مسکن برای کمر درد
مسکن برای کمر درد : در بسیاری از موارد، مصرف دارو میتواند به کاهش درد و التهاب ایجاد شده کمک کرده و با کاهش فرآیند پیشرفت بیماری حتی باعث توقف شرایط آن شود.
به این ترتیب بر اساس تشخیص انجام شده توسط پزشک، داروهای تجویز شده برای بیمار میتواند شامل یک یا چند مورد از داروهای زیر باشد با دلگرم همراه باشید.
امکان وجود دارد که با رویکردهای طبیعی کاهنده التهاب در بدن، دردهای کمر را کاهش دهید. مکمل های طبیعی همراه با یک رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، مدیریت استرس و … یکی از بهترین مسکن ها، برای رفع کمردرد هستند.
نباید این نکته را از نظر دور داشت که برای مصرف هر نوع مکمل، از پزشک تان مشورت بگیرید، بخصوص اگر در حال مصرف داروهای دیگری هم هستید چون ممکن است دچار عوارض ناشی از تداخل دارویی شوید.
1. داروهای ضدالتهاب غیر استروئید (NSAIDS)
این داروها از تنوع زیاد برخوردار بوده و مصرف برخی از آنها بدون نیاز به نسخه پزشک نیز به منظور کاهش درد و التهاب ناشی از آرتروز امکانپذیر است.
علاوه بر این مصرف این داروها میتواند برای کاهش درد کمر در نتیجه رگ به رگ شدن کمر یا سایر عوامل مانند آن نیز مفید باشد. تا کنون، بخش عمدهای از این داروها به صورت خوراکی وجود داشته و توسط افراد مصرف میشدند.
با این وجود، در سالهای اخیر برخی از انواع این داروها به صورت موضعی به بازار معرفی شده که برای مثال در این رابطه میتوان از ژل ولتارن (Voltaren Gel) و پنساید (Pennsaid) نام برد.
2. داروهای ضد درد
داروهای مسکن یکی از معمولترین داروهای مصرف شده برای بسیاری از انواع مختلف آرتروز و سایر مشکلاتی است که باعث ایجاد کمر درد میشود.
برخلاف داروهای ضدالتهاب غیر استروئید که عملکرد آنها بر اساس کنترل درد و التهاب است، داروهای ضد درد فقط برای تسکین درد طراحی شدهاند.
به همین دلیل، مصرف این داروها برای افرادی که به خاطر آلرژی یا مشکلات معده قادر به مصرف داروهای ضدالتهاب غیر استروئید نیستند، مناسبتر و بیخطرتر میباشد.
هنگامی که این داروها به نحو صحیح مصرف شوند، تاثیرگذاری آنها بر درد و ناراحتی کمر که با التهاب همراه نیست، بیشتر میباشد.
3. داروهای موضعی
در صورتی که درد کمر در بافتهای نرم ایجاد شود، احتمالاً مصرف پمادها و کرمهای ضد درد قابل تهیه از داروخانهها بدون نسخه پزشک میتواند به رفع مشکل فرد کمک کند.
برای مثال در این رابطه میتوان از آسپرسرم (Aspercreme)، بن- گای (Ben-Gay)، کاپزاسین- پی (Capzasin-P)، اوکالیپتامینت (Eucalyptamint) و سایر داروهای مانند آنها نام برد.
توجه داشته باشید هر چند تاثیرگذاری این داروهای موضعی از طریق مواد فعال تشکیل دهنده آنها معمولاً برای مفاصل پیرامونی همچون زانوها و دستها مفید است، همواره احتمال مفید و بیخطر بودن مصرف آنها برای کاهش درد کمر نیز وجود دارد.
4. داروهای ریلکس کننده عضلات
این داروها برای رفع اسپاسم و گرفتگی عضلات مصرف میشوند. برای کاهش درد در ناحیه کمر، این داروها اغلب به همراه داروهای ضدالتهاب غیر استروئید برای بیمار تجویز میشوند.
این داروها شامل سیکلوبنزاپرین (فلکسریل)، ارفینادرین (نورفلکس) و کاریسوپرودل (سوما) هستند.
