کیست مچ دست چیست؟ چگونه درمان می شود؟

کیست روی مچ دست

گانگلیون گانگلیون یک برآمدگی کیستیک است که گاهی اوقات روی مفاصل و تاندون ها ایجاد می شود. گانگلیون نام دیگر کیست سینوویال است. کیست سینوویال نام توده ای است که معمولاً در پشت مفصل ایجاد می شود.

به طور طبیعی، کیست روی مچ دست وجود ندارد.

گانگلیون یا کیست سینوویال مفصل شایع ترین توده خوش خیم دست است.

کیست بافت سینوویال مانند کیسه ای است که داخل آن مایع غلیظی است. این مایع یک مایع مفصلی است که مدتی در کیست می ماند و غلیظ می شود. دیواره کیست بافتی شبیه به کپسول مفصلی است.

گانگلیون یا کیست سینوویال نوعی فتق یا بیرون زدگی کپسول مفصلی است. سپس کپسول مفصلی بیرون زده و پشت مچ دست بیرون می زند، جایی که مایع مفصل جمع شده و سپس غلیظ می شود.

علت این توده مشخص نیست، البته ضربات مکرر به مچ دست یا حرکات مکرر و یکنواخت مچ دست می تواند باعث بیماری شود. به این توده متراکم نیز می گویند.

گانگلیون همچنین می تواند در سطح کف مچ دست یا روی انگشتان ایجاد شود.
تشخیص کیست ها با معاینه بالینی توسط پزشک انجام می شود و به ندرت می توان از MRI ​​برای تشخیص کیست های نهفته استفاده کرد.

علائم گانگلیون

شایع ترین علامت این کیست که باعث مراجعه بیمار به پزشک می شود، وجود توده برجسته در پشت مفصل است.

این جرم دارای سطحی نرم، گرد و یکنواخت است. گاهی اوقات جرم نرم است، اما در بیشتر موارد سخت است.

این توده می تواند دردناک باشد و در برخی موارد درد بیمار بیشتر از آن است که مشخص شود.

یکی دیگر از علائم گانگلیون فشار روی اعصاب مفصل است. این فشار می تواند باعث فلج عصبی و علائمی مانند بی حسی یا گزگز شود.

سایر علائم گانگلیون شامل ضعف و ناراحتی است.

کیست با فشار دادن حرکت نمی کند و معمولاً متحرک نیست.

اغلب باعث درد خفیف می شود، اما کیست هایی که نزدیک به شریان ها یا اعصاب سطحی هستند می توانند باعث درد شدید شوند که می تواند منتشر شود.

تشخیص کیست ها با معاینه بالینی توسط پزشک انجام می شود و به ندرت می توان از MRI ​​برای تشخیص کیست های نهفته استفاده کرد.

محل گانگلیون

شایع ترین محل، گانگلیون پشت مچ دست است. دومین محل شایع در داخل مچ دست نزدیک شریان رادیال و سومین محل شایع گانگلیون در جلو و پایه انگشتان است.

عقده های پشت دست معمولاً سفت، نرم و گرد هستند.

کیست سینوویال در مچ دست و زانو نیز دیده می شود. در نوک انگشتان نیز رایج است.

فرآیند گانگلیونی

کیست های گانگلیون ممکن است در طول زمان بزرگتر یا کوچکتر شوند یا حتی ناپدید شوند. بنابراین اندازه آن متفاوت است.

کیست معمولاً زمانی بزرگتر می شود که بیمار فعالیت مفصلی زیادی انجام دهد.

کیست ممکن است برای مدتی ناپدید شود و پس از مدتی بازگردد.

در بسیاری از موارد، بیماری حتی بدون درمان پس از چند سال از بین می رود.
درمان‌های خانگی برای کیست مچ دست توصیه نمی‌شود، مانند ضربه زدن برای ترکیدن کیست یا گذاشتن سکه روی آن و بستن آن با فشار و می‌تواند با عوارض همراه باشد.

درمان گانگلیون

گانگلیون توده ای خوش خیم و بی ضرر است که اغلب خود به خود بهبود می یابد. بنابراین معمولاً نیازی به درمان نیست و پزشک به بیمار اطمینان می دهد که این توده مشکلی برای او ایجاد نمی کند.

اگر گانگلیون دردناک باشد، استفاده از پروتز مفصلی (آتل) می تواند به تسکین درد کمک کند.

درمان های خانگی مانند ضربه زدن برای ترکیدن کیست یا گذاشتن سکه روی آن و بستن آن با فشار توصیه نمی شود و می تواند عوارض جانبی داشته باشد.

درمان های دیگری مانند برداشتن مایع کیست با سوزن (آسپیراسیون) و تزریق کورتیکواستروئید به داخل کیست نیز توسط پزشک انجام می شود.
کیست روی مچ دست

احتمال عود کیست سینوویال پس از درمان وجود دارد، اما کمترین احتمال عود در بین درمان های مختلف مربوط به جراحی است.

این عمل اگر با بیهوشی عمومی انجام شود، نسبت به جراحی با بی حسی موضعی احتمال عود کمتری دارد.

عمل این کیست برداشتن است.

برداشتن کیست از مچ دست مشکلی در عملکرد و کارایی مچ ایجاد نمی کند و از استحکام مچ نمی کاهد.

روش دیگر برداشتن کیست با روش آرتروسکوپی است که در آن زخم محل عمل کوچکتر از روش های جراحی سنتی است.

در جراحی و آرتروسکوپی، کل کیسه بافتی که توده را تشکیل می‌دهد، به همراه مایع داخل آن، در یک مکان از بدن خارج می‌شود.

عوارض گانگلیون

گانگلیون که در عمق یا کف دست تشکیل می شود، می تواند به طور مکانیکی با اعصاب اولنار و میانی یا شاخه های آنها در کف دست تداخل کند.

این اختلال منجر به اختلالات حرکتی و حسی در نقطه توزیع شاخه های درگیر می شود.