کریسمس چیست و کریسمس از کجا می آید؟

آیا کریسمس یک تعطیلات مذهبی است؟ آیا این جشن ریشه در باورهای ناب مسیحیت دارد؟ اختلاف نظر مسیحیان در این جشن به چه معناست؟ نقش یهودیان در این میان چیست؟ با گزارش ویژه شرقی همراه باشید تا بدانید بت پرستی چگونه وارد مسیحیت شد.

کریسمس چیست؟

کلمه بت پرست در مسیحیت به معنای کافر، مشرک و مرتد است. ادیان بت پرست به ادیان شرک آلود پیش از مسیحیت اطلاق می شود که در زمان ظهور مسیحیت رقیب جدی مسیحیت بودند. پیروان این ادیان، خدایان یونانی و رومی، مصری و دیگر اساطیر را می پرستیدند. مسیحیت تلاش کرد تا این ادیان را سرنگون کند و در بسیاری از زمینه ها مانع از اعمال آنها شد.

اما در مناطق دورافتاده، پیروان این ادیان به عقاید خود وفادار ماندند. آنها مخفیانه در قرون وسطی زندگی می کردند و هنوز هم در برخی نقاط طرفدارانی دارند. اما برخی از رهبران کلیسا به دلیل علایق تاریخی خود تعدادی از نمادها و آداب و رسوم بت پرستی را با تعاریف جدید در دنیای مسیحیت حفظ کرده و گاه به آنها رنگ و لعاب مذهبی داده اند; که البته همه فرقه های مسیحی آن را نپذیرفتند و این اختلافات تا امروز ادامه دارد.

نمادهای به جا مانده از مشرکان بت پرست در اروپا

ابلیسک یکی از مهمترین نمادهای بت پرستی است که در شهرهای مختلف جهان مسیحیت برپا شده است. ابلیسک نمادی از دین شرک پرستش خدایان مصری و یاری طلبی و جاودانگی آنهاست که توسط برخی از رهبران کلیسا و همچنین لژهای ماسونی در جهان مسیحیت پراکنده شد. به عنوان مثال، کلیسای سنت پیتر در واتیکان و کاخ سفید دارای ستون های هرمی شکل هستند که در واقع نمادهای چند خدایی ادیان مصر باستان هستند.

میراث دیگری که مشرکان برای جهان مسیحیت به جا گذاشته اند، چیزی است که امروزه به نام کریسمس می شناسیم که ریشه در آیین ها و اعتقادات مشرکان در دوران پیش از مسیحیت دارد و بخشی از کلیسا سعی در معرفی آن به عنوان دین مسیحی داشتند.

در ادیان بت پرستان خورشید و الهه های مرتبط که مسئول تغییر فصول بودند; جایگاه ویژه ای داشتند.

امروزه این جشن از رنگ مذهبی عاریه ای که کلیسا در قرون اخیر بر آن پافشاری کرده است فاصله گرفته و به نظر می رسد که به دلیل اسراف های اقتصادی فراوان پیرامون آن، به مفهوم بت پرستی ذاتی خود یعنی کفر و الحاد بازگشته است. همچنین در طول مناقشه در ایالات متحده در سال 2000 در مورد اینکه آیا کریسمس مذهبی است یا نه. دادگاه عالی حکم داد که مسیحیت یک دین سکولار است و کریسمس روز به روز از مسیحیت دورتر می شود.

بت پرستی و کریسمس

کریسمس جشنی است که در مقطعی از تاریخ برخی از رهبران کلیسا او را به میلاد مسیح گره زدند و به او رنگ مذهبی بخشیدند. اصولاً در دو قرن اول عصر جدید، رهبران مسیحی با برگزاری جشن تولد رهبران مذهبی خود از جمله مسیح مخالفت کردند. آنها معتقد بودند که برگزاری جشن تولد یک مراسم بت پرستی است و مسیحیت نباید از آداب شرک پیروی کند.

