سلام نو _ سرویس اجتماعی: این روزها شاهدِ تبِ نویسندگی در فضای مجازی هستیم. ممکن است افرادی را دیده باشید که با دلنوشتهها یا نوشتن خاطراتِ روزمرهی خود در صفحات مجازی طرفداران زیادی پیدا کردهاند بنابراین بسیاری از افراد تصمیم میگیرند تا آنها هم این راه و حرفه را امتحان کنند اما آیا نویسندگی به همین آسانی است که در فضای مجازی مشاهده میشود؟
سعید طارم، نویسنده و مدرس نویسندگی، در گفتوگو با سلامِ نو در رابطه با نویسندگی در فضای مجازی، گفت: قطعا تولید محتوای متنی، کار بسیار سادهای است اما نکته قابل توجه هدف و انگیزهای است که دنبال میشود. مطالبِ دلنوشته، میتواند هرگونه که فرد میخواهد باشد اما مطالبِ حرفهایتر نیازمند سطح دانش و کیفیت بیشتر است. زمانی که هدف نویسندگی است و شخص به نوشتن علاقهمند است باید کیفیت مطلوب ارائه داده شود و این فن نویسندگی برای همگان قابل یادگیری است.
این مدرس نویسندگی با بیان اینکه استعداد داشتن یعنی یادگیری آسان و پیشرفت سریع در یک حرفه، اضافه کرد: داشتن استعداد به اختیارِ فرد نیست اما پرورشِ آن به دستِ خودِ اشخاص اتفاق میافتد، نوشتن هم به استعداد نیاز دارد، شخص باید متوجه شود که آیا استعدادِ دیگری دارد که قویتر باشد یا خیر و با تصمیمگیری صحیح وارد این حوزه شود.
طارم با اشاره به اینکه نوشتن هم مانند هر حرفهی دیگری نیازمند تمرین و تلاش است، ادامه داد: علاقه به نویسندگی از مطالعه نشئت میگیرد، این جاذبه اولیه افراد را به نویسندگی میکشاند اما اگر به مقدار کافی نباشد، فرد از نویسندگی دست میکشد. افرادی که آن علاقه کافی به این حرفه را نداشته باشند از تمرین و تلاش خودداری میکنند و مسیر برای آنها سخت و دشوار خواهد شد.
وی افزود: لذت مطالعه و لذت نوشتن کاملا متفاوت هستند. برای نوشتن یک اثر خوب، باید به سمت آن حرکت کنیم، علاقه، پشتکار و کار کردن روی اثر باعث پیشرفت و کیفیت مطلوب میشود.
این نویسنده در پایان با اشاره به اینکه علاقه و پشتکار از استعداد هم مهمتر است، گفت: بیشتر از توانستن، خواستن مطرح است. قطعا این مسیر دشوار است اما فرد باید از خود به جای اینکه بگوید آیا میتوانم نویسنده شوم، باید بپرسد آیا میخواهم نویسنده شوم یا خیر. به نوعی دست نکشیدن از نوشتن است که باعث میشود فرد نویسنده شود. ماندن در مسیر، سپس شناخت آن، استفاده از تجربیات دیگران، خودآموزها و کلاسها مواردی هستند که به نویسندگی کمک میکنند.