موارد مصرف و عوارض لورازپام
لورازپام برای درمان بیخوابی و اضطراب بکار می‌رود ، لورازپام همچنین شل‌کننده عضلانی و آرامبخش است . این دارو بعد از مصرف خوراکی، از دستگاه گوارش به خوبی جذب می‌شود. اثرات آرامبخش لورازپام می‌تواند در افراد مسن پایداری بیشتری داشته باشد. زمین خوردن ناگهانی در بیماران مسن‌تری که بنزودیازپین مصرف می‌کنند شایع‌تر است. با احتیاط مصرف کنید تا احتمال زمین خوردن یا مصدومیت تصادفی در حین مصرف لورازپام کاهش بیابد.
این دارو به طور کوتاه مدت دردرمان اختلالات اضطراب ،به عنوان داروی کمکی در درمان اضطراب همراه با افسردگی روانی ،بی خوابی و حملات صرعی به کار می رود .
لورازپام می‌تواند اعتیادآور باشد و باید تنها با نسخه و تجویز پزشک مصرف شود. استفاده‌ی نادرست از داروهای اعتیادآور می‌تواند موجب وابستگی، اوردوز یا مرگ شود. لورازپام نباید با فرد دیگری به اشتراک گذاشته شود، علی‌الخصوص اگر فرد سابقه سوءمصرف یا اعتیاد به دارو را داشته باشد. دارو را در مکانی امن نگه دارید تا دیگران نتوانند به آن دسترسی پیدا کنند.
نام تجاری : Ativan
موارد مصرف لورازپام
همانطور که گفته شد اصلی ترین مورد مصرف لورازپام برای کاهش اضطراب و بی خوابی است. برخی دیگر از موارد تجویز آن به شرح زیر است:
-
درمان صرع فعال مثل صرع منطقه ای -
ترک الکل -
کاهش تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی -
کنترل شکل گیری حافظه در زمان عمل های جراحی
تغییر سبک زندگی و پیگیری یک برنامه روان درمانی برای کاهش استرس ممکن است اثر بخشی این دارو را افزایش دهد.
مکانیسم اثر لورازپام
لورازپام مانند سایر بنزودیازپین ها با گیرنده های GABA گاما آمینو بوتیریک اسید هم پوشانی دارد. این گیرنده ها در مغز بطور گسترده ای پراکنده هستند. اتصال به جایگاه گیرنده های گابا باعث افزایش اثرات انتقال عصب این واسطه شیمیایی می شود. این اتصال باعث باز شدن کانال کلراید بر روی رسپتور می شود و باعث افزایش پلاریزاسیون نرون می گردد.
به نظر می رسد بنزودیازپین ها اثر مهار کننده گابا را تقویت می کنند و از این راه میزان تحریک نورون ها را در بسیاری از مناطق مغز کاهش می دهند.
فارماکوکینتیک لورازپام
از طریق خورا کی به خوبی جذب می شود .متابولیسم آن از طریق کبد و دفع آن از طریق کلیه می باشد .این دارو به میزان بالایی به پروتئین های پلاسما اتصال می یابد .نیمه عمر پلاسمایی آن 20-10ساعت است.زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت پلاسمایی از راه خوراکی 6-1 ساعت است .زمان شروع اثر دارو پس از مصرف یک مقدار واحد از راه خوراکی به سرعت جذب آن،وپس از مصرف مقادیر متعدد به سرعت و میزان تجمع دارو به نوبه خود به نیمه عمر دفع و کلیرانس آن بستگی دارد .
دوز مصرفی لورازپام
دوز لورازپام معمول برای رفع اضطراب بزرگسالان
قرص‌ها:
دوز اولیه: روزانه ۲ الی ۳ میلی‌گرم به صورت خوراکی با ۲ الی ۳ وعده مصرف
دوز ثابت: ۱ الی ۲ میلی‌گرم به صورت خوراکی ۲-۳ بار در روز
تزریقی:
داخل وریدی: ۲ میلی‌گرم در مجموع، یا ۰٫۰۴۴ میلی‌گرم بر کیلوگرم، هرکدام که کوچک‌تر باشد
-
دوز روزانه می‌تواند بین ۱ الی ۱۰ میلی‌گرم در روز متغیر باشد. -
دوز باید به صورت تدریجی افزایش پیدا کند تا زمانی که اثرات معکوس ظاهر شوند. -
زمانی که به دوز بالاتر می‌رسید، باید دوز غروب را بیش از دوز ساعات روز در نظر بگیرید.
موارد مصرف: مدیریت اختلالات اضطرابی یا تسکین کوتاه‌مدت اضطراب یا اضطرابی که با نشانه‌های افسردگی همراه است.
