به گزارش خبرنگار فرهنگ خبرگزاری تسنیمشهید سید علی اندرزگو به نماز ، قرائت و تدبر اول قرآن بسیار وابسته بود. او به عبادت اهمیت زیادی می دهد. او اصلاً دانش آموزی نبود که دور او جمع شده باشد. یعنی شرایط مبارزه ایجاب می کند که او کسی را دور خود جمع نکند و زیاد دنبال کسی نگردد. سید پول زیادی برای مبارزه برای انقلاب دریافت کرد ، اما یک ریال از این پول را برای استفاده شخصی خرج نکرد.
پسرش می گوید: «مرحوم دکتر شیبانی مدیر چندین بیمارستان در مشهد بود. یک روز پس از انقلاب به دیدار او رفتم. زیرا او در تمام طول زندگی خود با پدر خود در تماس بسیار بود. “هر بار که به دیدن پدرت می آمدم ، او را در دست داشت که دسته ای اسکناس در کتابخانه ای در دست داشت. یک روز به او گفتم:” تو این همه پول در اختیار داری ، چرا اینقدر ساده زندگی نمی کنی و زندگی نمی کنی؟ ‘ “آنها به من پول دادند تا با آنها سلاح بخرم ، این پول اسکناس و کتاب دارد ، نمی توان آنها را هدر داد ، آنها افراد بسیار صادق و با تقوایی بودند ، چیزی نداشتند ، خانه ای نداشتند ، ماشین نداشتند ، با موتور بنزینی دیر کردند. “او راه دیگری را می رفت. زندگی او با حداقل هزینه اداره می شد. ما فقط سعی می کردیم به او کمک کنیم تا نگران نباشد و کارها را انجام دهد. ما سعی می کردیم وام های کوچکی را که او داشت پرداخت کنیم تا او نتواند دریافت کند.” ناراحت “.”
شهید اندرزگو مرد عجیبی بود و با بزرگانی چون آیت الله فهر طهرانی ، آیت الله کشمیری و برخی دیگر از بزرگان و عرفا در ارتباط بود و این س .ال دید وسیعی به وی داد. آیت الله کشمیری همچنین پیش بینی هایی از شهید اندرسگو داشت. او حتی قول داد شهادت دهد که امسال شما در ماه رمضان مهمان جدی خواهید بود. به توصیه بزرگان ، سید علی اندرزگو نیز در جریان فعالیتهای گسترده انقلابی خود عارف بود. گاهی در ماه های رجب ، شعبان و رمضان برای خود تنهایی عرفانی ایجاد می کند و مشغول یاد خدا است. به توصیه اساتید ، نماز شب را ترک نکرد. این هدیه ای بود که شهید اندرزگو ، ولادت و شهادت وی مطابق حمایتی امیرالمومنین (ع) بود.
انتهای پیام /