به گزارش سلام نو به نقل از تجارتنیوز، ماجرا از آن جایی آغاز شد که اواخر شهریور ماه سخنگوی صنعت برق اعلام کرد زمستان امسال مجبوریم در نیروگاهها مازوت بسوزانیم. با این که رجبی مشهدی هشدار داده بود که مازوتسوزی از زمستان شروع میشود اما به نظر میرسد استفاده از مازوت هم مانند زنگ خطر استفاده از آن، خیلی زود شروع شد.
تهران در پاییز سال جاری یکی از ۱۰ شهر آلوده دنیا بود. به همین دلیل هم رئیس سازمان محیط زیست، نیروگاهها و واحدهای صنعتی و معدنی را از سوزاندن مازوت منع کرد. با وجود این، اواسط آبان ابلاغیهای منتشر شد که مشخص کرد صنایع از اواسط شهریورماه، سوزاندن مازوت را شروع کرده بودند و هنوز هم از مازوت استفاده میکنند.
فریدون عباسی دوانی، رئیس کمیسیون انرژی مجلس هم در تازهترین اظهارات خود گفته: نباید از سوزاندن مازوت بترسیم. عباسی گفته بود باید آلودگی را نیز مقداری تحمل کنیم زیرا اگر مازوت نسوزانیم ۲۵ درصد کشور خاموش میشود.
شیخان، دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان هم چند وقت پیش از قطع سهمیه گاز کارخانههای سیمان خبر داده بود. شیخان گفته بود که به اندازه ۱۵ روز مازوت در اختیار واحدهای تولید سیمان قرار دادهاند.
چند روز پیش، معاون مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست کشور هم اعلام کرد در صنایع شهرهای مشهد، اهواز، کرمان، ایرانشهر و بیستون در کرمانشاه از مازوت استفاده میشود.
چرا مازوت میسوزانیم؟
رئیس شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، صبح امروز در برنامه زنده تلویزونی گفته بود روزی ۴۰۰ هزار بشکه مازوت در پالایشگاههای ایران تولید می شود. که این مازوت حداقل ۳.۵ درصد گوگرد خالص دارد.
مقامات ایرانی پیش از این اعلام کرده بودند که به دلیل تحریم نمیتوانند مازوت صادر کنند اما اگر حداقل گوگرد مازوت تولید شده در کشور، ۳٫۵ درصد باشد، احتمالا دلیل اصلی صادر نشدن مازوت، کیفیت پایین آن است نه فقط تحریمها.
یعنی مازوت ایران استاندارد لازم برای صادرات را ندارد و ایران مجبور است به جای صادرات، آن را بسوزاند. حتی اگر این سوزاندن مازوت به قیمت آلودگی هوا و مرگ و میر ناشی از آن منجر شود.
حالا مشخص نیست که دلیل اصلی صادر نشدن مازوت کیفیت کم آن است یا تحریمها؟ اگر میزان درصد گوگرد اعلام شده در مازوت ایرانی درست باشد، روزانه «۱۵ هزار بشکه گوگرد خالص» وارد هوا و ریههای مردم میشود.