خواص پوست انبه
خواص پوست انبه : انبه پادشاه میوه‌ها است و در سرتاسر دنیا بسیاری از افراد طرفدار پر و پا قرص مصرف آن هستند. در آیور‌وِدا (طب سنتی هند مشتمل بر داروهای گیاهی و روغن‌های مالیدنی و غیره) هر قسمت از درخت انبه فواید خاص خود را دارد.
انبه میوه شیرین و خوش طعمی است که دارای ویتامین C و A و انواع مختلف کاروتنوئیدها است که باعث تقویت سیستم ایمنی می شود. انبه از پر مصرف ترین میوه ها در جهان است که در مناطق گرمسیری می روید و متعلق به 4000 سال پیش بوده است .
به طور مثال مصرف دانه، گل‌ها، میوه و حتی پوست درخت هم برای سلامت بدن پر‌فایده خواهد بود. بیشتر ما نوشیدن یک لیوان آب انبه خنک، غلیظ و خوش‌رنگ را بسیار می‌پسندیم و از مزایای مصرف آن آگاه هستیم.
اما آیا با خواص هسته انبه هم آشنایی دارید؟ جالب است بدانید می‌توانید از پودر، روغن و حتی کَره هسته انبه هم استفاده کنید.
در این مطالعه گوشت میوه انبه نیز مورد آزمایش قرار گرفت اما نتایج حاصل از آن به اندازه پوست این میوه نبود. محققان می‌گویند افرادی که می‌خواهند از خواص انبه بهره‌مند شوند باید این میوه را با پوست بخورند.
پوست انبه همچنین نسبت به گوشت آن محتوی میزان بیشتری کاروتنوئید، پلی‌فنول‌ها، امگا ۳، امگا ۶ و سایر اسیدهای چرب اشباع نشده است.
مطالعه دیگری نشان می‌دهد ترکیباتی که میزان تجمع آن‌ها در پوست انبه بیشتر است با سرطان، دیابت و بیماری‌های قلبی مبارزه می‌کنند.
پوست انبه یک منبع عالی از آنتی اکسیدان هایی مانند کورستین، norathyriol، mangiferin و رسوراترول می باشد، که باعث بهبود سلامتی می گردد.
با توجه به استفاده ی زیاد از آفت کش ها، خوردن هر نوع میوه ای با پوست می تواند باعث ایجاد نگرانی گردد.
با این حال، شستشوی میوه با آب گرم برای ۳ تا ۵ دقیقه می تواند باعث حذف باقی مانده های آفت کش ها گردد.
آیا تا به حال خوردن انبه توسط میمون را دیده اید؟ آن ها بر خلاف انسان ها انبه را با پوست مصرف می کنند. عادت خوردن گوشت انبه بدون پوست به نحوی باعث شده که بسیاری از ما از مزایای درمانی پوست انبه بر سلامت خود آگاه نباشیم.
مزایای درمانی خوردن پوست انبه
دور انداختن پوست انبه باعث حذف بخش مهمی از میوه می گردد. مطالعات نشان داد که پوست انبه حاوی چند ترکیب بهبود دهنده ی سلامت می باشد.
نادیده گرفتن پوست این میوه، تنها به دلیل مزه ی تا حدودی تلخ آن باعث می شود که شما برخی از فواید درمانی خوردن انبه را از دست بدهید. درست است که پوست انبه مزه ی تاحدودی ناخوشایند دارد، اما این بدین معنا نیست که این پوست خوراکی نباشد.
با در نظر گرفتن این موضوع که پوست انبه همانند گوشت آن دارای مواد تغذیه ای فراوانی می باشد، می توانید به مزه ی آن اهمیتی ندهید. در زیر برخی از مزیای خوردن انبه بدون جدا کردن پوست آن را ذکر می کنیم.
1. فعالیت آنتی اکسیدانی
Norathyriol، mangiferin و رسوراترول برخی از قوی ترین آنتی اکسیدان های موجود در پوست انبه می باشد. بنابراین، در صورتی که شما به دنبال یافتن دوزهای خوبی از آنتی اکسیدان ها هستید، مصرف پوست انبه را فراموش نکنید.
همانطور که می دانید، آنتی اکسیدان ها مهار کننده های رادیکال آزاد می باشند، بدین معنی که آن ها سلول های بدن را از آسیب رادیکال های آزاد حفظ می کنند، و به نوبه ی خود باعث حفاظت بدن از طیف وسیعی از بیماری های مزمن از جمله آرتروز و آلزایمر می گردد.
2. رقابت کننده با سرطان
مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهد که ترکیباتی مانند کورستین و mangiferin موجود در پوست انبه تمایل به نشان دادن اثرات ضد سرطانی دارند. بنابراین خوردن انبه همراه با پوست ممکن است شما را در برابر برخی از انواع سرطان ها حفظ کنند.
