کدام لذت ارزش نابودی یک درخت را دارد؟
ویدئویی تکان‌دهنده از آتش‌سوزی عمدی یک درخت در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است. این اقدام وحشیانه که با هدف جلب توجه انجام شده، موجی از خشم و نگرانی را در میان کاربران به راه انداخته است.
نادر مرتضایی
آیا واقعاً ارزشش را دارد؟ وقتی با دیدن ویدئویی که شخصی در دل یک درخت زنده، آتش روشن کرده و آن را به کام شعله‌ها می‌سپارد، مواجه می‌شویم، اولین چیزی که به ذهن می‌رسد این است: چطور انسان به چنین نقطه‌ای می‌رسد که برای چند لحظه دیده شدن، به جان طبیعت می‌افتد؟
آتش زدن درختان زنده نه‌تنها نمادی از بی‌توجهی به محیط زیست است، بلکه نشان‌دهنده نوعی انحطاط اخلاقی و اجتماعی است. این رفتار می‌تواند نشانه‌ای از ناآگاهی، خودخواهی و تلاش بی‌پایان برای جلب توجه باشد. در دنیایی که فضای مجازی به ابزاری برای دیده شدن و جذب دنبال‌کننده تبدیل شده است، گاهی مرزهای اخلاقی نادیده گرفته می‌شوند و افراد برای چند لحظه دیده شدن، به راحتی از مسئولیت‌های انسانی و محیط‌زیستی خود چشم‌پوشی می‌کنند.
اما ابعاد این موضوع تنها به تخریب طبیعت خلاصه نمی‌شود. این گونه رفتارها اثرات مخربی بر فرهنگ عمومی جامعه دارند. وقتی شخصی بدون هیچ توجهی به پیامدهای کار خود، آتشی به جان طبیعت می‌اندازد و آن را با افتخار در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارد، عملاً به دیگران پیام می‌دهد که توجه و دیده شدن به هر قیمتی مجاز است. این نوع رفتارها منجر به عادی‌سازی اقدامات مخرب و بی‌مسئولیتی اجتماعی می‌شود.
از منظر زیست‌محیطی، چنین اقداماتی پیامدهای فاجعه‌باری دارند. آتش زدن یک درخت زنده به معنای نابودی سال‌ها رشد و حیات است. درختان نه تنها منبع تولید اکسیژن هستند، بلکه زیستگاه حیوانات، تنظیم‌کننده‌های طبیعی آب و هوا، و سدهای طبیعی در برابر فرسایش خاک به شمار می‌روند. هر درختی که از بین می‌رود، بخشی از این چرخه حیات نیز نابود می‌شود.
با این حال، این موضوع تنها به آتش زدن یک درخت خلاصه نمی‌شود. مسئله بزرگ‌تر، تغییر نگاه جامعه به محیط زیست و مسئولیت‌های اجتماعی است. ضروری است که فرهنگ احترام به طبیعت و مسئولیت‌پذیری فردی و اجتماعی بیشتر ترویج شود. تا زمانی که افرادی برای دیده شدن به هر روشی، دست به تخریب محیط زیست می‌زنند، باید به بازنگری در ارزش‌ها و اولویت‌های اجتماعی‌مان بپردازیم.