داروهای ریلکس کننده عضلات میتواند باعث ایجاد حالت خواب آلودگی برای فرد شوند و به همین خاطر مصرف آنها بطور خاص زمانی مناسب است که بیمار مبتلا به کمر درد شدید باشد و باعث بیدار ماندن او در طول شب شود.
5. کورتیکو استروئیدها
این داروها دارای عملکرد سریع بوده و از نظر ساختاری شبیه به کورتیزون تولید شده توسط بدن هستند که نقش مفید در کنترل التهاب دارند.
در صورتی که التهاب ایجاد شده در ناحیه کمر به خاطر ابتلا به یک بیماری التهابی سیستمیک همچون پلیمیالژی روماتیکا یا روماتیسم باشد، پزشک احتمالاً مصرف داروهای کورتیکو استروئید خوراکی را برای بیمار تجویز میکند.
به هر حال در صورتی که التهاب محدود به یک مفصل خاص در ستون فقرات باشد، پزشک احتمالاً دارو را بطور مستقیم به مفصل ملتهب تزریق خواهد کرد.
6. داروهای ضد روماتیسمی تعدیل کننده بیماری
داروهای ضد روماتیسمی تعدیل کننده بیماری (DMARDs) به آرامی شرایط بیماری التهابی را برطرف میکنند.
انواع مختلف این داروها میتواند برای درمان برخی از انواع بیماری آرتروز که بر وضعیت ستون فقرات تاثیر دارند، مفید باشد. برای مثال در این رابطه میتوان از بیماریهای روماتیسم، اسپوندیلیت آنکیلوزان، و آرتریت پسوریاتیک نام برد.
7. داروهای تعدیل کننده واکنش بیولوژیک
این گروه از داروها جدیدترین نوع داروهای مورد استفاده برای درمان روماتیسم و برخی از انواع دیگر آرتروز التهابی هستند که در آنها از اجزای بیولوژیک برای رفع مشکل استفاده میشود.
تا کنون اثربخشی هشت نوع از این داروها مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) قرار گرفته است. در حقیقت مصرف هر یک از این داروها یک مرحله از فرآیند التهابی را بدون ایجاد اختلال در عملکرد کلی سیستم ایمنی متوقف مینماید.
علاوه بر روماتیسم، برخی از اجزای بیولوژیک موجود در این داروها میتواند برای درمان آرتروز نوجوانی، اسپوندیلیت آنکیلوزان، و آرتریت پسوریاتیک نیز مفید باشند.
8. داروهای نقرس
برخی از داروهای موجود برای نقرس به صورتی طراحی شدهاند که از طریق مصرف آنها سطح اسید اوریک خون کاهش یافته و به این ترتیب از حملههای احتمالی بعدی که میتوانند باعث درد و التهاب مفاصل شوند، پیشگیری میگردد.
این شرایط در حالی است که انواع دیگر این داروها برای کاهش درد و التهاب در نتیجه حمله یکباره بیماری مفید هستند. به همین خاطر برخی افراد هر دو نوع این داروها را در موارد ابتلا به بیماری نقرس مصرف میکنند.
9. داروهای پوکی استخوان
داروهای پوکی استخوان برای آهسته کردن فرآیند از بین رفتن ساختار استخوان یا کمک به بدن جهت ساخت سلولهای استخوانی جدید مناسب هستند.
هر چند مصرف این داروها بطور خاص برای درمان مشکلات کمر در نظر گرفته نشده است، ایجاد ساختار استخوانی قویتر میتواند احتمال ایجاد شکستگی در استخوان را کاهش دهد.
مصرف برخی از این داروها (به نام بی فسفونات) میتواند برای درمان بیماری پاژه استخوان (که بر وضعیت ستون فقرات تاثیر منفی دارد) مفید باشد.
