سیداحمد موثقی گیلانی در گفت و گو با ایرنا ، با اشاره به تأثیرات 20 ساله حضور نظامی آمریکا در افغانستان و دلایل عدم توسعه این کشور در آن دوره ، گفت: “اصولاً نباید به فکر حمله بود به عنوان یک حمله. یا حضور یک قدرت خارجی در یک کشور منجر به توسعه و پیشرفت کشورها می شود. سرانجام ، اگر توسعه این کشورها با منافع قدرت خارجی سازگار باشد ، حضور آنها یک کاتالیزور خواهد بود.
حضور نیروهای خارجی لزوماً به توسعه کشورها منجر نمی شود
وی افزود: در طول جنگ سرد ، وقتی ایالات متحده به ژاپن و سپس کره رفت ، زمینه را برای پیشرفت این کشورها از جنبه های مختلف با توجه به منافع آنها فراهم کرد ، اما واقعیت این است که افغانستان و عراق چنین شرایطی به دلیل ساختار داخلی آنها. “در زنجیره توسعه نیست.
یک استاد علوم سیاسی در دانشگاه تهران گفت: “این کشورها از ساختار سیاسی سالم و یکپارچه ای برخوردار نیستند و اداره کشور براساس اصول علمی نیست. بنابراین فرصتی برای توسعه افغانستان وجود نداشته است.” با توجه به این وضعیت ، حتی اگر ایالات متحده منابع مالی و ساختارهای امنیتی را در افغانستان فراهم کند ، نیروهای داخلی همچنان باید تهدید را به فرصتی تبدیل کرده و از فضای ایجاد شده در افغانستان استفاده کنند.
مواساقی ادامه داد: “ساختارهای دموکراتیک ، انتخابات آزاد و رقابتی ، فعالیت احزاب مستقل و رسانه ها عواملی هستند که به توسعه کشورها کمک می کنند.” جریان های سیاسی در افغانستان نه تنها برای رسیدن به این اهداف کار نمی کنند ، بلکه منافع فرقه ای خود را با همان فرهنگ فرقه ای ، محلی و فاسد دنبال می کنند.
این کارشناس توسعه افزود: این مسائل نه تنها در افغانستان جدی نبودند ، بلاتکلیفی به بی ثباتی نیز کمک کرده و حتی انتخابات آنطور که باید نبود. بنابراین دولت افغانستان و رئیس جمهور این کشور رای اکثریت مردم را ندارند و یک دولت ضعیف روی کار آمده است که علی رغم شکل دموکراتیک و شکل ظاهری آن ، بنیان مستقل و مستحکم ندارد. البته ، نباید فراموش کنیم که پیشرفت هایی در این کشور حاصل شده است ، آنها همچنین مواردی را تمرین می کنند و گروه های اجتماعی ، به ویژه زنان ، موقعیت پیدا می کنند.
این استاد علوم سیاسی با اشاره به وضعیت عراق پس از حمله “آمریکایی ها” گفت: اوضاع عراق با افغانستان کمی متفاوت است. در عراق حساسیت بیشتری وجود دارد و دخالت خارجی با منافع در تضاد است. علاوه بر این ، ساختار قومی و مذهبی عراق مانع توسعه شده است.
جریان های سلفی و بنیادگرا عملکرد ضد توسعه دارند / مداخله خارجی فرصت توسعه را از افغانستان می گیرد
وی همچنین ظهور جریانات افراطی در عراق و افغانستان را در آشفتگی دو کشور تأثیرگذار خواند و گفت: واقعیت این است که جریان های سلفی و بنیادگرا ، چه در رأس دولت و چه مخالفان ، به پیشرفت پاسخ نمی دهند و ثبات. کشور صدمه می زند. نگاه این جریانات به غرب بسیار سیاه و سفید است و هیچ پایه علمی و تخصصی ندارد و این بزرگترین مشکل این کشورهای اسلامی است.
مواساگی با اشاره به روند توسعه در کشورهای مختلف گفت: حدود 25 کشور توسعه یافته و 25 کشور در حال توسعه داریم و 150 کشور توسعه نیافته دارند. از این تعداد کشورهایی مانند عراق ، افغانستان و پاکستان در آینده نامشخص توسعه نیافته اند.
وی مداخلات خارجی را ریشه ناامنی و بی ثباتی در افغانستان عنوان کرد و گفت: افغانستان دارای ساختاری سنتی و فرایند پیچیده است و در افغانستان یک حکومت دموکراتیک در زمان شاه شاه یا نجیب الله شکل گرفته است می توانست کشور را نجات دهد اما خارجی مداخله در طول جنگ. “سرما اجازه توسعه کشور نداد.
