متن نوحه سینه زنی از مداح میثم مطیعی به مناسبت شهادت امام جعفر صادق
متن سینه زنی واحد شهادت امام صادق (ع) – جگری شعله شد و سوخت و خاکستر شد
جگری شعله شد و سوخت و خاکستر شد
شب خاموش شد از باد و گلی پرپر شد
باز هم زهر نشست و بدنی گشت کبود
باز یاسی به زمین ریخت و نیلوفر شد
مو سفیدی به زمین خورد و به او خندیدند
پیرمردی ز نفس مانده، کمانی تر شد
خانه ی سوخته را بار دگر سوزاندند
باز تکرار غمِ آتش و دود و دم شد
شکر این بار کسی پشت در خانه نبود
همه بر مرکب و من در پی شان روی زمین
بین این راه فقط ناله ی من مادر شد
دست من بسته و از داغ غمت افتادم
یاد دستم که به دنبال علی پرپر شد
یادِ دستان یتیمی که به امید پدر
بین زنجیر تَرک خورد و کمی لاغر شد
گوشواره، گلِ سر رفت ز یادش اما
به عوض روضه ی او غارت انگشتر شد
متن سینه زنی واحد شهادت ائمه بقیع (ع) – مرا می شناسی بقیعم – میثم مطیعی
مرا می شناسی بقیعم
منم قبله گاه غریبان
مرا می شناسی بقیعم
که با اشک و آهم چراغان
چه شبها که بی روضه مَردم
در آغوش من گریه کردند
به صادق به باقر به سجاد
به یاد حسن گریه کردند
غم غربت من، رسیده به افلاک
که ارکان ارض است، در این تربت پاک
واویلا، واغربتا
بقیعم که پر کرده عمری
غم فاطمه خلوتم را
زپنهانی قبر زهرا
بخوان قصه ی غربتم را
گهی بر مزار امامان
گهی نزد ام البنینم
من آن تربت ساده هستم
که با عرشیان همنشینم
شده زائر من هزاران کبوتر
شده همدم من مزار پیمبر
واویلا، واغربتا
پُر از ماتم فاطمیه
پُر از داغ پیغمبرم من
پُر از روضه های نخوانده
پُر از غربت حیدرم من
پریشانم از منع گریه
پریشانم از منع ماتم
به سر آید این عصر عُسرَت
بنا بر روایات محکم
دل من گرفته، خدایا خدایا
از این عمروعاصان، از این بولهب ها
متن نوحه سینه زنی نگیر از ما (قال صادق) را (واحد)
طناب غم می‌کشید او را
کسی جز آتش ندید او را
مگر او شیخ الائمه نیست
کجا با خود می‌برید او را؟
ندارد اینجا کسی اما
احترام موی سپیدش را
آه از اندوه زاده ی زهرا
میان راه از نفس افتاد
فلک از این غم زند فریاد
نمی‌افتاد او به روی خاک
اگر که مرکب امان می‌داد
به دست بسته چنان حیدر
به خاک افتاده چنان مادر
(غریب زهرا خداحافظ)
دلش آن شب کربلایی بود
دلش خون از ماجرایی بود
نه حتی بر سر عمامه داشت
نه روی دوشش عبایی بود
تصور کن پیرمردی را
در میان آتش تک و تنها
خیره سوی او چشم کودکها
تصور کن پیرمردی را
تک و تنها عصر عاشورا
که طفلانش در دل آتش
خودش زیر پای دشمن ها
مدینه شد کربلا امشب
کجا آن روز و کجا امشب؟
(امام صادق خداحافظ)
خدایا این اشک و هق هق را…
نگیر این چشمان عاشق را
بگیر این جان را ولی یک دم
نگیر از ما (قال صادق ) را
بقیع امشب رنگ غم دارد
نه چراغی و نه علم دارد
دلخوشم آقایم حرم دارد!