دوز معمول برای بیهوشی سبک در بزرگسالان
تزریق عضلانی: ۰٫۰۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم تا میزان ماکزیمم ۴ میلی‌گرم
تزریق وریدی: ۲ میلی‌گرم در مجموع، یا ۰٫۰۴۴ میلی‌گرم بر کیلوگرم، هرکدام که کوچک‌تر باشد
-
دوزهای سایر داروهای تزریقی که ضد افسردگی بوده و بر سیستم عصبی مرکزی تاثیر می‌گذارند، باید کاهش بیابند. -
برای تاثیر بهینه، داروهای درون عضله باید حداقل ۲ ساعت پیش از رویه‌ی عملیاتی پیش‌بینی‌شده استفاده شوند. -
مسکن‌های مخدر معمولاً نباید در بیماران بالای ۵۰ سال افزایش بیابند. -
داخل وریدی: این دوز معمولاً نباید برای بیماران بالای ۵۰ سال افزایش بیابد. -
داخل وریدی: دوزهای بالاتر از ۰٫۰۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم تا مقدار ماکزیمم ۴ میلی‌گرم باید استفاده شود. -
برای اثر بهینه، داروی درون ورید باید ۱۵ الی ۲۰ دقیقه پیش از رویه‌ی عملیاتی پیش‌بینی‌شده استفاده شود.
موارد مصرف: داروی پیش بیهوشی برای بیماران بزرگ‌سال، آرامبخش (خواب‌آور)، تسکین اضطراب و کاهش حافظه در مورد رخدادهای روز
جراحی
دوز معمول برای بزرگسالانی که صرع پایدار دارند ۰٫۱ میلی‌گرم بر کیلوگرم به صورت داخل وریدی تا ماکزیمم ۴ میلی‌گرم؛ می‌تواند در ۵ الی ۱۰ دقیقه تکرار شود. ماکزیمم دوز: ۸ میلی‌گرم است.
-
علائم حیاتی باید رصد شوند، باید راه عبور هوا به صورت آزاد نگه داشته شود و تجهیزات تهویه‌ی مصنوعی نیز باید موجود باشند. -
زمانی که درگاه داخل وریدی در دسترس نباشد، می‌توان از تزریق داخل عضله استفاده کرد.
دوز معمول برای بزرگسالان دارای بیخوابی
-
۲ الی ۴ میلی‌گرم به صورت خوراکی قبل از خواب -
دوز باید به صورت تدریجی افزایش بیابد تا جایی که اثرات معکوس ظاهر نشوند.
مدیریت بیخوابی
-
دوز معمول برای افراد مسن دارای اضطراب -
۱ الی ۲ میلی‌گرم به صورت خوراکی در چندین وعده -
دوز باید به صورت تدریجی افزایش بیابد تا جایی که اثرات معکوس ظاهر نشوند.
مواردمصرف: مدیریت اختلالات اضطرابی یا تسکین کوتاه‌مدت نشانه‌های اضطراب یا اضطراب همراه با نشانه‌های افسردگی
دوز معمول برای کودکان دارای اضطراب
برای مدیریت اختلالات اضطرابی یا تسکین کوتاه‌مدت نشانه‌های اضطراب یا اضطراب همراه با نشانه‌های افسردگی ۱۲ سال یا بالاتر
-
دوز اولیه: ۲ الی ۳ میلی‌گرم به صورت خوراکی طی ۲-۳ وعده در روز -
دوز ثابت: ۱ الی ۲ میلی‌گرم به صورت خوراکی به صورت ۲-۳ وعده در روز -
دوز روزانه می‌تواند بین ۱ الی ۱۰ میلی‌گرم در روز متغیر باشد. -
دوز باید به صورت تدریجی افزایش بیابد تا جایی که اثرات معکوس ظاهر نشوند. -
زمانی که به دوز بالاتر می‌رسید، باید دوز غروب را بیش از دوز ساعات روز در نظر بگیرید.
دوز معمول برای کودکان دارای بیخوابی
۲ الی ۴ میلی‌گرم به صورت خوراکی قبل از خواب برای ۱۲ سال یا بالاتر
-
برای بیماران مسن یا دارای ناتوانی جسمی، دوز اولیه باید ۱ الی ۲ میلی‌گرم و در چندین وعده باشد. -
دوز باید به صورت تدریجی افزایش بیابد تا جایی که اثرات معکوس ظاهر نشوند.
مصرف لورازپام در بارداری
در صورت باردار بودن از لورازپام استفاده نکنید. این دارو می‌تواند نقصان‌های حین تولد یا نشانه‌های ترک داروی مرگبار را برای نوزاد به همراه داشته باشد.
عوارض جانبی لورازپام
خواب آلودگی ،گیجی در روز بعد ،آتاکسی (به خصوص در افراد سالخورده)، فراموشی و وابستگی از عوارض جانبی شایع این دارو است .
