طبق گزارش ها آژانس تسنیم از جانب سواحل مکراندر چابهار دو نوع آب وجود دارد ، نوع اول آن بهداشتی است که می توان از آن برای شستشوی های دیگر استفاده کرد و این آب به صورت جیره بندی به هر محله داده می شود ، مثلاً در ساعات مشخصی از روز ، یعنی چرا گفته می شود چابهار شبکه آبرسانی پایدار وجود ندارد.
اکنون آب نوع دوم داریم که در 20 یا 10 گالن خریداری می شود و قیمت آن 1300 تن برای هر 20 گالن است که بر اساس قیمتی که خبرنگار تسنیم آخرین درخواست شهرستان را اعلام کرده اعلام می شود. قیمت رسیده است
به هر حال ، چند روز است که آب در شهر وجود ندارد ، منظور ما آب آشامیدنی است که مردم باید از مغازه ها خریداری کنند ، اما قبل از ورود به موضوع آب آشامیدنی ، ورود به موضوع شبکه آب پایدار مهم است ، که می تواند همچنین برای تأمین آب آشامیدنی.
توسعه بدون شبکه آب پایدار امکان پذیر نیست
این را خلیل درهشان ، فعال اقتصادی در زمینه کشاورزی می گوید که معتقد است بدون شبکه آب سالم و آب آشامیدنی نمی توان انتظار توسعه در این منطقه را داشت ، گویی که از چابهار دیدن می کنید و مدتی در این شهر زندگی می کنید مردم یا مهاجر هستند یا بیشتر خانه ها خالی هستند.
دلیل غیرقابل سکونت بودن بیشتر خانه های چابهار مسئله وجود شبکه آب پایدار است به عنوان مثال در شهری مانند قصر گند در 300 کیلومتری چابهار و در قلب بلوچستان شبکه آب آشامیدنی دارید که می توانید به راحتی از آن استفاده کنید . قنات های موجود در این شهر نیز به گونه ای هستند که برای کشاورزی و زندگی روزمره کاملاً قابل استفاده خواهند بود.
بر اساس این گزارش ، اکنون فرض کنید مردی از شهری مانند قصر گند خانه ای در چابهار خریده باشد تا بتواند آخر هفته ها به راحتی با خانواده به چابهار بیاید و از فضای توریستی آن استفاده کند ، در حالی که اگر می توانست یک شبکه آب پایدار داشته باشد یا حداقل سرویس بهداشتی در این شهر و روستاهای اطراف چابهار. ما با مشکل خانه های خالی روبرو نبودیم.
ما در شبکه آبرسانی چابهار آب آشامیدنی داریم
مصطفی سیاسر ، کارشناس ABFA در سیستان و بلوچستان ، به نکته جالبی در این زمینه اشاره می کند. در واقع آبی که به شبکه آبرسانی چابهار وارد می شود ، بهداشتی نیست بلکه آب آشامیدنی است ، اما مردم به دلایلی مانند شبکه آبرسانی تمایلی به استفاده از این آب ندارند. زیرا مثلاً بعضی اوقات آب زرد می شود یا بوی زنگ آهن می دهد.
بله ، در واقع ، به گفته این کارشناس ، آبی که از طریق شبکه آبرسانی به مردم چابهار ارائه می شود پس از تصفیه آب دریا توسط دستگاه های شیرین کن کنارک و کاملا آشامیدنی ، به شبکه آبرسانی وارد می شود ، اما به دلیل اینکه منبع آب می خواهد استفاده کند این آب برای نوشیدن
به گزارش تسنیم ، شبکه آبرسانی چابهار ، چه در داخل و چه در اطراف شهر ، نه تنها فرسوده و قدیمی است ، بلکه اغلب مشاهده می شود که برخی از قسمت های این شبکه با مشکل روبرو هستند و آب محله برای ساعتها یا آب قطع می شود. گم شده است. این موضوع بارها توسط مخاطبان تسنیم و حتی بازدیدهای حضوری اعلام شده است.
چه فاجعه ای برای نوشیدن آب است
حال به این س comeال رسیده ایم که واقعاً چه اتفاقی برای آب آشامیدنی مردم می افتد. در چابهار مردم برای خرید آب باید به فروشگاه های آب مراجعه کنند ، روشی که از زمان های بسیار قدیم وجود داشته است و به گفته مردم محلی و مردم باستان ، در زمان های قدیم مردم آب را با الاغ و گاری می خریدند و آن را به آنجا می بردند. پشت خانه. و حالا آنها سطل را با ماشین و موتور می گیرند و از فروشگاه آب می خرند و حتی بعضی از آنها مجبورند آب را با پای پیاده بخرند و به خانه ببرند.
محمدجواد صادقی ، فعال رسانه ای در چابهار ، به خبرنگار تسنیم در سواحل مکران گفت: “از طریق مشاهدات و گزارش های عینی ، من فهمیدم که از ابتدای هفته کمبود آب شیرین در این شهر وجود دارد و ما همچنان ادامه می دهیم به هر فروشگاه یا بدون آب. یا در مقابل او صف طولانی است که باید ساعت ها منتظر بمانیم تا آب آشامیدنی بدست آوریم.
این قیمت ها ارزش آن را ندارند
ما همچنین با عبدالحمید کیایی ، رئیس اتحادیه فروشندگان مواد غذایی و حمل و نقل چابهار تماس گرفتیم که ادعا می کند همه اقلام از سال گذشته تغییر قیمت داده اند ، اما تنها چیزی که در سال گذشته و امسال تغییر نکرده است ، آب شیرین است. من بارها به دوستانم در صنعت و حفاری گفته ام که تولیدکنندگان از آن شکایت دارند.
وی ادامه می دهد: “در واقع این قیمت فعلی به دلیل تأمین آب نمک و خسارت و استهلاک دستگاه ها توسط تولیدکنندگان استفاده نمی شود و اکنون سه یا چهار فروشگاه وجود دارد که کاملاً تعطیل شده اند زیرا دستگاه های آنها آسیب دیده و صنعت “معدن و تجارت” وی همچنین قول داد هفته آینده جلسه ای را در دفتر استاندار برگزار کند تا تعیین تکلیف شود.
کیایی می افزاید: “اکنون قیمت پیشنهادی ما دو هزار تن است و اگر کارمندان قبول نکنند ، ما به آنها پیشنهاد می کنیم که در تأمین آب به تولیدکنندگان خود کمک کنند و به عنوان مثال روزانه پنج هزار لیتر آب نمک برای آنها بفرستند حداقل هزینه تولیدکنندگان ما را کاهش دهید و آب شیرین را برای آنها سودآورتر کنید نه اینکه از دست بدهند.
انتهای پیام / 395 / ت