و تاج گیاه را در بالای زمین کاشت. سطح خاک کود به عنوان مثال 20-20-20 ماه در فصل رشد.

مدیریت سیستم

حتی مهمتر از کیفیت زمین، دسترسی به آب با کیفیت بالا است. برای آبیاری ژربرا می توان از آب باران، آب شهری یا آب با کیفیت استفاده کرد. محصول ژربرا به نمک بسیار حساس است. هر چه میزان نمک کمتر باشد بهتر است. نمونه آب تعیین می کند که آیا آب برای محصول مناسب است یا خیر. مقدار نمک (EC) باید تا حد امکان کم باشد. سطح سدیم از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

سطوح بالای آهن و مواد آلی می تواند مشکلاتی ایجاد کند. بسته شدن قطرات زمانی اتفاق می افتد که میزان آهن 10 میلی مول در لیتر باشد. آهن را می توان با هوادهی که ترکیبی از اکسیژن است، تصفیه کرد. عناصر بیماری در آب نیز می تواند منجر به مشکلاتی شود. PH آب باید 5.5 باشد. اگر دمای آب کمتر از 15 درجه باشد، لازم است آب را از قبل گرم کنید. کیفیت آب را می توان با فیلتر کردن یا نمک زدایی با استفاده از فیلترها – اسمز معکوس – ضد عفونی یا دیونیزاسیون بهبود بخشید. آب قابل دسترس کافی داشته باشید. حداکثر نیاز را می توان به 3 لیتر در متر مربع در روز و یا 30 متر مکعب در ساعت در روز برای کاشت ژربرا در خاک افزایش داد که نیاز به آبیاری متوسط ​​دارد. فاصله بین دو آبیاری باید به گونه ای باشد که سطح بالایی خاک و طوقه گیاه تا چند سانتی متر رطوبت خود را از دست بدهد. بهتر است گیاه را خشک نکنید.

سبک

به نور کامل خورشید نیاز دارد. در مناطق با آب و هوای گرم، سایه بعد از ظهر برای رشد آن مفید است.

درجه حرارت

بهترین گلدهی آن در مکان هایی با روزهای گرم و شب های سرد است. در مناطق بدون یخبندان، گیاه چند ساله است. در مناطق سردسیر معمولاً به صورت گیاهی یکساله کاشته می شود، اما می توان گیاه را از زمین جدا کرد تا زمستان گذرانی کرد و به مکان گرمتری منتقل شود.

رطوبت

رطوبت نسبی (Rv) میزان تبخیر گیاه را تعیین می کند. بهترین رطوبت بین 70 تا 85 درصد است. با رطوبت بیشتر، مشکلات قارچی مانند Borturtis و Sclerotina افزایش می یابد. از افزایش رطوبت تا زمانی که رطوبت با تهویه و گرمایش منتقل نشود، جلوگیری می شود. از سیستم تهویه می توان برای بهبود انتشار هوا و ایجاد آب و هوای بهتر استفاده کرد. دما و تهویه با رطوبت کمتر کاهش می یابد. رطوبت از ?? ایجاد شد. علائم رطوبت کم نشانه سوختگی است زیرا گیاهان نمی توانند آب کافی جذب کنند.

دی اکسید کربن

افزایش دی اکسید کربن روی ژربراها تأثیر مثبت دارد، به ویژه زمانی که شدت نور زیاد باشد زیرا یکی از مهم ترین عوامل تولید کارخانه اصلی قند است. این قندها تا حدی برای فرآیندهای رشد استفاده می شوند. در نتیجه کیفیت و عملکرد افزایش می یابد. همه عوامل آب و هوایی دیگر، به ویژه نور و دما، باید به اندازه کافی بالا باشند تا گیاهان بتوانند CO2 را جذب کنند (به زیر مراجعه کنید). وقتی این عوامل به اندازه کافی بالا نباشند، افزایش CO2 باعث افزایش کیفیت و تولید نمی شود. شدت نور بالا اغلب در صورت همراه شدن با دمای بالا باعث افزایش تنفس می شود. نتیجه این انتشار CO2 از گلخانه بیشتر از آماده سازی آن برای گیاه است.