3. کاهش وزن
مطالعات نشان داد که پوست ارقام خاصی از انبه، به خصوص رقم Nam Doc Mai تایلند می توانند به مهار تجمع چربی و مبارزه با چاقی کمک کند.
مطالعه ای در دانشگاه کوئینزلند استرالیا به منظور بررسی پتانسیل مبارزه با چربی ارقام Thai، Irwin و Bowen انبه انجام شد. از میان این سه رقم، عصاره ی پوست انبه ی Thai پتانسیل مبارزه با چربی قابل توجهی را نشان داد.
تاثیر عصاره های پوست این رقم بر کاهش چربی ممکن است به کاهش وزن کمک کند.
4. تنظیم سطوح کلسترول
رسوراترول موجود در پوست انبه می تواند به کاهش سطوح کلسترول بالا کمک کند. پوست انبه قطعا برای قلب نیز مفید است چون باعث کاهش گردش کلسترول شده و این موضوع به نوبه ی خود خطرات قلبی را کاهش می دهد.
بنابراین، مصرف پوست انبه کمک زیادی به حفظ سطوح کلسترول سالم کرده که برای عملکرد طبیعی سیستم گردش خون و قلب بسیار مهم است.
5. مبارزه با دیابت
پوست انبه برای بیماران دیابتی نیز مفید است. Norathyriol و mangiferin، دو ترکیب موجود در پوست انبه می باشند که دارای خواص ضد دیابتی می باشند.
یک مطالعه ی درون آزمایشگاهی نشان داد که استفاده از قند و همچنین حساسیت به انسولین به واسطه ی حضور Norathyrio و mangiferin بهبود می یابد. فعالیت ضد دیابتی هر دوی این ترکیبات ممکن است به کنترل قند خون کمک کند.
انبه دارای میزان قند بالایی می باشد، از این رو یکی از میوه های ممنوعه برای افرادی که از بیماری دیابت رنج می برند، در نظر گرفته شده است.
خوردن تنها بخش گوشتی انبه می تواند به طور قابل توجهی سطوح قند خون را افزایش دهد، اما هنگامی که این میوه همراه با پوست مصرف می شود، به دلیل دارا بودن ترکیبات ضد دیابتی در پوست، ممکن است به جلوگیری از افزایش قند خون کمک کند.
6. بهبود عملکرد روده
پوست انبه منبع عالی از فیبر می باشد، که به تنظیم حرکات روده و بهبود هضم کمک می کند. فیبر موجود در پوست جهت کاهش یبوست نیز مفید می باشد.
7. ایمنی
بدون شک پوست انبه منبع خوبی از آنتی اکسیدان ها می باشد، اما هنوز هم نگرانی هایی در رابطه با استفاده از پوست انبه وجود دارد.
به این دلیل که اوروشیول که ترکیب موجود در گیاهانی مانند بلوط و پیچک سمی می باشد، در پوست انبه نیز یافت شده است.
این ترکیب می تواند واکنش های آلرژیک را که یاعث بروز مشکلات پوستی مانند اگزمای پوستی گردد را تحریک کند.
جوش حاصل از پیچک سمی واکنش آلرژیکی بوده که به واسطه ی قرار گیری در معرض اوروشیول رخ می دهد.
یک آلرژی شدید می تواند باعث بروز واکنش های قوی گردد که در آن جوش های موجود بر روی پوست به تدیج بدتر شده و باعث ایجاد تاول و التهاب شدید پوستی می گردند.
افرادی که حساسیت شدیدی به اوروشیول دارند، ممکن است هنگام جدا کردن پوست انبه از میوه و تماس پیدا کردن با پوست، باعث توسعه ی این جوش ها گردند.
بنابراین، درصورتی که به اوروشیول حساسیت دارید، توصیه می شود که پوست این میوه را جدا کرده و تنها قسمت گوشتی آن را میل کنید.
بیشتر بخوانید :
تعبیر خواب انبه : ۱۴ نشانه و تفسیر دیدن انبه در خواب
۱۲ خاصیت اثبات شده دارویی و درمانی هسته انبه در طب سنتی
روش های کاشت و پرورش درخت انبه
۲۲ خاصیت باورنکردنی انبه سبز
خواص انبه – خاصیت آب انبه برای سلامتی و پوست و مو
امیدواریم خواص پوست انبه مورد توجه شما همراهان عزیز قرار گرفته باشد. و از این پس بعد از مصرف میوه انبه توجه بیشتری نیز به پوست این میوه محبوب داشته باشید.
پوست انبه همچنین محتوی کورستین است. پوست انبه را می‌توان خام یا پخته میل کرد. یکی دیگر از راه‌های خوردن همزمان میوه و پوست انبه درست کردن ترشی انبه است.