علت و درمان خانگی آبسه مقعدی (تورم اطراف مقعد)

علت ایجاد آبسه مقعدی چیست؟

به نظر می رسد آبسه پری رکتال و پری انال از غده های احاطه کننده مقعد نشئت می گیرند اما در برخی از موارد آبسه پری انال ممکن است از پوست عفونی که در مجاورت مقعد قرار دارند ایجاد شده باشد. در برخی از موارد، غده ها ممکن است به عفونت باکتریایی منجر شوند. زمانی که غده ها با چرک پر می شوند، ممکن است به سمت داخل شیوع پیدا کنند و محتوای عفونی خود را به فضاهای اطراف رکتوم و مقعد منتشر نمایند. این چرک باعث ایجاد آبسه یا مجموعه ای از چرک در فضاهای اطراف مقعد می شود. ابسه مقعدی ممکن است بزرگ تر گردد و به درد، تب و اجابت مزاج دردناک و مشکل منجر گردد.

افرادی که با شرایط زیر دست و پنجه نرم می کنند ممکن است بیشتر از سایرین با آبسه مقعدی مواجه شوند:

• 
  دیابت
• 
  ایدز یا عفونت HIV با تعداد گلبول های سفید اندک
• 
  بیماری کرون
• 
  افرادی که از داروهای موجود برای سرکوب سیستم ایمنی بدن خود استفاده می کنند یا برای سرطان، تحت شیمی درمانی هستند.
• 
  بارداری
• 
  بیماری هایی که از طریق روابط جنسی منتقل می شوند
• 
  فیشر یا شقاق مقعدی

حقایقی در مورد آبسه مقعدی:

• 
  آبسه پری رکتال مجموعه ای از چرک های انباشته شده در بافت های عمیق تر پوست احاطه کننده مقعد است.
• 
  در مقابل، آبسه پری انال مجموعه کم عمقی از چرک زیر پوست در اطراف مقعد می باشد.
• 
  هر دو نوع آبسه به درمان سریع پزشکی نیاز دارند. با اینحال آبسه پری رکتال معمولا عفونت شدیدتری است.
• 
  تاخیر در درمان می تواند شرایط موجود را بدتر کند و به عوارض ناخواسته ای منجر گردد.

نشانه های آبسه مقعدی:

نشانه ها و علائم ابسه پری رکتال و پری انال در برگیرنده موارد زیر خواهد بود:

• 
  درد در ناحیه مقعد یا باسن
• 
  ترشح چرک در نزدیکی مقعد
• 
  تب
• 
  برآمدگی در ناحیه انال
• 
  اجابت مزاج دردناک
• 
  درد در قسمت های پایینی شکم
• 
  خستگی
• 
  تورم در ناحیه انال یا باسن
• 
  تعریق شبانه

آبسه مقعدی چه زمانی به توجه پزشکی نیاز دارد؟

اگر فردی احساس کند آبسه مقعدی دارد باید برای تشخیص شرایط موجود به پزشک متخصص مراجعه نماید. تشخیص همیشه اسان نیست و پزشک ممکن است برای تایید شرایط، به تست یا مشورت با سایر متخصصین نیاز داشته باشد. زمانی که نشانه های زیر را تجربه کردید حتما با یک پزشک مشورت نمایید:

• 
  تب بالا یا لرز
• 
  درد قابل ملاحظه انال یا رکتال
• 
  ناتوانی در اجابت مزاج یا اجابت مزاج دردناک
• 
  استفراغ مداوم
• 
  سایر نشانه هایی که ممکن است نشان دهنده شرایط اورژانسی باشد

تشخیص ابسه مقعدی:

پزشک سوالاتی را در مورد شرایط بیمار می پرسد. شما باید همه اطلاعات مورد نیاز را به درستی ارائه کنید. بحث کردن در مورد جزییات این شرایط ممکن است برای بیشتر افراد خجالت آور باشد اما پزشک برای تشخیص بیماری به توضیح شما نیاز دارد. پاسخ های صادقانه به سوالات پزشک می تواند تشخیص و درمان بهتری را فراهم کند.

• 
  سپس متخصص می تواند بیمار را معاینه کند.
• 
  برای تشخیص دقیق، به سوالات پزشک با دقت جواب دهید.
• 
  برخی از اوقات تشخیص به طور کامل انجام می شود و هیچ تستی نیاز نیست. اما در برخی از موارد ممکن است به ازمایش خون و ادرار و تست های تصویربرداری خاص همچون اشعه ایکس، سی تی اسکن، MRI و سونوگرافی نیز نیاز باشد.
• 
  استفاده از استامینوفن می تواند به کنترل درد و تب کمک کند.
• 
  اگر آبسه خود به خود سر باز کند، چرک منتشر خواهد شد و باعث تسکین درد و تب می شود. با اینحال حتی در چنین شرایطی هم باید ابسه مورد معاینه قرار گیرد.
• 
  حتی اگر نشانه ها با درمان خانگی بهبود پیدا کرد باز هم فرد باید به پزشک مراجعه کند. ابسه نیازمند بررسی و درمان است.

درمان آبسه مقعدی:

1. 
   بسته به شد ابسه و سایر مشکلات موجود، درمان ممکن است به صورت سرپایی یا بستری شدن در بیمارستان دنبال شود. برنامه درمانی خود را با پزشک مورد بررسی قرار دهید.
2. 
   در برخی از شرایط جراحی کوچکی در دفتر پزشک به کمک بی حسی انجام می شود. بیشتر افراد برای درمان آبسه پری رکتال به جراح مراجعه می کنند زیرا آبسه می تواند ساختارهای دیگری را نیز درگیر کند.
3. 
   علاوه بر مطب پزشک، جراحی ممکن است به کمک بیهوشی عمومی در بیمارستان نیز انجام شود.
4. 
   در بیمارستان مایعات مورد نیاز، انتی بیوتیک و مسکن تزریق می شود.
5. 
   بیمار باید ازمایش خون یا سایر تست ها را دوباره انجام دهد تا پیشرفت درمان مشخص شود.

برنامه های مراقبتی برای آبسه مقعد:

• 
  بیماران ممکن است بعد از جراحی چندین روز درد داشته باشند اما این درد با گذشت زمان بهبود پیدا می کند.
• 
  در این شرایط بیمار ممکن است بخیه ای نداشته باشد. زخم های عفونی همچون ابسه باز می مانند تا مایع درونشان تخلیه شود.
• 
  برای تسکین درد و پیشگیری از عفونت، بیمار باید بسته به شرایط خود چندین روز از آنتی بیوتیک های تجویز شده توسط پزشک استفاده نماید.
• 
  استفاده از ملین ها و حفظ بهداشت شخصی می تواند ناراحتی فرد را کاهش دهد و ریکاوری را تسریع نماید.