تست ALT برای تشخیص نارسایی و مشکلات کبدی

تست SGPT یا ALT چیست؟

آزمایش‌های عملکرد کبد، آزمایش‌های خونی هستند که به تشخیص و نظارت کمک می‌کنند بیماری یا آسیب کبدی استفاده می شود. آزمایش‌هایی برای اندازه‌گیری سطح آنزیم‌ها و پروتئین‌های خاص در خون، که قبلاً تست‌های عملکرد کبد (LFT) نامیده می‌شدند، گروهی از آزمایش‌های خون هستند که التهاب و آسیب به کبد را تشخیص می‌دهند. همچنین می توان از این آزمایش ها برای بررسی عملکرد کبد از جمله آزمایش آنزیم های کبدی استفاده کرد ALT، AST، آلکالین فسفاتاز و آزمایشات عملکرد واقعی کبد (LFT) شامل PT، INR، آلبومین، بیلی روبین است.

با این قسمت از دلگرم کننده به روز باشید تست SGPT یا ALT چیست؟ آن ها ملاقات می کنند.

تست SGPT یا ALT به نام تست آلانین آمینوترانسفراز

(آلانین آمینوترانسفراز) با نام های مرسوم دیگری نیز خوانده می شود گلوتامین-پیروویک ترانس آمیناز سرم؛ SGPT آلانین ترانس آمیناز؛ AST / ALT همچنین به نام.

ALT عمدتاً در کبد یافت می شود اما به مقدار کم در کلیه ها، قلب، ماهیچه ها و لوزالمعده نیز یافت می شود.ALT قبلاً گلوتامین پیروات ترانس آمیناز سرم (SGPT) نامیده می شد.مقدار این آنزیم در خون معمولاً کم است. ALT برای کنترل کبد اندازه گیری می شود. این آزمایش معمولاً همراه با سایر آزمایشات مانند AST، آلکالین فسفاتاز، لاکتات دهیدروژنات (LDH) و بیلی روبین مورد نیاز است.

ALT آنزیمی است که عمدتاً در سلول های کبد و کلیه یافت می شود. مقادیر بسیار کمتری نیز در قلب و ماهیچه ها یافت می شود. در افراد سالم، سطح ALT در خون پایین است. هنگامی که کبد آسیب می بیند، ALT معمولاً قبل از ظاهر شدن علائم واضح تر آسیب کبدی، مانند زردی، در جریان خون آزاد می شود. این باعث می شود ALT یک آزمایش مفید برای تشخیص آسیب کبدی باشد.

ALT اغلب در ترکیب با آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) یا به عنوان بخشی از پانل کبدی برای غربالگری یا کمک به تشخیص اختلالات کبدی مورد نیاز است. ALT و AST دو آزمایش مهم برای تشخیص آسیب کبدی هستند، اگرچه ALT اختصاصی تر از AST است. برای کمک به تعیین نوع بیماری کبدی استفاده می شود.

ALT برای نظارت بر درمان افراد مبتلا به بیماری کبدی و ارزیابی اثربخشی آن استفاده می‌شود و ممکن است به تنهایی یا همراه با آزمایش‌های دیگر مورد نیاز باشد. سطح ALT در هپاتیت مزمن خیلی بالا نیست، اغلب کمتر از 4 برابر بالاترین سطح است. طبیعی است. در هپاتیت مزمن، ALT بین طبیعی و خفیف افزایش یافته متفاوت است. در اکثر بیماری های کبدی، سطح ALT بالاتر از AST است و در نتیجه نسبت AST / ALT پایین تر است. چند استثنا وجود دارد. نسبت AST / ALT معمولاً در هپاتیت الکلی، سیروز و آسیب های عضلانی افزایش می یابد.

دلیل درخواست تست ALT

از آنجایی که آزمایش ALT برای تشخیص اختلالات کبدی استفاده می شود، اگر پزشک علائم بیماری کبدی را در بیمار مشاهده کند، ممکن است درخواست انجام آزمایش دهد. علائم بیماری کبد شامل ضعف، خستگی، از دست دادن اشتها، حالت تهوع، استفراغ، نفخ یا درد شکم، یرقان، ادرار تیره، مدفوع روشن و خارش است. پزشک ممکن است این آزمایش را همراه با سایر آزمایشات کبدی تجویز کند.

آیا بیمار برای انجام این آزمایش به آمادگی خاصی نیاز دارد؟

AST و ALT بروز را افزایش می دهند

AST: داروهای سمی برای کبد، سیروز و الکلیسم، پانکراتیت حاد یا حتی ورزش شدید می توانند سطح AST را افزایش دهند. تزریق دارو به بافت عضلانی ممکن است سطح AST را افزایش دهد.

ALT: مصرف بیش از حد فست فود می تواند باعث افزایش جزئی ALT به دلیل آسیب کبدی شود. سایر علل افزایش متوسط ​​ALT شامل انسداد مجرای صفراوی، سیروز (معمولاً به دلیل هپاتیت مزمن یا انسداد مجرای صفراوی) و تومورهای کبدی است. آسیب به اندام هایی مانند قلب و ماهیچه های اسکلتی می تواند باعث افزایش جزئی در ALT شود. تزریق دارو به بافت عضلانی، پانکراتیت حاد یا حتی ورزش شدید می تواند سطح ALT را افزایش دهد.

کاهش AST و ALT

بارداری می تواند سطح AST را کاهش دهد.

روش تست

امروزه این آزمایش با استفاده از تست های بیوشیمیایی با استفاده از اتوآنالایزر انجام می شود. به این صورت که ابتدا خون بیمار با سانتریفیوژ از خون بیمار جدا می شود و سرم خون به اتوآنالایزر تحویل داده می شود و دستگاه طبق برنامه از پیش تعیین شده میزان دقیق AST و ALT را محاسبه می کند.

تفسیر نتایج

ALT اغلب در ترکیب با آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) یا به عنوان بخشی از پانل کبدی برای غربالگری و/یا کمک به تشخیص اختلالات کبدی مورد نیاز است. ALT و AST دو آزمایش مهم برای تشخیص آسیب کبدی هستند، اگرچه ALT اختصاصی تر از AST است. برای کمک به تعیین نوع بیماری کبدی استفاده می شود.

ALT برای نظارت بر درمان افراد مبتلا به بیماری کبدی و ارزیابی اثربخشی آن استفاده می‌شود و ممکن است به تنهایی یا همراه با آزمایش‌های دیگر مورد نیاز باشد. سطح ALT در هپاتیت مزمن خیلی بالا نیست، اغلب کمتر از 4 برابر بالاترین سطح است. طبیعی است. در هپاتیت مزمن، ALT بین طبیعی و خفیف افزایش یافته متفاوت است. در اکثر بیماری های کبدی، سطح ALT بالاتر از AST است و در نتیجه نسبت AST / ALT پایین تر است. چند استثنا وجود دارد. نسبت AST / ALT معمولاً در هپاتیت الکلی، سیروز و آسیب های عضلانی افزایش می یابد.

پس از حمله قلبی و آسیب عضلانی، AST می تواند به میزان بسیار بیشتری نسبت به ALT افزایش یابد. سطح AST در هپاتیت مزمن خیلی بالا نیست، اغلب کمتر از 4 برابر بالاترین سطح طبیعی است. در هپاتیت مزمن، AST بین طبیعی و خفیف بالا متفاوت است.

لطفا اگر سوال یا راهنمایی برای مقاله دارید تست SGPT یا ALT

این را در نظر داشته باشید، آن را با ما و سایر کاربران در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.

————————————————- ————————-

یک مجله اینترنتی دلگرم کننده

مرجان امینی