تداخلات دارویی لورازپام
مصرف لورازپام با دیگر دارو هایی که باعث خواب آلودگی یا کند شدن تنفس می شوند بسیار خطرناک است و می تواند باعث مرگ شود. قبل از مصرف این دارو به همراه قرص های خواب، داروهای مسکن، داروهای سرفه، آرامبخش های عضلانی، داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی و همچنین دارو های تشنج، حتما با پزشک خود مشورت کنید.
هرگز خود سرانه لورازپام را مصرف نکنید و قبل از مصرف تمام دارو های دیگر خود را به پزشک معرفی کنید. به ویژه:
-
دیگر دارو های درمان اضطراب -
پروبنکید ( probenecid ) -
آمینوفیلین یا تئوفیلین -
دارو های ضد افسردگی و روانپزشکی -
دارو های مسکن -
دارو های تشنج -
دارو های حاوی آنتی هیستامین
اثر لورازپام بر آزمایشهای تشخیصی
لورازپام ممکن است نتایج آزمونهای عملکرد کبد ( ALT، AST، ALP و LDH) را افزایش دهد.
بیش مصرفی و مسمومیت با لورازپام
مصرف بیش از اندازه بسیار خطرناک بوده و عوارض زیر را به همراه خواهد داشت:
-
خواب آلودگی شدید -
تخریب درونی -
افزایش متناقض اضطراب یا تحریک -
حرکات عجیب و غیر ارادی چشم -
بینایی تار -
انقباض غیر ارادی عضلات -
کاهش قدرت عضلات -
کاهش سرعت زمان واکنش و رفلکس های بدنی -
افت شدید فشار خون -
افت شدید تنفس -
عدم پاسخگویی و هوشیاری -
کما -
مرگ، به ویژه وقتی همراه با مواد مخدر، کدئین یا مورفین مصرف شود.
توجه: حتی میزان کمی از این علائم، نشانه مصرف بیش از حد مجاز است.
عوارض ترک ناگهانی لورازپام
به دلیل قدرت لورازپام، مصرف آن بعد از مدت طولانی باعث نیاز سیستم بدنی به دارو شده و امکان سو مصرف وجود دارد. در عین حال سیستم بدن به آن وابسته شده و ترک ناگهانی لورازپام عوارض خطرناکی به دنبال خواهد داشت و حتی می تواند باعث مرگ شود. برخی از عوارض ترک ناگهانی لورازپام عبارتند از:
-
سردرد شدید -
عرق کردن -
لرزش بدن به ویژه در دست ها -
دشواری تمرکز -
گیجی و سردرگمی -
افزایش فشار خون و ضربان قلب -
تهوع و استفراغ -
گرفتگی شکم -
کاهش وزن -
احساس ترس و اضطراب -
تغییرات خلقی -
حمله پانیک یا هراس
هشدار ها در رابطه با لورازپام
1- در بیماریهای تنفسی ،ضعف عضلانی ،بیماران با سابقه مصرف نابجای دارو یا افراد با اختلال شخصیتی ،مسمومیت شدید با الکل همراه با علائم حیاتی ضعیف شده ،اغماء،شوک ،گلو کوم حاد با زاویه بسته یا استعداد ابتلاء به آن باید احتیاط فراوان مصرف شود .
2- در افراد مسن ،مبتلایان به نارسایی کبدی و کلیوی ، نوجوانان و افراد به شدت بیمار مقدار مصرف دارو باید کاهش داده شود .
3- برای جلوگیری از بروز عوارض قطع مصرف .مقدار مصرف دارو باید به تدریج کاهش داده شود .
4- مصرف طولانی مدت یا مقادیر زیاد بنزودیازپین ها خطر بروز وابستگی های روانی و جسمی را افزایش می دهد .
5- تزریغ سریع وریدی ممکن است سبب بروز آپنه ،کاهش فشار خون ،برادی کاردی وایست تنفسی شود .
توصیه های دارویی لورازپام
1. این دارو نباید بیش از مقدار توصیه شده مصرف شود.
2. اگر بعد از چند هفته اثر درمانی دارو کاهش یافت ، باید به پزشک مراجعه واز افزایش مقدار مصرف دارو خودداری شود .
3. به عنوان ضد تشنج، دوره درمان با این دارو باید کامل شود.
4. به عنوان خواب‌آور، به‌منظور اجتناب از فراموشی و تسکین در طول روز، دارو باید هنگام خواب مصرف شود.
5. به منظو رکاهش احتمال بروز علائم قطع مصرف دارو، مصرف دارو باید بتدریج قطع شود.
6. به دلیل بروز سرگیجه، خواب‌آلودگی و منگی، از رانندگی یا کار با ماشین‌آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، باید خودداری گردد.
7. پس از مصرف فرآورده‌های تزریقی،بیمار باید 3-2 ساعت تحت مراقبت باشد.
بیشتر بخوانید:
فواید مصرف قرص خواب آور ملاتونین
با موارد مصرف و عوارض قرص خواب ترازودون آشنا شوید
قرص خواب کلونازپام و عوارض آن
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله دلگرم