مقدار CO2 با استفاده از لوله های سوراخ دار برای انتقال گاز یا مواد اضافی پس از سوزاندن گاز یا نفت افزایش می یابد. لوله های CO2 نیز در بازار وجود دارد. هنگامی که ما از مواد آلی (کود حیوانی) استفاده کنیم، CO2 به طور خودکار آزاد می شود. بهترین میانگین CO2 بین 600 تا 800 PPM و بالاترین آن در حدود 1000 PPM است، اما برخی محصولات تقریباً تأثیر منفی روی 500 PPM دارند.

مراقب انتشار CO2 ناشی از سوخت های ناقص باشید. مقدار CO2 را می توان با استفاده از دستگاه CO2 متر در لوله اصلی نمایش داد. رشد محصول زیر 340 PPM کند می شود.

مراقبت و نگهداری از گل ژربرا در داخل خانه

اگر می توانید نور کافی برای تازه نگه داشتن این گل فراهم کنید. نگهداری گل ژربرا در داخل خانه بسیار آسان است. وقتی روی سطح زمین احساس خشکی کردید، قبل از قرار دادن آن در گلدان، آنقدر به گیاه آبیاری کنید که آب آن را کاملا جذب کند تا آب زیر آن چکه نکند. البته این گیاه در خاک مرطوب زودتر خراب می شود.

هنگام آبیاری، مطمئن شوید که برگ ها کاملا خشک شده اند. در ماه های زمستان به آرامی آبیاری کنید اما اجازه ندهید خاک بیش از حد خشک شود. تغذیه ماهانه در بهار و تابستان و کوددهی منظم برای این گل ها و برگ ها و همچنین تغذیه کودکان در پاییز و زمستان بسیار مفید است.

اگر این گل در مکان مناسب و تمیزی نگهداری شود قبل از پژمرده شدن خیلی سریع شکوفا می شود. گل هایی که همه شبیه هم هستند. برگ های زرد و آسیب دیده را فقط در صورت لزوم حذف کنید. اگر تعداد گل ها زیاد و نامنظم است می توانید در هر زمانی از سال آن را در گلدان بزرگتری قرار دهید.

ژربرا شکوفا می شود

این گیاه به ظاهر نسبت به طول روز بی تفاوت است و در شرایط شدت نور زیاد بهتر گل می دهد، اما روزهای کوتاه را ترجیح می دهد، به عبارتی روزهای کوتاه اختیاری است. این گیاه از اواخر بهار تا اواخر پاییز و حتی اوایل زمستان شکوفا می شود. در ایران در گلخانه کشت می شود و از گل های شاخه بریده در بهار و زمستان استفاده می شود. در شرایط خوب سالانه 10 تا 15 شاخه گل از هر گیاه می توان چید. گونه های باغی اگر در مکانی آفتابی کاشته شوند می توانند در طول فصل رشد شکوفا شوند.

روش های تکثیر ژربرا

قبلا این گیاه از طریق تقسیم بوته و بذر تکثیر می شد که روند تقسیم را بسیار کند و دشوار می کند و گیاهان به دست آمده از بذرها بسیار تقسیم می شوند و یکسان نمی شوند. بنابراین، امروزه برای افزایش سریع واریته‌های انتخابی، از افزایش در شرایط آزمایشگاهی استفاده می‌شود.

1. تقسیم بوته ها در ماه های پاییز صورت می گیرد. توده گیاه را به قسمت های کوچک تری تقسیم می کنند و قبل از کاشت، ریشه و برگ قلمه ها را هرس می کنند و شاخساره مرکزی که به آن چسبیده است نگهداری می شود. باید مراقب بود که نقطه مرکزی رشد در هنگام کاشت زیر زمین نیفتد. گیاهان جوان 4-5 هفته بعد در گلخانه شکوفا می شوند. گاهی اوقات گیاه در ماه ژوئن تقسیم می شود. در این مورد، آنها تا اواخر پاییز و حتی اوایل زمستان شکوفا می شوند.