سرت را پایین بگیر ای دل
ز شرم و حسرت بمیر ای دل
به پابوس او رسیدی آه
رسیدی اما چه دیر ای دل
می آید آن تکسوار آخر
به دنبال مرقد مادر…
(امام صادق خداحافظ)
شاعر: رضا یزدانی
بیشتر بخوانید::
متن نوحه ترکی به مناسبت شهادت امام جعفر صادق (ع)
دانلود 35 نوحه سینه زنی شهادت امام جعفر صادق حاج میثم مطیعی
متن و جملات تسلیت شهادت شیشمین امام شیعه جعفر صادق (ع)
متن نوجه سینه زنی اگه می بینی که دل شیعه پر از تاب و تبه (واحد)
اگه می بینی که دل شیعه پر از تاب و تبه
آخه عزادار غم و داغ رئیس مذهبه
اگه لباس سیاه به تن در به در مدینه ایم
سیاه پوشان آخرین کبوتر مدینه ایم
پرپر شد از کین، گل شقایق
می سوزد از درد، امام صادق
وای از غریبی
یه نیمه شب مدینه با تازیونه می بردنش
جلو چشای بچه هاش وحشیونه می بردنش
وقتی زمین خورد روضه ی فاطمیه زنده شده
انگار بازم علی جلو فاطمه شرمنده شده
به یاد یاس پهلو شکسته
زد زیر گریه با دست بسته
وای از غریبی
اونا که با زخم زبون به قلب مولا نیش زدند
بازم تو شهر مدینه یه خونه رو آتیش زدند
وقتی که دود شعله ها از رو خونه شد بر ملا
شیر خدا گریه می کرد به حال پیر کربلا
با دل سوزان با لب تشنه
جون داده شاهی پیش فرشته
جانم حسین جان
متن نوحه سینه زنی آسوده شدم خصم ستمکار مرا کشت (واحد)
آسوده شدم خصم ستمکار مرا کشت
یک بار مگو که صدبار مرا کشت
گه روز مرا برد پیاده سوی مقتل
گه تیغ کشید و به شب تار مرا کشت
بردند به مقتل ببرند آل علی را
داغ غم صد لاله بی خار مرا کشت
هر روز به یک شعله زد آتش جگرم را
هر لحظه به یک مهنت و آزار مرا کشت
من نجل علی بودم و دسمن به همین جرم
با دشمنی حیدر کرار مرا کشت
آن روز زد خصم به کاشانه ام آتش
فریاد میان در و دیوار مرا کشت
متن نوحه سینه زنی در این سکوت سنگین، قرآن ناطقی تو (واحد)
در این سکوت سنگین، قرآن ناطقی تو
عالم پر از دروغ و، چون صبح صادقی تو
در قامت تو پیداست، یک مصطفی دیگر
جوشیده در کلامت، یک کربلای دیگر
دارالاماره پنداشت، تیغ تو در نیام است
غافل که هر حدیثت، قد قامت قیام است
(ای یادگار زهرا ای یادگار زهرا)
آتش به خانه افتاد، با شعله های نمرود
آری دوباره آتش، این ارث مادری بود
با غصه لب گشودی، دست تو را چو بستند
پهلوی مادرم را، آخر چرا شکستند؟
ای گوهر مدینه، ای یادگار زهرا
شد غربت بقیعت، آیینه دار زهرا
(مولا امام صادق، مولا امام صادق)
ای زهر و بر لب تو، شهد شهادتین است
لب تشنه ای و وقت، دیدار با حسین است
ماییم و درس مهرت، ماییم و مکتب تو
ما شیعیان عشقیم، ماییم و مذهب تو
ماییم و امر مولا، جز این ز شیعه دور است
لب تر کنی چه باکی، از آتش و تنور است؟
(مولا امام صادق مولا امام صادق)
متن نوحه سینه زنی جگری شعله شد و سوخت و خاکستر شد (واحد)
جگری شعله شد و سوخت و خاکستر شد
شمع خاموش شد از باد و گلی پرپر شد
باز هم زهر نشست و بدنی گشت کبود
باز یاسی به زمین ریخت و نیلوفر شد
مو سفیدی به زمین خورد و به او خندیدند
پیرمردی ز نفس ماند و کمانی تر شد
خانه ی سوخته را بار دگر سوزاندند
باز تکرار غم آتش و دود و در شد
همه بر مرکب و من در پی شان روی زمین
بین این آه فقط ناله ی من مادر شد
دست من بسته و از داغ غمت افتادم
یاد دستت که به دنبال علی پرپر شد
یاد دستان یتیمی که به امید پدر
بین زنجیر ترک خورد و کمی لاغر شد
گوشواره ، گل سر رفت ز یادش اما
در عوض روضه ی او غارت انگشتر شد