10. داروهای فیبرومیالژیا
پزشکان انواع مختلف داروها را برای درمان فیبرومیالژیا تجویز مینمایند. به هر حال تاثیرگذاری فقط سه نوع از این داروها یعنی داروی ضد صرع پریگابالین (لیریکا) و دو نوع داروی ضد افسردگی یعنی دولوکستین (کیمبالتا) و میلناسیپران (ساویلا) در درمان فیبرومیالژیا مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا قرار گرفته است. علاوه بر این بسیاری از داروهای دیگر فیبرومیالژیا نیز میتواند باعث کاهش علائم درد و ناراحتی در ناحیه کمر شود. این داروها شامل سایر انواع داروهای ضد افسردگی، داروهای ریلکس کننده عضلات و نیز داروهای مسکن درد هستند.
مسکن و مکمل های کمر درد
1. گلوکوزامین و کندراتین
این دو ترکیب به صورت طبیعی در بدن وجود دارند؛ اسید گلوکونیک به صورت مایع و در مفاصل و کندراتین در غضروف دور مفاصل وجود دارد.
اگرچه تحقیقاتی در زمینه تاثیر مکمل های اسید گلوکونیک و کندراتین بر روی افرادی که کمردرد دارند، وجود ندارد؛ اما تحقیقاتی وجود دارد که نشان می دهد این مکملها بر روی درد مزمن زانو تاثیر دارند. بیشتر افراد از این مکملها برای دردهای مزمنی همچون درد بخش پایین کمر استفاده می کنند.
پزشک شما فاکتورهای شخصی شما از جمله سن و سلامت عمومی را بررسی کرده و دوز مناسب از این مکمل را برایتان تجویز می کند.
2. ویتامین دی مسکن کمر درد
اگر شما مبتلا به درد کمر هستید، کمبود ویتامین دی می تواند این درد را تشدید کند. مطالعات نشان می دهد که کمبود ویتامین دی در مبتلایان به تنگی کانال نخاع نیز شایع است.
مصرف روزانه 15 میکروگرم ویتامین دی برای اکثر مردم ضروری است. می توان با قرارگیری روزانه 20 دقیقه در معرض نور خورشید، و مصرف مواد غذایی غنی شده با این ویتامین، کمبود آن را جبران کرد.
3. امگا 3 و اسیدهای چرب
مصرف این نوع چربی ها باعث کاهش میزان التهاب در بدن می شود.
التهاب یکی از اصلی ترین دلایل ابتلا به کمردرد است. مکمل های امگا 3 به صورت کپسول در دسترس هستند و البته برای دریافت دوز مناسب آنها باید با پزشک تان مشورت کنید چون مصرف دوزهای بالاتر این مکمل ها می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد و یا با داروهای رقیق کننده خون تداخل داشته باشد.
مصرف ماهی های چرب مانند ماهی آزاد، ساردین، ماهی تن و همچنین مصرف سبزیجات تیره رنگ نیز امگا 3 بدن را تامین می کند.
4. زردچوبه مسکن کمر درد
خواص ضد التهابی زردچوبه، این ادویه پرطرفدار، ثابت شده است؛ آنهم برای کاهش دردهای مفصلی و کمردرد.
زردچوبه برای بیشتر افراد بالغ بی خطر است؛ اما استفاده به مدت طولانی ممکن است باعث ناراحتی معده شود. زردچوبه به عنوان یک مکمل غذایی برای افرادی که بیماری کیسه صفرا دارند، توصیه نمی شود؛ زیرا باعث تشدید این بیماری ها می گردد.
5. کپسایسین مسکن کمر درد
کپسایسین یک مکمل غذایی نیست بلکه به صورت کرم است و روزانه 3 اتا 4 بار روی پوست مالیده می شود.
این کرم از طریق حساسیت زدایی کانال هایی که سیگنال درد را به گیرنده های مغزی می فرستند، کار می کند. طبق بررسی ها کپسایسین از دردهای اسکلتی عضلانی می کاهد و تاثیر آن به مدت 4 تا 8 هفته باقی می ماند.
بیشتر بخوانید :
انواع قرص مسکن : ۲۰ قرص مسکن قوی برای درمان انواع دردها
درد در ناحیه پایین کمر نشانه چیست؟
آیا مشکلات معده باعث کمر درد می شود؟
۱۳ روغن طبیعی شگفت انگیز برای درمان کمر درد