انگل دمودکس مایت یا هیره
انگل دمودکس مایت: باید بدانید در همین لحظه که در حال خواندن این مطلب هستید، جمعیت بزرگی از انگل های ریز و هشت پا روی بخش های مختلف صورت شما در حال زندگی کردن هستند و از پوست و موی شما تغذیه می کنند.
بر اساس گزارشات علمی اخیر، هزاران انگل میکروسکوپی روی صورت انسان ها زندگی، حرکت و تغدیه می کنند اما در بیشتر مواقع هیچ ضرری ندارند و وجودشان تهدیدی برای سلامتی افراد به شمار نمی رود.
تا کنون حدود 65 گونه از انگل دمودکس مایت شناخته شده است که دو گونه از این انگل ها در پوست انسان زندگی می کنند.
یکی به نام دمودکس فولیکولرم که در زیر ریشه مو و دیگری دمودکس برویس که در غدد چربی پوست انسان زندگی می کنند که هر دواغلب به نام مایت یا همان انگل عنکبوتی مو نامیده می شوند.
دمودکس فولیکوروم، نخستین بار در سال ۱۸۴۲ میلادی توسط محققی فرانسوی به نام «برگر» حین مطالعه در رابطه با ترشحات موم‌گونه گوش کشف شد.
مایت های یاد شده در طول روز از سلول های مرده پوست تغذیه کرده و در شب، تخم ریزی می کنند.
بیشترین میزان این انگل ها در دوران بلوغ و نوجوانی و به واسطه ترشح بیش از حد غده های چربی پدیدار می شوند اما تا میان سالی بیشتر دوام ندارند و پس از این دوران به خودی خود از بین خواهند رفت.
میزان پراکندگی و افزایش تعداد مایت ها در افراد مختلف، متفاوت است اما در بدن مردها بیشتر هستند زیرا تعداد غدد چربی آقایان بیشتر از خانم هاست.
بر اساس تحقیقاتی که نتیجه آن در مجله علمی PLoS ONE در سال ۲۰۱۴ میلادی منتشر شد، در یک گروه کوچک ۲۹ نفره، ۱۰۰ درصد افراد بالای ۱۸ سال DNA انگل را روی صورت خود داشتند.
این میزان در افراد زیر ۱۸ سال به ۷۰ درصد کاهش یافته بود.
«مگان توئمس» از دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی در رابطه با تعداد دمودکس فولیکوروم ها بیان داشته:
«نمی توان به طور دقیق تعداد کرم های موجود در صورت انسان ها را برآورد یا شمارش کرد. اما با تکیه بر تحقیقات می توان گفت که کمترین تعداد این موجودات ریز، گروه های یکصد تایی و بزرگ ترین جمعیتشان نیز هزارتایی است.»
انگل دمودکس یا انگل میکروسکوپی عنکبوتی شبیه کرم است که با چشم غیرمسلح دیده نمی شود و در فولیکول مو و زیر پوست زندگی می کند. این انگل ها بدنی کشیده، سر و ۴ جفت دست و پا دارند.
بر اساس آخرین تحقیقات انجام شده در دانشگاه کارولینای شمالی در آمریکا تمامی بزرگسالان این انگل را در پوست خود دارند اما تفاوت در تراکم جمعیت این انگل است.
بنا به دلایل متعددی از جمله سیستم ایمنی ضعیف بدن، جمعیت این مایت ها می تواند به طور چشمگیری افزایش یابد.
زمانی که تراکم جمعیت آفات پوست بیشتر شود، مشکلات متعدد پوست و مو نیز شروع می شود و با توجه به علائم و شدت مشکلات پوست و مو می توان به تراکم جمعیت مایت ها و میزان حاد بودن آن مشکل پی برد.
انگل های دمودکس مسری هستند
انگل های دمودکس مسری هستند و به راحتی از طریق وسایل شخصی مانند حوله، شانه، برس مو، روبالشی یا از طریق تماس پوستی مانند بوسیدن از یک میزبان به میزبان دیگر منتقل می شوند.
البته اماکن عمومی و از همه مهم تر سالن های زیبایی و آرایشگاه ها نیز از جمله مهم ترین مناطق برای انتقال انگل دمودکس هستند.
طول عمر انگل های دمودکس
چرخه حیات این مایت ها ۵ مرحله است:
-
پس از جفت گیری روی پوست سر، زیر پوست سر (فولیکول مو) می روند و پس از ۱۲ ساعت تخم گذاری می کنند. -
مایت های دمودکس شب ها در سطح پوست انسان جفتگیری می کنند. -
پس از حدود دوازده ساعت داخل فولیکول های مو و یا غدد سباسه تخم گذاری می کنند. -
تخم ها پس از چند روز تبدیل به لارو و نوزادن شش پا می شود که پس از طی یک هفته بالغ می شوند تا به چرخه تولید مثل وارد شوند. -
دوره بلوغ تا بزرگسالی آنها حدود یک هفته می باشد و طول عمر یک کنه دمودکس مایت در حدود سی تا نود روز می باشد.
دانشمندان براین باورند که مایت‌های دمودکس در تاریکی شب به سطح پوست می آیند (چون از نور فراری هستند) و پس از جفتگیری مجدد به زیر پوست می روند و پس از ۱۲ ساعت در حفره‌های محل سکونت خود تخم‌گذاری کرده و به این شکل به جمعیت آنها به سرعت افزوده میشود.
