مسجد مرکز مناجات به درگاه خداوند بوده و از بدو ظهور اسلام محل تجمع گروه ها و گروه ها بوده است.
مساجد بهترین کارگاه ارتباط انسان با خداست. سیستم مساجد دو عنصر اصلی گنبد و برج ها یا مناره ها هستند. و این دو عنصر اصلی در هسته مرکزی مانند یک محراب خلاصه می شوند.
محراب این همان جایی است که الگوی زبانی مسجد در آن قرار دارد، بنابراین تحلیل ما این است که از گنبد و مناره شروع می شود و به محراب ختم می شود، در این بحث سه عنصر گنبد، مناره و محراب را بیان می کنیم. .
دیدن گنبد یا مناره متوجه مکانی به نام مسجد می شویم که شکل آن اغلب کروی است. و شما نمی توانید اول یک ون برای آن تعمیر کنید.
این کروییت بیانگر کلیت یا کلیت است، تاج گل دارند، پس نتیجه می گیریم که این دو عنصر از عناصر اصلی مسجد نیستند، بلکه عنصر اصلی دیگری وجود دارد.
در بالای بیا دیگه میله بلندی است که کلمه الله بر آن قرار گرفته است. کلمه الله بالای گنبد یا مناره مسجد نیز گواه این مدعا است. بیایید اضافه کنیم که جهت گیری از پایین به بالا است.
مسجد دارای یک سلف افقی نیز می باشد و شیب نمازگزار به سمت قبله است به طوری که در مسجد دو حرکت افقی (از مسیر نمازگزار تا سطح افق) و عمودی (از پایین به سمت بالا) وجود دارد. بالاترین). این دو حرکت استقرا این است که خدا همه جا هست. در ورودی مسجد می بینید که با تقسیم گنبد به دو قسمت مساوی، هلال ماه در ورودی شبیه محراب مسجد است.
مسجد و آشنایی با معماری آن
با لایه بندی در ورودی مسجد القای معنایی بی نهایت را احساس می کنیم. اطراف ورودی اغلب با کلمات مقدس تزئین شده است و بیشتر مساجد با بافت شهری مرتبط هستند.
با ورود به مسجد، حیاطی را می بینیم که حجره های کوچک محراب مانندی را در اطراف خود به نمایش می گذارد، این حجره ها تکرار می شوند که به معنای تولید مثل و القای بی نهایت است.
ضمناً باید در نظر داشته باشیم که این هلال محراب های بی شماری را در دل خود جای داده است که در دل قاب مربعی قرار دارد که با کلمات مقدس نیز مزین شده است که تا حد زیادی نشان از حضور معنویت در معماری دارد. . در معماری مسجد نیز می توان حرکت از بیرون به داخل را مشاهده کرد.
به هر حال محراب قلب و مغز و اساس مسجد است و در اصل وقتی وارد مسجد می شویم محراب جلو است و جایی است که امام مسجد در مقابل او نماز می خواند یا داخل. آی تی. عناصر سمت راست نیز در سمت چپ دیده می شوند.
از منتهی الیه مقابل چپ و منتهی الراست ما را به مرکز می رساند و قبل از رسیدن به محراب، کتب آسمانی در دو رکن راست و چپ دیده می شد. کارکرد این نوشته ها و کلمات این است که به این مکان فضایی معنوی بخشیده و آن را تزئین می کند. این زیبایی در خطوط هم دیده می شود که مشابه تصویر است.
همه این فضا دارای نوعی تجمع و فشردگی مقدس است. نمی توان گفت این نوشته ها از کجا شروع شد و به کجا منتهی شد. مسجد تکراری است و آواز جاودانگی دارد، بالای محراب فضای خالی را می بینید که با کلمه خدا نیز مزین شده و همه چیز به آن ختم می شود و اوج معنویت را نشان می دهد.
و در این مکان حرکت افقی عابد تبدیل به حرکت عمودی می شود.
1- فاعل نمازگزار 2- کعبه 3- جهت گیری نمازگزار به سمت کعبه این ویژگی در هیچ جای مسجد دیده نمی شود.