کشف بزرگترین گورستان حیوانات مومیایی شده در مصر

تونا الجبل، روستایی در مرکز مصر، به خاطر قبرستان هرموپولیس و مومیایی‌های فراوان مشهور است. اکنون در این شهر مردگان مصر باستان، گورستان بزرگی از حیوانات مومیایی شده متعلق به 2.3 هزار سال پیش کشف شده است.

در میان بسیاری از گنجینه های تاریخی کشف شده در مصر باستان، گورستان بزرگی از حیوانات مقدس (احتمالاً متعلق به فراعنه) کشف شد.

مجدی شاکر، باستان شناس ارشد وزارت گردشگری و آثار باستانی مصر، به المانیتور گفت: کاوش ها و تحقیقات در منطقه تن الجبل تقریباً 100 سال پیش توسط باستان شناسان آلمانی انجام شده است. [گونتر] این کار توسط رودر و باستان شناس مشهور مصری سامی گابرا آغاز شد. گوبرا اولین کسی بود که آثار تاریخی تون الجبل را با حمایت دانشگاه قاهره کشف کرد. بعدها مأموریت مشترکی توسط دانشگاه های قاهره و مونیخ انجام شد. آثاری که منجر به کشف بزرگترین قبرستان انسان در مصر شد.

شاکر توضیح داد: روستای تونا الجبل در غرب شهر مالاوی و غرب هرموپولیس قرار دارد. این شهر پایتخت پانزدهمین فرعون مصر بوده و نام اصلی آن در دوره فراعنه «مل» و در دوره رومیان «تحنت» بوده است.

Šeker افزود اکتشافات در این منطقه پس از 100 سال ادامه دارد و این روستا هنوز تمام رازهای نهفته در آن را فاش نکرده است.

شاکر گفت که گمان می رود دفن حیوانات بزرگترین کشف شده باشد. “این شامل چهار دخمه بزرگ با جعبه های بزرگ حک شده در صخره است. مصریان باستان بقایای مومیایی شده پرندگان، حیوانات و میمون های مقدس را در این جعبه ها دفن می کردند.

وی افزود: این گورستان به چهار قسمت تقسیم می شود که قدیمی ترین قسمت مربوط به سلسله 26 است. در داخل گورستان دو جاده اصلی و گذرگاه های کوچکتر با سالن های بزرگ در هر طرف وجود دارد که از صاحبان پرندگان استقبال می شود. در ورودی معبدی بود با یک محراب سنگی کوچک که در مراسم تدفین برای ابیس و بابون ها استفاده می شد.

صباح عبدالرزاق، مدیر موزه مصر، به المانیتور گفت که منطقه تونا الجبل دارای سابقه تاریخی معماری باستانی، تابوت ها، مجسمه های خدایان و مجسمه های انسان، سفال، ظروف سنگی و شیشه ای، جواهرات، مومیایی ها و … است. پاپیروس ، لامپ ها، ابزار جراحی، ساعت های آبی و سایر مصنوعات. وی گفت: «همه اینها غنا و تنوع این محوطه را نشان می دهد.» وی افزود که تحقیقات باستان شناسی انجام شده در آنجا آن را به «یکی از مهم ترین محوطه های باستانی مصر تبدیل کرده است».

عبدالرزاق خاطرنشان کرد که قبرستان حیوانات مقدس شامل دخمه ها و گذرگاه های پایینی است که بیش از 10 کیلومتر (شش مایل) امتداد دارند. او گفت: «هزاران مومیایی شده ابیس و بابون، نمادهای خدای توث، در آنجا یافت شد. این مجموعه همچنین شامل خرابه‌های معبد بزرگ توث و خانه‌هایی است که کشیش‌های مسئول تشییع جنازه و تدفین در این معبد در آن زندگی می‌کردند. معبد دیگری در نزدیکی ورودی قبرستان حیوانات مقدس به نام خدای بابون نامگذاری شده است.

عبدالرزاق توضیح داد: «حیوانات در مصر باستان به عنوان خدایان قبیله مورد احترام بودند [دفن آنها] این یک مراسم مذهبی مهم در آن دوره تاریخی بود. «شاید یکی از بارزترین خصوصیات خدایان مصری تصویر آنها با سر پرندگان و حیوانات دیگر باشد. او گفت که حدود 800 سال قبل از میلاد و بعد از آن، «بسیاری از حیوانات مقدس مومیایی شده و در گورستان هایی که به آنها در مکان های مقدس اختصاص داده شده بود، دفن شدند.

وی ادامه داد: در موارد خاص حیوان خاصی مانند گوساله آپیس که فرعون پاخ آن را مقدس می دانست. گاهی حیوانات مقدس شامل همه اعضای دیگر همان گونه می شد. به عنوان مثال، بابون ها و ابیس ها برای فرعون توت عنخ آمون حیوانات مقدس بودند، در حالی که گربه ها برای فرعون بسیت حیوانات مقدس بودند.

سلیمه اکرام، استاد باستان شناسی در دانشگاه آمریکایی در قاهره، توضیح داد: “چهار نوع مختلف مومیایی حیوانات وجود دارد.” نوع اول حیوانات عروسکی بودند که با صاحبانشان دفن می شدند و نوع دوم حیوانات مومیایی شده بودند که به صورت کامل یا تکه تکه به عنوان غذای نمادین متوفی در زندگی ابدی در گورستان قرار می گرفتند. سومی حیوانات مقدس و چهارمی حیوانات قربانی بودند.

اکرام به المانیتور گفت: «این حیوانات با تغییراتی مشابه مومیایی های انسانی مومیایی شدند. مومیایی کردن در اصل خشک کردن بدن برای جلوگیری از گسترش باکتری هایی است که منجر به کپک می شود.

مصریان باستان معمولاً بدن را با ایجاد سوراخ در سمت چپ یا در امتداد شکم خشک می کردند. برای مومیایی کردن انسان، روده ها را نیز پس از خارج کردن از بدن مومیایی می کردند و در ظروف مخصوصی به نام گلدان های سایبانی قرار می دادند. فقط روده پرندگان پس از خشک شدن در نمک ناترون به بدن بازگردانده شد. پروسه مومیایی کردن یک فرد حدود 40 روز کامل طول می کشد.

این دوره احتمالاً برای حیوانات کوچکتر متفاوت است. و حیوان را پس از خشک شدن با روغن های مختلف می مالیدند تا لطافت اندام آن بازگردد و سپس آن را در پارچه پیچیده و برای دفن آماده می کردند.

اکرام افزود: مومیایی های حیوانات مختلف جنبه های مختلفی از تمدن و محیط زیست مصر باستان را آشکار کرده اند. اهمیت حیوانات در مصر باستان بسیار متنوع تر و گسترده تر از امروز بود. به عنوان مثال، گونه هایی از گوزن که در مصر باستان مقدس بودند و در آن زمان بسیار پربار بودند، اکنون منقرض شده اند، مانند سایر گونه های آهو و شکارچیان.

ترجمه اختصاصی دالگرم