چابهار مهم است؛ نه فقط چون یکی از پررونق ترین مناطق آزاد ایران به حساب می آید، نه فقط چون تنها بندر اقیانوسی کشور است؛ نه فقط چون یکی از بهترین مناظر دنیا را دارد… چابهار مهم است چون بهشتی از ناشناخته هاست که هر گردشگری را شیفته زیبایی هایش می کند.
در این روزهای بهار، تا هنوز هوای جنوب گرم و شرجی نشده بهترین فرصت است که سری به زیباترین بندر ایران بزنید. چابهاری که در استان سیستان و بلوچستان و در دورترین نقطه ایران جا خوش کرده و لنگرگاه آن قابلیت پهلوگیری کشتیهای اقیانوسپیما را دارد.
چابهار با مساحتی حدود 17هزار و 155کیلومتر در منتهی الیه جنوب شرقی ایران در کنار آبهای گرم دریای عمان و اقیانوس هند قرار گرفته است و از شمال به شهرستان های ایرانشهر و نیک شهر، از جنوب به دریای عمان، از شرق به پاکستان و از غرب به استانهای کرمان و هرمزگان محدود می شود.
همجواری منطقه آزاد چابهار با دریا و نزدیکی اش به مدار راسالسرطان و قرار گرفتن درمسیر بادهای موسمی شبه قاره هند و جبهههای استوایی باعث شده که این منطقه آب هوایی گرمسیری، معتدل و با رطوبت نسبی باشد. جالب است بدانید که چابهار گرمترین نقطه کشور در زمستان و خنکترین بندر جنوبی ایران در تابستان است!
از دریا که دل بکنید، گِل افشان انتظار شما را می کشد. گل افشان یک پدیده منحصر به فرد است که فقط در چابهار می توانید ببینید. بین دشت کهیر و تنگ و در 20 کیلومتری روستای کهیر در مسیر جاده تنگ گالک سه تپه کوچک گلفشان به ارتفاع 10-20 متر وجود دارد که دو تای آنها از چندین سال قبل غیر فعال شده اند
دیدنیهای چابهار
شاید اگر گذارتان به چابهار بیفتد، از دیدن این همه شگفتی دستپاچه شوید و ندانید کدام یک را بیشتر از بقیه باید ببینید. ساحل چابهار یکی از زیباترین ساحل های کشور است که طلوع و غروب دل انگیزی دارد. صخرههای بزرگ حاشیه این ساحل که به دلیل پیشروی آب دریا و فرسایش سنگهای رسوبی تراش خورده شده اند، منظره چشم نوازی را برایتان ترسیم می کنند.
از دریا که دل بکنید، گِل افشان انتظار شما را می کشد. گل افشان یک پدیده منحصر به فرد است که فقط در چابهار می توانید ببینید. بین دشت کهیر و تنگ و در 20 کیلومتری روستای کهیر در مسیر جاده تنگ گالک سه تپه کوچک گلفشان به ارتفاع 10-20 متر وجود دارد که دو تای آنها از چندین سال قبل غیر فعال شده اند و سومی شکل یک آتشفشان در حال حاضر فعال است و از دهانه آن گل سرد طوسی رنگی می جوشد.
بد نیست بدانید که مشابه این تپه گل افشان فقط در سه نقطه دیگر از دنیا وجود دارد.
تالاب لیپار را هم می توانید در 15 کیلومتری شهر چابهار ببینید. جایی بعد از روستای رمین در مسیر جادهای- ساحلی گواتر که مشرف به درهای سبز قرار دارد. این تالاب در واقع آب بندی است که در میان دو کوه ایجاد شده و آبهای سرگردان اطراف را جمع کرده است.
طول این آبگیر 14 کیلومتر است و در آن انواع بوتهها و درختچهها از نوع گز و کلیر به چشم می خورد. تالاب لیپار زیستگاه پرندگانی مثل چنگر، فلامینگو، کشیم، انواع حواصیل، طاووسک، باقرقره، تیهو، عقاب دشتی، و خوتکا است.
درختی که باید دید
از همه این ها که بگذریم، باید سری هم به انجیر معابد چابهار بزنید. درختی که محلیها به آن کرگ می گویند. انجیرمعابد درخت بزرگی است که در نوار ساحلی چابهار میروید. در آن شیره سفید رنگی جریان دارد و از درختان تیره کائوچوئی بشمار میآید.
تاج این درخت بزرگ و پهن است و از انشعابات آن ریشههای نابجا میروید. میوههای آن نارنجی رنگ و به درشتی فندق و قابل خوردن است. عموماً این درختان دارای قدمتی بالای صد سال هستند و اکثرا در نزدیکی زیارتگاهها قرار دارند یا قبلا زیارتگاه بوده اند. نمونه های این درخت را در حال حاضر در روستاهای رمین، تیس کوپان، ماشی، لیپار و کوپان سر می توانید ببینید.
اما اگر هنوز چشمتان دنبال طبیعت سبز چابهار است، پیشنهاد می کنیم سری به ناحیه ساحلی خلیج گواتر بزنید و در خور باهو، در نزدیکی محلی که رودخانه باهو کلات به دریای عمان میریزد، جنگل های حرای چابهار را ببینید. حرا درختچهای است که در مردابهای نواحی گرم میروید. دانه این درخت روی درخت مادر رشد اولیه را طی کرده و سپس نهال جوان از درخت جدا شده و به مرداب میافتد و در آن ریشه می گیرد.
از تمساح تا مریخ!
حالا که تا نزدیکی باهو رفته اید، رودخانه باهوکلات را هم در 90 کیلومتری شرق چابهار ببینید. این رودخانه که به خلیج گواتر سرازیر میشود زیستگاه تمساح ایرانی است. گاندو یا تمساح پوزه کوتاه ایرانی بطور طبیعی در این منطقه زندگی میکند و یک نمونه بسیار ارزشمند از تمساح های دنیا به حساب می آید.
کوههای مریخی چابهار هم یکی از معروف ترین جاذبه های این منطقه هستند که به بدلند (Bad-Land) معروفند. این کوه ها یکی از زیباترین مناظر ایران را دارند و به موازات ساحل از منطقه کچو تا خلیج گواتر کشیده شدهاند.
منبع:tebyan.net