چرا خمیازه می کشیم؟

چرا خمیازه می کشیم؟

بر اساس یک نظریه، خمیازه کشیدن مسری است. آخرین نظریه فیزیولوژیست ها در مورد خمیازه نشان می دهد که خمیازه مسری است.

بر این اساس، خمیازه یک عمل بدوی است که در طول تکامل انسان باقی مانده است.
یکی از اساتید دانشگاه مریلند در ایالات متحده کشف کرده است که خنده و خمیازه به قدری مسری هستند که فقط خواندن در مورد خمیازه برای ایجاد تمایل کافی است.

خمیازه کشیدن در واقع یک انعکاس است و شما نمی توانید به راحتی جلوی آن را بگیرید. این رفتار نشانه تغییر حالت بین آگاهی و خواب آلودگی، برعکس به گفته وی خمیازه کشیدن ربطی به دریافت اکسیژن بیشتر برای انسان ندارد.
گروهی از محققان دانشگاه آریزونا نیز معتقدند دلیل تکرار خمیازه دیگران توسط برخی افراد، پدیده ارادی به نام نزدیکی است.

خمیازه باز کردن غیرارادی دهان و تنفس عمیق است که تقریباً از قبل از تولد و به طور دقیق تر از دوران جنینی و یازده هفته قابل مشاهده است.
دو نظریه اصلی در مورد خمیازه وجود دارد. اولین نظریه فیزیولوژیکی به گفته وی، کمبود اکسیژن با افزایش میزان دی اکسید کربن خون باعث می شود گیرنده های حسی پیام خاصی را به مغز مخابره کنند و قسمت غیر ارادی مغز دستور خمیازه را صادر کند. نظریه دیگر نظریه خستگی است که معتقد است خمیازه یک واکنش طبیعی بدن در این مواقع است.

محققان این مرکز اخیرا دریافته اند که وقتی فرد خمیازه می کشد، اکسیژن بیشتری از طریق انبساط راه های هوایی وارد ریه ها می شود و درصد این گاز حیاتی در خون افزایش می یابد.

آنها می گویند در 90 درصد موارد خمیازه کشیدن به دلیل افت اکسیژن در بدن اتفاق می افتد. به عنوان مثال، پس از مدت کوتاهی تنگی نفس، یک فرد ناگهان خمیازه می کشد و در نتیجه بدن او مقدار اکسیژن مورد نیاز او دریافت می کند، بنابراین خمیازه کشیدن در واقع پاسخی به نیاز فرد به هوای بیشتر است، نه دلیلی برای خواب آلودگی.

خمیازه به طور غیرارادی اتفاق می افتد زیرا مرکزی در مغز ما است که تنفس ما را تنظیم می کند. اگر مقدار زیادی دی اکسید کربن در بدن ما وجود داشته باشد، این مرکز فعال می شود و ناخواسته دی اکسید کربن را دم و بازدم می کنیم.
اگرچه علل و دقیقا چگونه خمیازه بکشیم مشخص نیست، اما تماشا کردن، گوش دادن یا حتی فکر کردن به خمیازه می تواند انسان را به این کار وادار کند، زیرا تماشا و گوش دادن به خمیازه روی مغز ما تأثیر می گذارد و باعث خمیازه می شود.

پیش از این، ایده کلی این بود که فقط زمانی که خسته هستیم خمیازه بکشیم، اما همچنین زمانی که از خواب بیدار می شویم و زمانی که کاملاً آگاه هستیم.
امروزه می دانیم که ریه ها وظیفه سنجش میزان اکسیژن را بر عهده ندارند و از سوی دیگر متوجه شده اند که حتی جنین انسان در رحم مادر با ریه های پر از آب خمیازه می کشد.
این نظریه معتقد است که خمیازه نوعی ارتباط بین موجودات است، به این معنی که حیوانات به این ترتیب یکدیگر را از تغییرات محیط یا درون خود مطلع می کنند.