کم پشتی مو در کودکان چه می تواند باشد؟
«مو، ساختمانی با ویژگی های منحصر به فرد رشد در بدن تمام ما انسان هاست. ویژگی های ساختاری موها از نظر رنگ، میزان تراکم، زمان سفید شدن و جنس، براساس نژاد، جنس و سن ما متفاوت است. از این رو، همه ما باید جنس و نوع موهای خود را مانند رنگ پوست و سایر ویژگی های ظاهری مان بپذیریم و چندان درصدد تغییر آن نباشیم
که در غیر این صورت، فقط وقت خود را بیهوده تلف کرده ایم.همه ما تاکنون، مطالب بسیار زیاد و متنوعی درباره مراقبت از موی بزرگسالان خوانده و دیده ایم اما کمتر به بررسی ساختار، مراقبت و تقویت موی کودکان و نوجوانان پرداخته ایم…» با این مقدمه از دکتر امیری، متخصص پوست ، به اصول مراقبت های موی کودکان می پردازیم.
چرا موی بیشتر کودکان، کرکی و کم پشت است؟
کرکی، نازک و کم پشت بودن موی کودکان تا حدود 5 سالگی کاملا طبیعی است و خانواده ها به هیچ عنوان نباید نگران این موضوع باشند. ساختار موهای ما انسان ها به گونه ای است که جنس، ضخامت تار مو و حتی تراکم موها از 5 سالگی به بعد شکل واقعی خودشان را نشان می دهند و والدین نباید تا رسیدن به این سن، اصراری به پیروی از انواع روش های سنتی مانند تراشیدن موها برای پرپشت شدن موی کودکان خود داشته باشند.
یعنی تراشیدن موی کودکان تاثیری در تغییر جنس و تراکم آن ندارد؟
به هیچ عنوان! برخی از خانواده ها برای صاف شدن موهای فر و برخی دیگر برای پرپشت شدن موهای کم پشت کودکان خود، اقدام به تراشیدن سر آنها در سنین 2 تا 4 سالگی می کنند. این در حالی است که تنها گروه محدودی از کودکان از بدو تولد یا در سال های اولیه زندگی شان موهای پرپشتی دارند و کرکی بودن موی سایر کودکان، طبیعی است که نه نیاز به مداخله روش های سنتی دارد و نه نیاز به مداخله روش های مدرن.
از طرف دیگر، مجعد یا خشک بودن ساختار مو، موردی نیست که بتوان با تراشیدن سر از دست آن راحت شد. موهایی که بعد از تراشیدن سر این کودکان رشد می کنند، باز هم مجعد یا خشک خواهند بود و ما باید این نوع ساختار را به عنوان ویژگی ظاهری کودک خود بپذیریم.
یعنی ما باید کم پشتی یا مشکلات موی کودک خود را از 5 سالگی به بعد پیگیری کنیم؟
بله، اگر تراکم یا ضخامت تار موی کودک ما از 5 سالگی به بعد، کاملا غیرطبیعی و متناقض با ویژگی های ساختاری موهای سایر اعضای خانواده بود، باید دنبال شناخت و رفع مشکل او باشیم. به عبارت ساده تر، اگر شما بعد از 5 سالگی متوجه شدید کودکتان دارای موهای طبیعی نیست، باید او را نزد پزشک ببرید. کمبودهای تغذیه ای مانند فقر آهن،
کمبود ویتامین های گروه B و کمبود روی، پروتئین، مس یا کلسیم، می توانند عاملی برای کم پشتی و نازکی موی کودک شما باشند. این کمبودها باید با تشخیص پزشک و شروع درمان های دارویی برطرف شوند تا موهای کودک، هم حالت و هم تراکم طبیعی به خود بگیرد. به علاوه، کم کاری تیروئید هم می تواند عامل دیگری برای معیوب شدن چرخه رشد، تراکم و ریزش موی کودکان باشد.
