مصطفی کیایی ، کارگردان و فیلمنامه نویس ، یکی از دلایل کاهش تماشاگران را نداشتن ژانر عنوان کرد و بسیاری از طرفداران نتوانستند اثری را که دوست دارند پیدا کنند. زیرا پرفروش ترین و محبوب ترین آثار ما یا “کمدی” یا “اجتماعی” است که اغلب گروه خاصی از جامعه را درگیر می کند.
به گزارش ایسنا ، خالق مجموعه “اشتباه” که در برنامه “براکت باز” در برنامه رادیویی با موضوع “جامعه ، مخاطب و کارگردان” ظاهر شد ، در ادامه صحبت های خود گفت: البته در تولیدات ما حدود دو یک سوم آثار اصلاً گنجانده نشده است. آنها نمی خواهند سینما را جلو ببرند و تماشاگران را به سالن جذب کنند. این تقریباً برعکس در سراسر جهان است. در کشور ما آثار و هنرهای خاص و به طور کلی آثار با مخاطب کمتری غالبتر هستند و در واقع می توان گفت که گریزی از قصه گویی وجود دارد که باعث شده کارگردانان به سمت قصه گویی نروند.
کیایی تاکید کرد: ما در ایران یک سینمای ژانر کوچک داریم و باید روی این موضوع کار کنیم. چنین آثاری در دهه 60 و 70 بیشتر بود ، اما در سال های اخیر ، به ویژه در 10-15 سال گذشته ، ما با این ژانر مشکل داریم.
در پی اظهارات مصطفی کیایی ، نیما رییسی بازیگر سریال های سینمایی خانگی و ژانر وحشت پرویز پرستویی از این سریال به عنوان مجموعه ای یاد کرد که با تحولات جدید همراه بود و افزود: :: تهیه کننده سریال با تهیه این اثر ریسک بزرگی کرد .
کیایی همچنین گفت: اینها اولین گام ها هستند اما گام های بعدی باید برداشته شود. ما کمتر انتظار داشتیم ، اما اتفاقات خوبی افتاد.
در بخشی دیگر از برنامه ، علیرضا بهرامی ، کارشناس براکت باز ، با اشاره به شکایت مصطفی کیایی از تولید بیش از حد آثار کمدی ، به ضعف در تولید آثار مبتنی بر “کمدی موقعیتی” اشاره کرد و افزود: “آثار کمدی ما بیش از دو جنبه غالب نداریم. یا بازی با کلمات است که از بازی سیاه ما نشأت می گیرد و دیگری بازیگوشی است و انتظار داریم تماشاگران به تولید چنین آثاری بخندند.
وی تاکید کرد: کمدی موقعیتی به ندرت در آثار ما دیده می شود و این نتیجه غفلت فیلم ما از ادبیات طنز آمیز است. اگر کمدین های ما سهمی داشتند ، وضعیت بهتری را شاهد بودیم. به همین دلیل است که ما با وضعیتی روبرو هستیم که کارگردانان این نوع آثار (از جمله جواد رضویان) به چنین فیلم های کمدی فیلم هایی با تخم مرغ می گویند.
ادامه سخنان کارشناس “پرانتز باز” با پرسش مجری نیما رییزی همراه بود که موافقید تلویزیون در تولید سریال های طنز کمی موفقتر بوده است و در این راستا وی از سریال به عنوان ” سرمایه “.
بهرامی پاسخ داد: عوامل متعددی از جمله انتخاب بازیگر ، کارگردان و متن باعث شد برخی سریال های طنز در طول این سالها از مدیر خارج شود. آثاری که در دهه 60 در سینما نداشتیم و یا اگر داشتیم آنها را به خوبی داشتیم و به نقطه میانی احترام گذاشته می شد. تجربیات موفق تلویزیونی نیز به دلیل اصول واضحی است که در مورد کمدی صدق می کند.
آیا ریسی نیز این کلمات را تأیید کرد و خاطرنشان کرد: “سینما اصول خاص خود را دارد که در دهه 1960 اتفاق افتاد ، اما در جایی رها شد و فیلم بلند ما نیز به شخصی سازی روی آورد.”
بهرامی در ادامه این جملات درباره شخصی سازی سینمای هنری افزود ، در واقع ما مردم را به نفرت انداختیم تا یک “نه” بزرگ به جریان تجاری سینما بگویند و نتیجه این شد که آن طرف از پشت بام سقوط کردیم و نتوانست به وسط برسد
نگمه دانش ، یکی دیگر از کارشناسان در براکت باز نیز تأکید کرد که “در اصل ، ما در جهان هیچ چیز بی طرف نداریم و از این نظر ، سینما نیز نمی تواند بی طرف باشد.” انتقاداتی را در خود داشته باشید. سینما باید سعی کند سطح ذائقه مخاطب خود را بالا ببرد. تمرکز بر آینده جامعه و ظهور آینده ای روشن بسیار مهم است. سینما حتی می تواند بحران های اجتماعی را پیش بینی کند. همانطور که در بحران کمبود آب با مستندها دیدیم.
فرانک آرتا در این قسمت از سخنان خود ضمن ابراز مخالفت با شخصی سازی فیلم بلند در کشورمان ، تأکید کرد: “اگر می خواهیم به طور کلی سینمای رو به رشدی داشته باشیم ، به طوری که هم آثار مستقل و هم سینمای ما بتوانند ساخته شده.. برای داشتن اندامی در حال رشد ، مسئولان باید در وهله اول به فکر توجه کنند.
به گزارش ایسنا ، برنامه براکت های باز به تهیه کنندگی و ویرایش مارال دوستی ، کار گروهی از مستندها و برنامه های نمایشی ترکیبی است که جمعه شب از ساعت 21 تا 23 از رادیو پخش می شود.
انتهای پیام