گیلدیز باکاشونا معاون نخست وزیر قرقیزستان در جلسه بررسی وضعیت قرقیزستان افغانستان که در تاجیکستان پناهندگی خواسته اند ، به یلدیز باکاشونا معاون نخست وزیر قرقیزستان گفت. محل اقامت را بپذیرید.
بر اساس این گزارش ، وزارت امور خارجه ، وزارت بهداشت و وزارت بحران و کمیته امنیت ملی در مورد شرکت کنندگان توضیحاتی ارائه دادند.
در بیانیه صادر شده در پایان این نشست آمده است: “وزارت امور خارجه جمهوری قرقیزستان در مورد اخراج افغانها از قرقیزستان و انتقال آنها به قرقیزستان با دولت تاجیکستان و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) رایزنی کرده است. . ”
پس از این جلسه ، آژانس های دولتی ایجاد شدند تا شرایط انتقال را فراهم کنند.
رسانه های تاجیکی در 13 ژوئیه (22 ژوئیه) گزارش دادند که 77 قرقیز ساکن افغانستان از روستای کیزیلی-رابوت در منطقه گورنو- بدخشان از مرز عبور کرده اند. آنها شامل 26 مرد ، 20 زن و 31 کودک به همراه 1500 راس گاو هستند. آنها ساکنان روستای اندمین در ولسوالی باخان ولایت بدخشان بودند.
قرقیزستان افغانستان ابتدا در شورش باسماچی در دهه های 1920 و 1930 با شوروی جنگید و سپس به چین گریخت و در آنجا ماند تا کمونیستها به قدرت برسند. با حمله شوروی به افغانستان در سال 1979 ، آنها مجبور به فرار به پاکستان شدند.
این گروه به دو قسمت تقسیم شد: هزار نفر به آلاسکا رفتند ، اما مجبور به ترک و حرکت به سمت شرق به ترکیه و دریاچه وان شدند. 300 نفر از آنها به منطقه وهان بازگشتند و امیدوار بودند که قرقیزستان آنها را بپذیرد ، اما بیشکک آماده پذیرش آنها نبود.
این گروه با نفوذ طالبان به منطقه مجبور به ترک خانه های خود شد و این بار به تاجیکستان گریخت.
با این حال ، طالبان فشار بر قرقیزستان برای ترک افغانستان را رد کردند.
این گزارش نتیجه گیری می کند که تعداد پناهندگان قرقیزستان افغانستان چندین برابر بیشتر از تعداد گزارش شده است و به بیش از 300 نفر رسیده است.