2. رشد بذر، گرده افشانی دستی برای دستیابی به 90 درصد قدرت آن ضروری است. اگر بذرها بلافاصله بعد از برداشت کاشته شوند، جوانه می زنند و خیلی خوب جوانه می زنند، اما اگر کوتاه بمانند، به سرعت از باروری آن ها کاسته می شود. تاریخ کاشت بذر تیر و مرداد است زیرا برای تیزی نیاز به دمای بالایی دارد. دمای لازم برای جوانه زنی بالای 16 درجه سانتی گراد است و 10-15 روز طول می کشد تا بذرها جوانه بزنند. دمای مطلوب برای جوانه زنی 23-20 درجه سانتیگراد و بالاتر از 24 درجه سانتیگراد است. 4-3 هفته بعد نهال ها را در یک فاز دو برگی در گلدان های شیشه ای کاشت و وقتی به اندازه کافی بزرگ شدند به محل اصلی منتقل می شوند. رشد بعدی کند است و گلها 10 ماه پس از کاشت بذر به دست می آیند. در طول ماه های زمستان می توان از رشد ژربرا جلوگیری کرد و در بهار به شرایط رشد باز می گردد.

در رویش بذرها گیاهان یکنواخت نیستند و در بیشتر موارد گلها در شب بسته می شوند و این ویژگی مناسبی برای گلهای ژربرا قطع شده نیست.

3. از قلمه ژربرا می توان برای افزایش نیز استفاده کرد. گیاهان مناسب به مدت 3 هفته بدون آبیاری نگهداری می شوند. سپس ریشه ها را هرس کرده و در قیف پیت می کارند و در دمای 25 درجه رطوبت نسبی 80 درصد تامین می شود. سی. نهال هایی که در محور برگ ها رشد کرده اند جدا می شوند و در بستری که 2 تا 3 ماه دیگر آماده انتقال است ریشه می دهند. از هر بوته مادری به ترتیب 40 تا 50 بوته در 2 تا 3 ماه بدست می آید. قلمه های ساقه های جوان با کمک یک سیستم چرخشی آسان تر و سریعتر ریشه و ساقه تولید می کنند. امروزه مهمترین راه برای افزایش ژربرا کشت بافت است.

اختلالات فیزیولوژیکی ژربرا

قبل از برداشت، ساقه را بشکنید

این زمانی اتفاق می افتد که گیاهان در طول روز پژمرده شوند یا زمانی که دمای روزانه به شدت در شرایط آفتابی افزایش می یابد. در چنین شرایطی ساقه گل در معرض تنش و پژمردگی قرار می گیرد. پس از آبیاری در دمای اتاق، آب ساقه به سرعت جایگزین شده و ساقه دوباره کدر می شود. در طول کم آبی، شرایطی برای سلول های بنیادی ایجاد می شود که در آن طویل شدن سریع اتفاق می افتد. این قسمت از ساقه بیشترین آب را جمع آوری می کند. حفظ رطوبت خاک در طول یک روز گرم یا کاهش دمای هوا می تواند شکستگی قبل از برداشت را به حداقل برساند. اگر باز هم این اتفاق افتاد، باید گیاه را دوباره هیدراته کرد، البته نه در فصول گرم روز، بلکه در اوایل صبح یا بعد از ظهر، تا از نفوذ ناگهانی آب به ساقه های پژمرده جلوگیری شود.

پژمردگی نابالغ گل

پژمرده شدن قبل از بلوغ گل اتفاق می افتد در حالی که شاخه هنوز به گیاه متصل است و اغلب فقط زمانی که به طور کامل رشد کرده باشد. دلیل این مشکل احتمالاً کمبود کربوهیدرات مورد نیاز برای رشد سریع گل است. این عارضه اغلب پس از یک دوره از روزهای ابری با شدت نور کم پس از یک روز آفتابی رخ می دهد. در صورت امکان باید ارقام مقاوم به این عارضه بررسی و کشت شوند.

ذخیره سازی پس از برداشت

درمان پس از برداشت برای بقای گل ژربرا بسیار مهم است. ساقه های ژربرا به تنش آبی بسیار حساس هستند. بستن آوندهای پایین ساقه با باکتری باعث کاهش جذب آب از طریق ساقه می شود که گاهی اوقات باعث ترکیدن ساقه می شود. ساقه ژربرا توخالی است و بریدن ساقه از حفره توخالی جذب آب را بهبود می بخشد، زیرا سلول های اپیدرمی اطراف حفره به عنوان یک راه جایگزین برای گرفتن آب در کنار بافت آوند چوبی عمل می کنند.

بیشتر بخوانید:

معرفی گل های شیشه شور: نحوه تکثیر و کاشت گیاهان شیشه شور

در مورد رشد گل در ابر چه می دانید؟

فواید شگفت انگیز گیاهان آپارتمانی