مکانیسم های دموکراتیک چه زمانی به عقب عمل می کنند؟
مواساقی با اشاره به روند توسعه سیاسی در چالش بین سنت و مدرنیته گفت: “وقتی بنیان های فکری گروه های با نفوذ ضد مدرن باشد ، یا وقتی تحصیل کرده ها با خارج از کشور و جناح های قومی و قبیله ای در ارتباط باشند ، یا وقتی که فرهنگ گفتگو “نه ، در چنین کشورهایی نه تنها همکاری نهادینه نشده بلکه از سازوکارهای دموکراتیک نیز به عقب استفاده می شود.
مواساقی با بیان اینکه اختلافات جدی و تنش های قومی و قبیله ای بستر ناامنی را در این کشورها ایجاد کرده است ، بر اهمیت ثبات سیاسی در توسعه کشورها تأکید کرد و افزود: ثبات سیاسی برای توسعه حتی در کشورهای بدون ثبات ، امنیت و برتری لازم است قانون. “انباشت سرمایه وجود ندارد و صاحبان سرمایه نمی آیند و فقر ، بیکاری و تورم بوجود می آیند. مهمتر از همه ، بی ثباتی در چنین کشورهایی منجر به افزایش افراط گرایی می شود.
این استاد دانشگاه تهران با بیان اینکه دموکراسی به تنهایی نمی تواند معجزه کند ، گفت: “اگر همه نگرش ها توسعه یابد و رهبران بتوانند دریچه گفتگو را در جهت منافع ملی باز کنند و به منافع کشور فکر کنند و به فکر خودمان نباشند” می توان. و وی از کار دموکراسی و شایسته سالاری برای توسعه کشورها استفاده می کند.
وی افزود: عدم استفاده صحیح از مکانیسم های دموکراتیک ضد توسعه است و این دور باطل و چرخه معیوب توسعه نیافته در حال تشدید است. در همین حال ، مداخلات خارجی به این روند دامن می زند و در آشفتگی بازار داخلی ، نیروهای خارجی برای منافع خودشان فعال می شوند و حلقه معیوب همچنان ادامه دارد.
مواساگی با اشاره به وضعیت کنونی افغانستان به اشغال حدود 85 درصد افغانستان توسط طالبان اشاره کرد و گفت: دولت مرکزی نیروهایی را مستقر کرده است اما با عقب نشینی آمریکا خلا ایجاد شده و حتی حضور سربازان آمریکایی نمی تواند کمکی کند. “
“تنش ها ، اختلاف نظرها و عدم اجماع منجر به افزایش ناامنی و واکنش های افراط گرایانه می شود ، به همین دلیل است که می بینیم حضور نظامی آمریکا به این کشورها کمک نکرده است و اکنون می گوییم حضور نظامی در کشورهایی مانند افغانستان و عراق گفت: “وضعیت بدتر شده است ، بنابراین دولت ضعیف است و ارتش دارای یک سازمان امنیتی قوی و یکپارچه نیست.
فروپاشی ساختارهای نظامی و امنیتی قدرت مقاومت در عراق و افغانستان را از بین برد
وی گفت: “سازمان امنیتی افغانستان با سقوط نجیب الله فروپاشید.” “وقتی ساختار امنیتی و نظامی منسجم و قوی سقوط می کند ، این کشورها دیگر نمی توانند مقاومت کنند.” این مسئله تا حدودی برای عراق صدق می کند ، بنابراین آنها نمی توانند مقاومت کنند.
وی با اشاره به ترکیب طالبان گفت: واقعیت این است که طالبان متحد نیستند و در حال حاضر هدف مشترک آنها سرنگونی دولت رسمی است. ظاهراً تعهد طالبان در برابر ایالات متحده این بود که اگر ما افغانستان را ترک کنیم ، اجازه نمی دهیم داعش بیاید ، اما داعش هنوز از طالبان محروم است.
“اگرچه گفته می شود داعش ، طالبان و القاعده متفاوت هستند ، اما از نظر ایدئولوژیک متفاوت نیستند و اهداف مشترکی دارند و همه می خواهند رهبر مسلمانان و امیرالمومنین باشند ، اما به دلیل اینکه هدف مشترک آنها در اوضاع برای سقوط دولت رسمی است. “شما اختلاف بین آنها را نمی بینید.
چرخه معیوب خشونت در افغانستان ادامه خواهد یافت
موسیقی گفت: “همه نیروهای سلفی این هدف مشترک را دارند که رژیم را سرنگون کنند و سپس اختلافات بین آنها آغاز خواهد شد.” مانند زمان سقوط نجیب الله ، هنگامی که موحدین با هم بودند و پس از سقوط وی ، جستجو برای اقدام و قتل آغاز شد. این یک دور باطل است که ادامه دارد.