کبوترباز چیست؟ و داروی درمانی او

روی کبوتر خورده می شود

تریکومونیازیس: ارگانیسم این بیماری با تاژک های میکروسکوپی تک یاخته همراه است، این بیماری بیشتر در هوای گرم یا در دوره گرم رخ می دهد، کبوترهای بزرگتر این بیماری (تریکوموناس) را به صورت متغیر منتقل می کنند و ممکن است به موقع علائمی از خود نشان ندهند. از جمله بیماری، تشنج) انگل یا باروری) با تکثیر این تک یاخته ها، بیماری خود را نشان می دهد. در دهان. مری. زندگی و چینه شناسی باعث ایجاد ضایعات نکروزه می شود 80-90 درصد کبوترها برای جوجه کبوتر به تریکوموناس آلوده هستند.

راه انتقال تریکومونیازیس

از تماس پرندگان سالم با ترشحات دهان و مدفوع پرندگان منتقل می شود.انتقال از کبوتر به کبوتر پس از جوجه ریزی مستقیم از مادر به مرغ است.

تشخیص گال در کبوتر

تشخیص سریع با تهیه اسلاید مستقیم ضایعات نکروزه در دهان یا ترشحات لایه شاخی و مشاهده انگل در زیر میکروسکوپ امکان پذیر است. انگل تک یاخته ای متحرک است. همچنین برای دیدن بهتر انگل می توان آن را از ترشحات دهانی یا چینه دان تهیه کرد و رنگ آمیزی گیمسا را ​​مطالعه کرد، این تک یاخته از نظر بیماری زایی انواع مختلفی دارد و می تواند طیف وسیعی از علل عوارض و تلفات گوارشی داشته باشد.

اولین نوع تریکومونیازیس

زمانی که بیماری زایی سویه انگل کم باشد. یا پرنده از سلامت و شرایط نگهداری خوبی برخوردار باشد. هیچ عارضه بالینی دیگری جز حالت تهوع، بی اشتهایی، کاهش وزن تدریجی، پرهای کرکی و بوی بد دهان وجود ندارد.

نوع دیگری از تریکومونیازیس

اگر بیماری زایی انگل زیاد باشد یا پرنده ضعیف باشد، علاوه بر عوارض قبلی، چندین کانون نکروزه (چرکی) به رنگ سفید متمایل به زرد با قطر 1 تا 10 میلی متر در قسمت های مختلف مخاط دهان یا مری ظاهر می شود. و لایه شاخی می توان مشاهده کرد که بوی نامطبوعی دارد یا می توان آن را حذف کرد.

نوع سوم بیماری تریکومونیازیس است

در برخی موارد پیشرفته اسهال نیز مشاهده می شود. اگر سویه انگل بسیار حاد باشد یا پرنده بسیار ضعیف باشد، ممکن است پرنده بدون هیچ علامتی بمیرد. معمولاً در پرندگان جوان، به ویژه جوجه هایی که والدین آنها غذا دریافت می کنند، بیماری زاتر و کشنده تر است.

نوع چهارم تریکومونیازیس

بسته به شدت بیماری، عوارض مختلفی در حین کالبد شکافی وجود دارد. از جمله کاهش وزن لاشه، رسوبات چرکی سفید مایل به زرد (نکروز) در دهان، مری و قرنیه، تجمع مایع غلیظ و با بوی نامطبوع در لایه شاخی و به ندرت کانون های زرد رنگ نکروز در کبد.

راه های پیشگیری از کبوتر گزیدگی

این امر با رعایت اصول بهداشتی و آزمایش پرندگان تازه به دست آمده (به این معنا که انگل وجود ندارد) امکان پذیر است به محض اینکه جوجه ها آلوده شدند و اولین علائم را مشاهده کردند ترجیحاً آنها را از گله جدا کنید.

موارد زیر در حفاظت و پیشگیری از این بیماری قابل پیشگیری است

1. رعایت کامل بهداشت
2. اگر پرنده جدیدی به گله وارد شود، آن پرنده باید به مدت 30 روز قرنطینه شود.
3. از آب مانده استفاده نکنید و از آب شیرین استفاده کنید

درمان تریکوموناس گالیوم در کبوتر

مترینیدازول: (درمان با مترونیدازول با دوز 10 میکروگرم به ازای هر گرم وزن بدن پرنده به مدت 10 روز متوالی، از طریق نوشیدن آب.) دی متریدازول ممکن است به درمان کمک کند.

با تجربه، داروهای زیر می توانند در درمان تریکوموناس بسیار موثر باشند:

1. آنتی بیوتیک هایی مانند تتراسایکلین
2. محلول سولفات مس 0.1٪
3. محلول 0.5٪ اسید کلریدریک یا 0.02٪