انتخاب مهدی مهدویکیا به عنوان سرمربی تیم امید یک اتفاق مثبت و یک گام رو به جلو به نظر می رسد. امیدواریم این فقط یک “نمایش” نباشد و همکاری های دو کشور به نقاط خوبی برسد. ستاره سابق پرسپولیس ، هامبورگ و تیم ملی از چند جهت چهره متفاوتی در فوتبال ایران محسوب می شود؛ تفاوت هایی که این انتخاب را لذت بخش تر می کند.
به گزارش ایسنا ، این روزنامه همشهری وی نوشت: “فدراسیون فوتبال در مدت کوتاهی اخراج و انتصابات زیادی را تجربه کرده است که بسیاری از آنها بسیار بحث برانگیز بوده است.” گاهی اوقات ، وقتی احساس می شود انتخاب درستی انجام شده است ، شخص مورد نظر خیلی سریع کار را به حریف خود می دهد و می رود. موج بزرگ استعفا در چند ماه گذشته این را نشان می دهد. همه اینها بدان معناست که حتی اگر در نگاه اول خبرهای خوبی از فدراسیون بشنویم ، باید مدتی منتظر بمانیم و نتیجه را ببینیم. اما در حال حاضر به نظر می رسد انتخاب مهدی مهدویکیا به عنوان سرمربی تیم امید یک اتفاق مثبت و یک گام به جلو است. امیدواریم این فقط یک “نمایش” نباشد و همکاری های دو کشور به نقاط خوبی برسد. ستاره سابق پرسپولیس ، هامبورگ و تیم ملی از چند جهت چهره متفاوتی در فوتبال ایران محسوب می شود؛ تفاوت هایی که این انتخاب را لذت بخش تر می کند.
1. مهدویکیا برخلاف بسیاری دیگر از ستارگان فوتبال ایران ، برای تمرین عجله ای نداشت و عجله ای نداشت. از همان روزهای اول بازنشستگی می توانست روی نیمکت تیم های لیگ برتر بنشیند ، اما کار ، رسانه ها و حتی وسوسه های مالی چنین پیشنهاداتی را رد کردند تا بتواند اصولاً کار خود را انجام دهد. کیا مدتی در هامبورگ کارآموز بود و به فوتبال پایه رفت. قسمتی که علاقه زیادی به او دارد. به نظر شما چند نفر از این افراد در فوتبال ایران داریم؟ بنابراین ، اگر او واقعاً قبول کند که هدایت تیم امید را به عنوان اولین تلاش در دوران مربیگری خود بر عهده بگیرد ، اتفاق مهمی رخ داده است.
۲. به دلایلی که در پاراگراف بالا ذکر شد ، مهدی مهدویکیا می تواند انتخاب بسیار خوبی برای تیم امید باشد. او با پیچ و خم های کار در فوتبال پایه آشنا است و در طول این سالها به دلیل بازدید از آکادمی کیا و مسابقه دادن در مسابقات رده های سنی مختلف ، حتما چیزهایی را دیده است که دیگران ندیده اند. او استعدادها را می شناسد و از این نظر با مربیان سابق تیم امید متفاوت است. تصور کنید که در طول دوره تمرین این تیم به فرهاد مجیدی داده شد. شخصی که یک بار در تلویزیون گفت علیرضا جهانبخش مهم ترین استعداد آن سال های فوتبال ایران را نمی شناسد! خوب ، طبیعی است که این انتخاب با این انتخاب متفاوت باشد. به نظر می رسد که کیا حداقل روی کاغذ شانس بیشتری برای موفقیت در تیم دارد.
3. مهدویکیا در آن سوی تیم برنده در رقابت های انتخابی فدراسیون فوتبال قرار داشت و رقیبی برای مدیران فعلی محسوب می شود. او تنها 9 رأی به عنوان نایب رئیس جدید علی کریمی به همراه شعبده باز در یک حادثه غم انگیز به دست آورد. درباره تاریخ در آن زمان مطالب زیادی گفته شده است و تکرار چندان فایده ای ندارد. در چنین شرایطی ، انتخاب فردی از جناح مقابل برای هدایت تیم امید یک رویداد جالب است و می تواند نمونه کاملی از پیگیری شایسته سالاری باشد. چیزی که این روزها در کشور بسیار کم داریم. ما می دانیم که کیا لابی گری نیست ، بنابراین حضور نهایی آن در نهایت سالم است و می تواند یک تصادف خوب باشد.
4. ده ها سال است که ما حمایت خود را از تیم امید برای رسیدن به المپیک فدا کرده ایم و به هیچ کدام نرسیده ایم! یعنی ما نه بازیکن کافی ساختیم و نه به المپیک رفتیم. با این حال ، با حضور احتمالی کیا ، می توان امیدوار بود که این عمل اصلاح شود. به طور طبیعی ، با توجه به علایق و تجربه خود ، او در انتخاب بهترین ستاره های زیر 23 سال لیگ تلاش نخواهد کرد و ترجیح را به بازیکنان جوان و ناشناس ترجیح می دهد. بنابراین ، هر دو تیم بهتر برای آینده فوتبال ایران ساخته می شوند و برنامه های تمرینی امید در تقویم لیگ دخالت کمتری خواهد داشت. سال گذشته ، 10 بازیکن آکادمی کیا به تیم ملی جوانان دعوت شدند و این نشان می دهد که مسیر درستی در آنجا طی شده است. مسیری که با انتخاب مهدویکیا به عنوان سرمربی تیم امید در اینجا قابل تکرار است. »
انتهای پیام