۱۱ قاعده تلخ رسانه‌های غربی درباره مناقشات فلسطینی-صهیونیستی به روایت برنارد لانگلوا

برنارد لانگلوا، ژورنالیست سیاسی فرانسوی، ۱۱ ناگفته رسانه‌های غربی را در خصوص مناقشات فلسطینی-صهیونیستی این‌گونه تبیین کرده است:

1. در خاورمیانه، همیشه اعراب هستند که حملات را آغاز می‌کنند و همیشه اسرائیل است که از خود دفاع می‌کند. این اقدام را “تلافی” می‌نامند.
2. اعراب، فلسطینی‌ها یا لبنانی‌ها اجازه ندارند که غیرنظامیان را در طرف مقابل بکشند؛ این کار “تروریسم” نام دارد.
3. اسرائیل حق دارد غیرنظامیان عرب را بکشد؛ این اقدام “دفاع مشروع” نامیده می‌شود.
4. وقتی اسرائیل تعداد زیادی از مردم را می‌کشد، قدرت‌های غربی از آن می‌خواهند که تعداد کمتری بکشد. این واکنش را “واکنش جامعه بین‌المللی” می‌نامند.
5. فلسطینی‌ها و لبنانی‌ها اجازه ندارند سربازان اسرائیلی را اسیر کنند، حتی اگر تعداد آنها بسیار کم باشد و از سه نفر تجاوز نکند.
6. اسرائیلی‌ها حق دارند افراد را بربایند؛ می‌توانند هر تعداد فلسطینی که می‌خواهند (حدود ۱۰,۰۰۰ زندانی، از جمله ۳۰۰ کودک) را بگیرند. هیچ محدودیتی وجود ندارد. نیازی به اثبات جرم افراد ربوده‌شده نیست. کلمه جادویی “تروریست” کافی است.
7. وقتی “حزب‌الله” را می‌گویید، باید فوراً اضافه کنید “که مورد حمایت ایران و سوریه است.”
8. وقتی “اسرائیل” را می‌گویید، به هیچ وجه نباید اضافه کنید “که مورد حمایت آمریکا، فرانسه و اروپا است.” این ممکن است تصور یک درگیری نابرابر را ایجاد کند.
9. هرگز از “سرزمین‌های اشغالی”، یا قطعنامه‌های سازمان ملل، یا نقض قوانین بین‌المللی، یا کنوانسیون ژنو صحبت نکنید. این ممکن است تعادل عاطفی و روانی بیننده یا شنونده را برهم بزند.
10. اسرائیلی‌ها بهتر از اعراب فرانسوی صحبت می‌کنند. این به این دلیل است که به اسرائیلی‌ها و حامیانشان فرصت داده می‌شود تا اصول ۱ تا ۹ را برای ما توضیح دهند. این را “بی‌طرفی روزنامه‌نگاری” می‌نامند.
11. اگر با این اصول مخالفید یا فکر می‌کنید به نفع یک طرف است، به این دلیل است که شما یک “یهودی‌ستیز خطرناک” هستید.

این قواعد، تصویر روشنی از نقش رسانه‌ها در جهت‌دهی به افکار عمومی در بحران‌های خاورمیانه ارائه می‌دهد و پرسش‌های جدی درباره میزان بی‌طرفی و عدالت رسانه‌های غربی در برخورد با مناقشات فلسطینی-صهیونیستی به وجود می‌آورد.