علت بالا و پایین بودن C۲ در آزمایش خون

تفسیر آزمایش C2 یا کمپلمان 2

C2 یکی از پروتئین های اعضاء سیستم کمپلمان دخیل در ایمنی است. آزمایش C2 برای بررسی بیماران با کمبود یا فقدان کمپلمان همولیتیک (CH50) بکار می رود.

کاهش فعالیت C2 ممکن است با افزایش احتمال عفونت ( بویژه عفونت های پنوموکوکی)، بیماری شبه لوپوس سیستمیک، راش ها، آرتریت ها، نفریت و کمبود C1 Esterase و افزایش فعالیت C2در شرایط پاسخ فاز حاد رخ می دهد.

عدم وجود و یا کاهش سطح فعالیت عملکردی C2 در حضور مقادیر نرمال آنتی ژن C2 می بایست با نمونه جدید سرم بیمار تکرار گردد تا مشخص شود. غیر فعال شدن (C2 inactivation) ناشی از انتقال نادرست نمونه نبوده است. آنالیز سطوح C3 و C4 برای تفسیر نتایج مورد نیاز است.

مقادیر طبیعی:

• 
  جزء آنتی ژنی: ۱۰ – ۴۰ mg/L or 1.0 – ۴٫۰ mg/dl
• 
  فعالیت عملکردی: ۲۵ – ۴۷ U/ml

سایر نام ها: کمپلمان دو ، C2 Functional complement, C2 Complement Component, Serum

شرایط نمونه گیری: ترجیحا بیمار ناشتا باشد.

تفسیر آزمایش C2

• 
  عدم وجود یا مقادیر کم سطوح C2 در حضور مقادیر نرمال C3 و C4 با کمبود C2 سازگار است.
• 
  سطوح پایین C2 به همراه مقادیر پایین C3 و C4 با فرآیند مصرف کمپلمان (complement-consumptive process) سازگار است.
• 
  سطوح پایین C2 و C4 با مقادیر نرمال C3 حاکی از کمبود مهارکننده C1-Esterase می باشد.

ملاحظات نمونه گیری آزمایش C2

1. بلافاصله بعد از نمونه گیری لوله حاوی نمونه بر روی یخ مرطوب قرار گیرد.

2. سانترفیوز و جداسازی سرم در کوتاهترین زمان ممکن جدا گشته و بلافاصله نمونه فریز گردد.

موارد عدم پذیرش نمونه آزمایش C2

• 
  ذوب و فریز مکرر نمونه
• 
  نمونه بدون برچسب یا با برچسب اشتباه
• 
  نمونه های فریز نشده یا در یخچال نگهداری شده
• 
  نمونه های لخته
• 
  نمونه های شدیدا لیپمیک
• 
  پلاسما

شرایط نگهداری: نمونه در -۲۰oC به مدت ۲۱ روز پایدار است.

اطلاعات تکمیلی در مورد آزمایش C2

سیستم کمپلمان شامل ۳۰ جزء پروتئینی است که بیشترین غلظت آنها در پلاسما است. این سیستم هم در ایمنی ذاتی و هم در دفاع بر علیه عوامل میکروبی نقش دارد و با تشکیل کمپلکس حمله بر غشاء باعث نابودی میکروب‏ها می‏ گردد. در این فرآیند تعدادی از اجزاء کمپلمان بروز می‏نمایند که باعث افزایش نفوذپذیری عروق، کموتاکسی و اپسونیزاسیون می ‏گردند.

اجزاء کمپلمان در پلاسما به صورت اشکال غیرفعال هستند و از C1 تا C9 شماره‏گذاری شده ‏اند. اگرچه به جزئیات وقایع مولکولی طی فعال شدن آبشار کمپلمان پرداخته نمی‏شود، اما در اینجا مروری مختصر بر خصوصیات ویژه آن صورت می‏گیرد. حیاتی‏ ترین مرحله در شروع اعمال زیستی کمپلمان، فعال شدن جزء سوم یعنی C3 است. شکستن C3 می‏تواند از مسیر کلاسیک صورت گیرد که به تثبیت C1 به آنتی‏بادی IgM یا IgG متصل به آنتی‏‎ژن است و یا از مسیر فرعی انجام می‏ پذیرد که با سطوح میکروبی )مثل اندوتوکسین‏ها(، ایمونوگلوبولین های مجتمع، پلی‏ساکاریدهای پیچیده، زهرمار کبری و مانند آن شروع می‏ شود.

در مسیر فرعی مجموعه مجزایی از اجزاء سرمی بنام دستگاه پروپردین (شامل پروپردین P، فاکتور B و ( D شرکت دارند. علاوه بر این، کولکتین‏ها به پروتئین‏های حاوی کربوهیدرات موجود بر سطح باکتری‏ها و ویروس‏ها متصل شده و کمپلمان را از طریق اجزاء مسیر کلاسیک فعال می‏کنند. بدون توجه به این که کدام مسیر فعال شده باشد، C3 کانورتاز ( C3 C Convertase) را به دو جزء مهم (C3a) و (C3b) می‏شکند.

سپس C3b به اجزاء از قبل ساخته شده متصل می‏شود تا C5 کانورتاز را بسازد که با C5 وارد واکنش شده و C5a رها می‏گردد و متعاقبا ساختن MAC(Membrane Attack Complex)شروع می‏شود. کمپلکسMAC (C5, C6, C7, C8, C9 ) با اتصال هیدروفوبیک اولیه به چربی دو لایه سلول‏های هدف و در نهایت با ایجاد کانال‏های سراسر غشایی استوانه‏ای آنها را تخریب می‏ کند.

محدودیت ها و عوامل مداخله گر آزمایش C2

• 
  C2 در دمای اتاق بسیار ناپایدار است. چنانچه نمونه بیش از ۱ ساعت بماند سطح کمپلمان به طور کاذب کاهش می یابد. بنابراین سرم را باید به محض رسیدن به آزمایشگاه جدا نمود و منجمد کرد.
• 
  نمونه شدیدآ لیپمیک منجر به تداخل در نتایج ازمون می گردد.
• 
  نمونه پلاسما، نمونه لخته شده و یا نمونه ای که در یخچال نگهداری شده باشد برای انجام آزمایش مناسب نمی باشند.

بیشتر بخوانید:

علت بالا و پایین بودن PT در آزمایش خون

علت بالا و پایین بودن APTT در آزمایش خون

علت بالا و پایین بودن CT در آزمایش خون