در طرز تفکر مؤمنان مسیحی آن دوره، روز تولد و زندگی واقعی پیشوایان دین، روز شهادت و پیوستن به آخرت آنان بوده است، نه روز تولد آنان. به همین دلیل، منشأ دقیق انتخاب 25 دسامبر به عنوان روز تولد عیسی مسیح از نظر تاریخی نامشخص است و مشخص نیست مسیحیان از چه زمانی کریسمس را جشن گرفتند.

زیرا در اناجیل چهارگانه نیز تاریخ تولد عیسی مسیح ذکر نشده است. به نظر می رسد پس از مرگ نخستین رهبران مسیحی در دو قرن اول، سرانجام تلاش برای دادن شکل دینی به ادیان بت پرستان به منظور جذب مؤمنان جدید به مسیحیت نتیجه داد، بنابراین روزی برای تولد حضرت عیسی (ع) تعیین شد. مسیح.

در هیچ یک از اناجیل تاریخ تولد عیسی مسیح ذکر نشده است.

بنابراین می بینیم که برای اولین بار در سال 221 پس از میلاد، در نوشته های Sextus Julius Africanus، 25 دسامبر به عنوان روز تولد مسیح ذکر شده است و به تدریج در بسیاری از جهان مسیحیت پذیرفته شده است. در مرحله بعد، بدون حضور اغتشاشگرانی مانند مؤمنان سرسخت، این روز به شیوه پیروان ادیان شرک پیش از ظهور مسیح، به عنوان روز جشن عروسی میلاد حضرت عیسی مسیح نامگذاری شده است. .

انتخاب روز 25 دسامبر برای تولد عیسی مسیح و جشن آن روز در اوایل قرن چهارم مورد حمایت امپراتور روم کنستانتین، معروف به پدر کلیسا قرار گرفت و بدین ترتیب آیین کریسمس بیشتر در جهان مسیحیت برقرار شد. .

اسقف اعظم ارامنه آرداک مانوگیان در کتاب «جشن های کلیسای ارامنه» می نویسد: «در مورد تاریخ تولد حضرت عیسی (ع) اطلاعات دقیق و قابل اعتمادی وجود ندارد. اناجیل نیز اطلاعات کمی در این مورد ارائه می دهد. هیچ منبعی وجود ندارد که بتواند تاریخ دقیق تولد مسیح را نشان دهد. «تا قرن چهارم پس از میلاد، همه مسیحیان کریسمس را در 6 ژانویه جشن می گرفتند، اما در این قرن کلیسای کاتولیک روم تصمیم گرفت تولد عیسی مسیح را در 25 دسامبر جشن بگیرد.

منابع دیگر روشن می کنند که رویه مسیحیت با تولد “خورشید شکست ناپذیر” در امپراتوری روم مشخص شده است که نماد تولد خورشید و پایان زمستان است. این جشن همچنین یک آیین چند خدایی بود که در آن رومی ها هر سال از 17 تا 25 دسامبر به نشانه قدردانی از سیاره زحل یا خدای کشاورزی جشن می گرفتند و شادی می کردند.

از میترائیسم یا خداپرستی در ایران باستان به عنوان یکی دیگر از ریشه های کریسمس مسیحی یاد می شود که در آن مردم با شرکت در مراسمی به بهانه تولد الهه میترا، انقلاب زمستانی را در 25 دسامبر جشن می گرفتند و بسیاری از رومی ها از ایرانیان پیروی می کردند. در این جشن به طور کلی وعده آغاز بهار و سپری شدن زمستان برای همه ادیان شرک آلود پیش از مسیحیت با نوعی شادی و جشن به نظر می رسید.

در تحلیل چگونگی عقب نشینی رهبران مسیحی در قرون اولیه در مورد استفاده از آداب و رسوم بت پرستان، باید گفت که این امر به احتمال زیاد به منظور جذب پیروان ادیان شرک به مسیحیت انجام شده است. در واقع، با طراحی 25 دسامبر به عنوان روز تولد عیسی مسیح، کلیسای کاتولیک از مراسم زمستانی مشرکان آن زمان، از جمله معتقدان به خدایان رومی و یونانی و میتراها، و همچنین ادیان مصر باستان، دعوت کرده است که همه موافقان جشن زمستانی هستند. معنای مسیحی بدهید و به پیروان خود اضافه کنید.