نظرتان درباره درمان های موضعی برای تقویت موی کودکان چیست؟
نکته مهم این است که ما اصلا مساله ای به نام «تقویت مو»، چه برای کودکان و چه برای بزرگسالان نداریم. یعنی اصولا ساختار موها مانند عضلات نیست که بتوان با ورزش،فعالیت های فیزیکی یا حتی مصرف مکمل های مختلف، درصدد تقویت آنها برآمد. مشکلات مختلف موها، ریشه در بیماری های داخلی یا بیماری های ژنتیکی دارند. مثلا قسمتی از سر برخی از افراد به صورت ژنتیکی، پیاز مو ندارد یا ساقه موی آنها در اثر مشکلات ژنتیکی، شکننده و وز غیرعادی است.
برخی از کودکان و بزرگسالان هم درگیر بیماری هایی مانند عفونت قارچی هستند و دچار ریزش موی ناشی از آن می شوند. با این حساب، متوجه می شوید که برای رفع مشکلات مربوط به موی کودکان، ابدا پزشک متخصص باید دلیل زمینه ای این کم پشتی و مشکلات را شناسایی و سپس نسبت به درمان آنها، اقدام کند.
متاسفانه، برخی از خانواده ها به دلیل رضایتی که از جنس موهای فرزندان خود ندارند یا مقایسه ای که بین جنس و تراکم موی فرزندان خود با همسن و سال های آنها انجام می دهند، اقدام به دستکاری موی این گروه سنی می کنند و نمی دانند که با این کار، تنها آنها را آزار می دهند و کاری از پیش نخواهند برد.
ریزش مو چطور؟
از 2 تا 3 ماهگی به بعد به تدریج موی نوزاد در ناحیه پس سر که در تماس سایشی با تشک و متکا قرار دارد دچار ریزش می شود و تا چند ماه این مسئله ادامه دارد. بعد از 8 ـ 7 ماهگی به تدریج موهای ریخته دوباره رشد می کنند. اگر کم پشتی موی کودک تا سن 3ـ2 سالگی همچنان ادامه داشت، آن وقت باید نگران بود و برای درمان با متخصص مشورت شود.
کمبودهای تغذیه ای بدن مادر در دوران بارداری یا شیردهی می تواند عامل کم پشتی یا ریزش موی نوزاد باشد؟
در شرایط زندگی شهری و توجه ویژه ای که اغلب والدین به تغذیه مادران دارند، بعید به نظر می رسد که کمبودهای تغذیه ای در دوران بارداری باعث کم پشتی یا نازکی موی نوزاد شود. خصوصیت فیزیولوژیک شیر مادر نیز این صورت است که فقیر و غنی نمی شناسد و به بهای تضعیف بنیه مادر شیر کیفیت خوبی دارد پس شرایط زندگی مادر تاثیری در رشد موی شیرخوار ندارد و بیشتر مسئله ژنتیک در میان است.
با این حال عفونت های پوستی از جمله درماتیت سبوروییک و اگزما و مسائل آلرژیک می توانددر کندی رشد مو یا ریزش آن تاثیر داشته باشد. کمبود برخی املاح نیز می تواند باعث ریزش مو شود. اما در رژیم معمول این کمبودها بروز نمی کند و نیازی به دادن مکمل به شیرخوار نیست. گاهی متخصصان پوست برای تقویت موی شیرخواران مکمل هایی مثل بیوتین، سلیوم، زینک و ویتامین های گروه B تجویز می کنند که چندان هم تاثیرگذار نیست.
شامپوهایی در داروخانه ها وجود دارد که گفته می شود پرپشت کننده موی کودک است. استفاده از آنها را توصیه می کنید؟
استفاده از این نوع شامپوها را در دوران نوزادی اصلاً توصیه نمی کنم. کافی است در این دوران برای شستشوی سر و بدن کودک از شامپوهایی استفاده کنید که خاصیت اسیدی یا قلیایی ندارند.
برخی مادران روی سر نوزاد کلاه نمی گذارند و می گویند برای آنکه فرزندشان موی خوبی داشته باشد باید سرش هوا بخورد. این باور چقدر درست است؟هواخوردن پوست هم در بحث سلامت پوست سر، هم پوست سایر قسمت های بدن مهم است اما تحقیقی نشان نداده کلاه باعث کم پشتی یا ریزش موی نوزاد می شود. حتی توصیه می شود شب ها کلاه نخی نازکی سر نوزاد بگذارند تا از سر سرما نخورد.
گردآوری: مجله ی اینترنتی دلگرم