این جانداران تمامی مواد زائدی که در طول زندگی‌شان در بدنشان تولید میشود درون بدن نگه می‌دارند تا زمانی که بمیرند و همین امر می تواند باعث تشدید عفونت های پوستی و تداوم مشکلاتی مانند آکنه، روزاسه، جوش و خارش، چین و چروک و پیر شدن پوست، بلفاریت، ریزش مو، نازک و کم پشت شدن مو و سایر ناراحتی های پوستی شود.
درضمن این جانداران می‌توانند در تشدید دیگر مشکلاتی پوست و مو نیز موثر باشند.
به عنوان مثال، مطالعات علمی و تجربی دانشمندان نشان می‌دهند جمعیت دمودکس‌ها در صورت افراد مبتلا به روزاسه بسیار بیشتر از صورت افرادی است که مشکل روزاسه ندارند.
چه کسانی باید به پزشک مراجعه کنند ؟
افراد زیر باید برای درمان به پزشک مراجعه کنند:
-
افرادی که جوش صورت دارند. -
افرادی که دچار قرمزی صورت هستند. -
افرادی که مبتلا به فلاشینگ هستند. -
افرادی که با تحریکات گرمایی یا سرمایی، استرس و مصرف غذاها و نوشیدنی های تند و داغ، سرخ می شوند.
درمان انگل های دمودکس
برخلاف تصور بسیاری از بیماران شستشوی زیاد و مرتب راه مناسبی برای خلاصی از شر این انگل ها نیست.
شستشوی زیاد مساوی است با ریزش مو و آسیب پوست و افزایش جمعیت مایت های دمودکس.
برای درمان دمودکس روش های مختلفی وجود دارد.
یکی از روش های درمان موثر استفاده از لیزر پی دی ال است.
نقش کنه دمودکس مایت در مشکلات مو
از نظر علمی به اثبات رسیده انگل عنکبوتی دمودکس عامل شایعی در خارش صبحگاهی پوست صورت و ریزش موی ابرو و کاهش موی ابروهاست.
ولی در موارد نادری هم سبب ریزش مو، کم پشت و نازک شدن مو، جوش، آکنه، خارش پوست، چین و چروک پوست، پیری زودرس پوست، خشک و خشن شدن پوست، بروز جوش و تغییر رنگ پوست صورت، می شود.
در مورد دخالت این انگل در بروز روزاسه نیز نظریه هایی وجود دارد.
چه کسانی بیشتر در معرض انگل های دمودکس هستند
مشخص است که دمودکس در افراد مبتلا به روزاسه بیشتر وجود دارد اما این انگل نقش مبهمی در بروز این بیماری دارد و دقیقا مشخص نیست دمودکسی دلیل بروز روزاسه است یا نه.
متاسفانه دمودکس انگل شایعی است و تحقیقات و شواهد علمی و تجربی نشان داده بیشتر افرادی که موهای نازکی دارند یا دچار ریزش مو و مشکلات پوستی مانند آکنه، جوش صورت، خارش پوست و … هستند و در کل پوست و موی چربی دارند، جمعیت بالایی از این مایت را در پوستشان دارند.
بسیاری از مشکلات پوست سر، صورت و مو درمان نخواهد شد مگر اینکه انگل دمودکس مایت را جلوتر از بین ببرید.
انگل دمودکس به سادگی از چربی پوست و محصولات آرایشی و بهداشتی تغذیه می کند.
البته نمی توان بطور کامل از انگل « دمودکس» خلاص شد. زیرا شش ماه پس از پاکسازی کامل، آنها دوباره روی پوست انسان ظاهر می شوند.(می شود تراکم آنها را کم کرد) احتمالا آدم ها از یکدیگر آن را دریافت می کنند و نوزادان از مادر خود.
برای شروع درمان پیشنهاد می شود، در وهله اول به متخصص پوست و مو مراجعه کنید تا مطمئن شوید علت ریزش موی شما انگل دمودکس می باشد.
سپس روش های مذکور را استفاده کنید و اگر علائم شما رفع نشد، نهایتا به دنبال لیزر پی دی ال که درمان جدید است بروید.
راه های از بین بردن انگل دمودکس
-
شستشوی روزانه مو و مژه ها با شامپوی ملایم -
تمیز کردن صورت روزی دو بار با یک ترکیب غیر صابونی -
اجتناب از پاک کننده و کرم های چرب -
استفاده از داروهای ضد انگل -
محلول بنزیل بنزوآت -
کرم پرمترین -
پماد سولفور -
کرم کروتامیتون -
ژل مترونیدازول -
ژل سالیسیلیک اسید -
کرم ایورمکتین
و در موارد ضعف ایمنی و افراد دچار عفونت HIV از ایورمکتین خوراکی استفاده میشود.
بیشتر بخوانید:
14 درمان خانگی و گیاهی برای از بین بردن جوش و آکنه کمر
حمام گیاهی : ۱۵ خاصیت حیرت انگیز حمام درمانی برای پوست و مو
۶ راهکار مفید برای مقابله با بوی بد پا در فصل تابستان
کربوکسی تراپی روشی برای جوانسازی و رفع ترک های پوستی
۱۷ راهکار اساسی برای کمتر عرق کردن