با این حال، اختلاف نظر بین مسیحیان در مورد تاریخ کریسمس نشان می دهد که سیاست کلیسا مورد حمایت همه رهبران و مؤمنان مسیحی نبوده و مخالفت هایی نیز وجود داشته است. هر چند با دو قرن اول به شدت مخالفت نکرد.

بسیاری از اعضای کلیسای کاتولیک رومی و پروتستان ها کریسمس را در 25 دسامبر جشن می گیرند. برخی از مسیحیان ارتدکس در روسیه، اوکراین و فلسطین کریسمس را در 7 ژانویه جشن می گیرند و ارامنه فقط کریسمس را در 6 ژانویه جشن می گیرند.

بر این اساس، بیشتر مسیحیان غربی هستند که 25 دسامبر را به عنوان روز تولد مسیح به رسمیت شناخته اند. اما مسیحیان ارتدوکس 6 ژانویه را به عنوان روز تولد پیامبر خود می شناسند. اختلافات بر سر کریسمس در جهان مسیحیت گاه به بحث و جدل بزرگ منجر شده است. به عنوان مثال، در انگلستان، در زمان حکومت کرامول در اواسط قرن هفدهم، پیوریتن ها که اعتقادات مسیحی قوی داشتند، با جشن کریسمس به عنوان یک سنت بت پرستی آمیخته با آداب و رسوم بت پرستی مخالفت کردند و حتی پارلمان بریتانیا جشن کریسمس را به دلیل آن ممنوع کرد. آب و هوا.

کریسمس و فرصت طلبی یهودی

یهودیان همچنین در زمستان جشنی به نام هانوکا یا حنوکا یا عید قربان یا جشن روشنگری دارند که برخی از آیین های کریسمس مسیحی از آن سرچشمه می گیرند. یهودیان یک روز زمستانی حنوکا را جشن گرفتند و پس از آن شمارش معکوس برای بهار آغاز شد. این جشن 8 روز به طول انجامید و هر روز یک شمع روشن می شد. شمع روشن می شود تا نور و گرمای خورشید و فرا رسیدن بهار را به ما یادآوری کند. این جشن تقریباً همزمان با کریسمس است.

برخی از آیین های کریسمس مسیحی از آداب و رسوم یهودیان سرچشمه می گیرند.

افزایش تعداد مسیحیان و نیز گسترش و تنوع بخشیدن به آیین های کریسمس که در همه جا رسمیت یافته است. به دلیل مزایای اقتصادی این جشن مورد توجه یهودیان قرار گرفت. از این رو، در قرن نوزدهم، بازرگانان یهودی در اروپا به هدیه دادن در شب کریسمس و خوردن انواع شیرینی های رنگارنگ عادت کردند.

یهودیان این جشنواره را به عنوان یک فرصت سرمایه گذاری می دیدند و بر لبه های آن افزودند و اکنون به عنوان یک تقویت اقتصادی برای شرکت های طراحی مد و کارشناسان تنوع بازار تلقی می شود.

از قرن نوزدهم به بعد، یهودیان حاشیه کریسمس را به اهداف اقتصادی خود اضافه کردند.

کریسمس دیگر یک تعطیلات مذهبی نیست

کلمه کریسمس از دو قسمت کریسمس و باکارات تشکیل شده است که به معنای عشای ربانی در روز مسیح است. که بعدها به معنای «عید مسیح» استفاده شد. بسیاری از مردم آمریکای شمالی و جنوبی، اروپا، آسیا و سایر نقاط جهان کریسمس را به عنوان مهمترین رویداد سالانه مسیحی جشن می گیرند.

این جشن از اوایل قرن بیستم به تدریج اعتبار مذهبی خود را از دست داد و اکنون بیشتر به یک جشن غیر مذهبی تبدیل شده است. امروزه موضوع عرفی شدن کریسمس یکی از بزرگترین دغدغه های رهبران کلیسا در جهان غرب است. در سال‌های اخیر، برخی تلاش کرده‌اند بخش «کریسمس» و در نتیجه حمایت دینی از کلمه «کریسمس» را حذف کنند.

