قبل از اینکه جامعه بشری بتواند به سطح پیچیدگی که معمولاً از آن به عنوان تمدن یاد می شود پیشرفت کند، عناصر مختلف باید کنار هم قرار گیرند. اولی وجود آبادی هایی است که در زمره آبادی ها طبقه بندی می شوند. این امر مستلزم آن است که تولید غذا به اندازه کافی کارآمد باشد تا اقلیت بزرگی از جامعه در فعالیت های تخصصی تر، مانند ساختن ساختمان ها یا آثار هنری باشکوه، تمرین جنگ های ماهرانه و مهمتر از همه، اداره یک بوروکراسی متمرکز شرکت کنند.
تمدن حداقل به خدمات اولیه دولتی نیاز دارد.
در خدمات کشوری، سیستم نوشتاری کمکی تقریباً ضروری است. توسعه نویسندگی تمدن را بسیار پیشرفت می کند.
دانش ما قبل از تاریخ از اشیاء باقیمانده و شواهد باستان شناسی ناشی می شود. در مقابل، تاریخ مبتنی بر اسناد است. این پیوندهای متفاوت به این معنی است که تاریخ، تمدن و نوشتن همزمان آغاز می شود. حدود 3100 سال قبل از میلاد است.
بین النهرین و مصر: 3100 ق.م
در حدود 3200 سال قبل از میلاد، دو تمدن اولیه در منطقه ای که آسیای جنوب غربی را به شمال شرق آفریقا متصل می کرد، توسعه یافت. رودخانه های بزرگ بخش مهمی از داستان هستند. سومر که اکنون در جنوب عراق است، بین فرات و دجله و مصر در یک نوار باریک طولانی در دره نیل توسعه یافته و اولین تمدن است.
رودخانه ها دو مزیت اصلی برای یک تمدن در حال توسعه دارند. آنها آب را برای آبیاری مزرعه تامین می کنند و ساده ترین روش حمل و نقل را برای جامعه فراهم می کنند. رودخانه ها همچنین نقش مهمی در پیدایش تمدن سند و شمال چین داشتند.
مشخص نیست که آیا تماس با بین النهرین الهام بخش اولین تمدن هند بود یا یک توسعه محلی خود به خود بود، اما در حدود 2500 سال قبل از میلاد روستاهای نوسنگی در امتداد ساحل سند در آستانه ادغام به یک فرهنگ یکپارچه و پیچیده هستند.
دریای اژه: 2000 سال قبل از میلاد
منطقه بعدی بر توسعه یک تمدن خاص در دریای اژه متمرکز است. خلیج‌ها و ورودی‌های نواحی ناهموار ساحلی یونان و بسیاری از جزایر کوچک که مانند مروارید روی دریا محافظت می‌شوند، آن را به مکانی ایده‌آل برای تجارت (و دزدی دریایی) در میان مردم تبدیل کرده است.
چین: 1600 ق.م
طولانی ترین تمدن تثبیت شده در تاریخ بشر تمدن چین است. به نظر می رسد که این امپراتوری عظیم شرقی از سایر نقاط جهان جدا شده است، به سنت های خود بسیار افتخار می کند و در برابر تأثیرات خارجی مقاومت می کند. تاریخچه آن به شیوه ای بسیار مستقل آغاز می شود.
هیچ تاریخی از تمدن سلسله شانگ که در حدود 1600 سال قبل از میلاد در چین ظاهر شد وجود ندارد. متون مکتوب او شخصیت هایی را معرفی می کنند که به وضوح با نوشتار چینی مدرن مرتبط هستند.
ایالات متحده آمریکا: 1200 قبل از میلاد
در همان زمان، اولین تمدن های آمریکایی با اولمیان در آمریکای مرکزی و چاوین ها در آند آغاز شد.
هر دوی این فرهنگ ها شهرهای بزرگی را با تمرکز بر معابد ایجاد کردند. هر دو اکنون به دلیل مجسمه سازی خود شناخته شده اند. و هر کدام، در منطقه خود، در آغاز یک سری تمدن هستند که مستقیماً به دو تمدن می انجامد که توسط اسپانیایی ها در قرن شانزدهم کشف و نابود شدند، آزتک ها در آمریکای مرکزی و اینکاها.
دریای مدیترانه: از 1000 سال قبل از میلاد
اولین تمدن مدیترانه ای قابل تشخیص، تمدن اژه، در حدود 1200 قبل از میلاد به پایانی ناگهانی و در عین حال غیرقابل توضیح رسید. حدود 200 سال بعد، ملوانان پرانرژی، فنیقی ها، به تاجران بزرگ تبدیل شدند. آنها از پایگاه خود در لبنان مستعمره هایی را در امتداد سواحل آفریقا و حتی در اقیانوس اطلس ایجاد کردند.
یونانی ها و بعداً رومی ها آنها را به عنوان امپریالیست های مدیترانه ای تحت تعقیب قرار دادند.
تمدن های منطقه ای: 400 – 1500 بعد از میلاد
با تسلط یونان و روم در غرب (هر دو با موفقیت از امپراتوری های بت پرستان به مسیحیت تبدیل شدند)، چین در شرق و فرهنگ های بسیار فردی در آمریکای مرکزی و جنوبی ظهور کرد. گاهی اوقات اتفاقاتی رخ می دهد که فرهنگ کاملاً جدیدی را به بخش های ماقبل تمدن جهان معرفی می کند.
یکی از آنها اسلام است. استقرار خلافت در دمشق، و سپس در بغداد، منجر به ایجاد تمدن های مسلمان مسلمان در کمربند جدایی ناپذیر شمال آفریقا تا شمال هند شد.
تمدن جهانی: قرن 16 تا 20
اولین تماس دائمی بین اروپا و ایالات متحده در قرن شانزدهم دری را به روی مفهوم جدیدی باز کرد. تمدن هایی در سراسر جهان که از طریق مستعمرات و امپراتوری ها در حال توسعه هستند. تمدن اسپانیا به آمریکای لاتین منتقل شد. فرهنگ انگلیسی در امپراطوری که شامل هند، استرالیا، نیوزلند، کانادا و در نهایت بسیاری از بخش‌های آفریقا بود، حتی بیشتر گسترش یافت.
از قرن شانزدهم تا نوزدهم، این انگیزه امپراطوری بود که تمدن اروپایی را در سراسر جهان حمل می کرد و اغلب به عنوان پوششی نازک برای فرهنگ های محلی قدیمی تر عمل می کرد.
در بیشتر قرن بیستم، ایدئولوژی نیروی محرکه ظهور دو مفهوم کاملاً متفاوت از تمدن، سرمایه داری آمریکایی و کمونیسم روسی بود. در عین حال، ارتباطات جمعی امکان صدور فرهنگ عامه از یک منطقه به سایر نقاط جهان به ویژه فرهنگ آمریکایی از طریق رادیو، سینما و تلویزیون را فراهم کرد.
سایر اثرات، چه شرکت های چند ملیتی یا اینترنت، تأثیر مشابهی دارند. اما یک مزیت مربوطه وجود دارد. از نظر اقتصادی، جوامع بشری اکنون آزادند تا جنبه های تمدنی را که دوست دارند، بدون توجه به اینکه در کجای کره زمین هستند، بپذیرند.