نشانه ای که مردم را تشویق می کند کلمه کریسمس را در عبارت کریسمس به خاطر بسپارند که به این تعطیلات معنایی مذهبی می دهد.

دیدگاه سکولار آمریکایی ها در کریسمس در پایان قرن بیستم منجر به اختلافات حقوقی شد. برخی درباره ماهیت کریسمس و به رسمیت شناختن آن به عنوان یک تعطیلات مذهبی یا سکولار بحث کرده اند و به رسمیت شناختن کریسمس به عنوان تعطیلات فدرال را نقض قانون جدایی کلیسا و دولت می دانند.

دادگاه عالی ایالات متحده در 19 دسامبر 2000 حکم داد که تعطیلات ملی کریسمس ناقض قانون جدایی ادیان از دولت است و اعلام کرد که این روز یک هدف کاملاً سکولار و غیر مذهبی دارد. این حکم دیوان عالی به مذاق مسیحیان خوش نیامده است. اگرچه آنها از بسته شدن کریسمس حمایت می کنند، اما به رسمیت شناختن این روز به عنوان سکولار ضربه ای به مسیحیت است.

برخی از این مسیحیان آمریکایی تظاهراتی علیه اعلام سکولار کریسمس در سال 2005 ترتیب دادند و مدعی شدند که کریسمس توسط اهداف سکولار و برنامه های ضد مسیحی تهدید شده است. اما غرب بیشتر به تأثیر اقتصادی کریسمس اهمیت می دهد تا اهمیت مذهبی آن.

آنچه امروز برای دنیای غرب در اولویت است، بعد اقتصادی کریسمس است.

به عنوان مثال، مردم آمریکا در سال 2011 تنها 3.4 میلیارد دلار برای درخت کریسمس خرج کردند. این مبلغ صرف خرید 25 میلیون اصله درخت شد و جالب اینجاست که با وجود رکود اقتصادی در سال های اخیر، این رقم به بالاترین حد خود از سال 2007 رسیده است.

در سال 2010، آمریکایی ها 2.9 میلیارد دلار برای درخت کریسمس خرج کردند. بسیاری از این درختان مصنوعی بودند که 80 درصد آنها از چین به آمریکا آمده بودند. امسال طبق اولین گزارش ها بیش از 30 میلیون درخت کریسمس در آمریکا فروخته شد.

برخی از مسیحیان معتقدند که بابا نوئل یک شخصیت شیطانی است.

که هدف آن ضربه زدن به مسیحیت است.

در سال های اخیر دنیای کامپیوتر نیز به سر میز کریسمس رسیده و موفق به افزایش وزن شده است. خرید آنلاین، خدمات جالب و تبلیغات ویژه سعی می کند به خرید شرکت کنندگان در جشن کریسمس کمک کند.

سال گذشته، اپل نرم‌افزاری را برای بابانوئل روی یکی از محصولات خود راه‌اندازی کرد تا به کودکان این امکان را بدهد که از نزدیک با آن ارتباط برقرار کنند و هدایای کریسمس را سریع‌تر دریافت کنند.

در سال 2011، بیش از 60 نام دامنه بابانوئل در ایالات متحده برای کریسمس ثبت شد و قیمت تبلیغات اینترنتی کوچک در این وب سایت ها بسیار بالا بود. زیرا هر ساله تعداد بازدیدکنندگان این سایت ها به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. به عنوان مثال، سایت www.santa.co.uk بابانوئل که نامه ها، کارت های تبریک و دی وی دی های هدیه بابانوئل را به صورت آنلاین می فروشد، در هفته های منتهی به کریسمس 2011 بین 130،130،000 تا 140،140،000 دلار تخمین زده می شود.

برخی در جهان مسیحیت عرفی شدن کریسمس را به چالش می کشند.

منبع: شرق