به دنبال تدوین پیش نویس قانون رتبه بندی معلمان توسط دولت و ارائه آن به مجلس شورای اسلامی و برگزاری چندین نشست تخصصی اعضای پارلمان و سازمان های فرهنگی ، در مرحله ای كه لایحه باید اجرا می شد كار به حالت تعلیق درآمد. برای تأیید نهایی به دادگاه از بودجه!
علیرضا منادی؛ رئیس کمیته آموزش و تحقیقات مجلس خاطرنشان کرد: استفاده از رتبه بندی مربوط به اساتید دانشگاه با مخالفت دولت روبرو می شود ، زیرا این سبک از رتبه بندی معلمان به بودجه 200000 میلیارد تن نیاز دارد ، اگرچه بودجه آموزش عمومی 80 است. این هزار میلیارد تن است!
عدم ارائه لایحه طبقه بندی معلمان برای رسیدگی در صحن علنی مجلس ، واکنش محمد بیکر کلیباف ، رئیس مجلس شورای اسلامی را برانگیخت ، وی تأکید کرد که اعضای کمیته آموزش مجلس مصوبه ای در مورد لایحه دارند در مورد طبقه بندی معلم. وی با اشاره به این لایحه که به گفته وی برای تأمین اعتبار مشکل دارد ، گفت: “کمیسیون آموزش مجلسی باید این موضوع را بررسی کند و وقتی نهایی شد ، باید در دادگاه مجلس مورد بررسی قرار گیرد.” بار مالی این لایحه باید توسط دولت تأمین شود.
احمد حسین فلاحی ، یکی دیگر از اعضای کمیته آموزش مجلس ، نیز به بودجه رتبه بندی معلمان گفت: “دولت می گوید 60،000 میلیارد تن برای رتبه بندی اختصاص داده است ، اما اعتبار ذکر شده در بند 2 و ماده 2 بودجه 1400 ، متعلق به به چندین آژانس “رتبه بندی معلمان برنامه ریزی شده است!”
لایحه پیشنهادی دولت برای اجرای رتبه بندی معلمان در 10 ماده تنظیم شده است که بر اساس آن معلمان براساس تجربه ، صلاحیت و نتایج رقابتی خود از 1 تا 5 رتبه بندی می شوند و شرایط ارتقا ، تعلیق و تنزل مقام نیز تعیین می شود. در آیین نامه های اجرایی قانون؛ ثبت نام در فرآیند رتبه بندی معلمان با حداقل دو سال سابقه تدریس انجام می شود و کسب عناوین بالاتر مستلزم حداقل 6 سال حذف موقت عناوین و سایر شرایط لازم و مندرج در مقررات اجرایی قانون و همچنین حداقل تلاش معلم برای به دست آوردن رتبه 4 و 5 ، به ترتیب 20 و 26 ساله است.
با این حال ، کارشناسان معتقدند که هرگونه اظهار نظر در مورد رتبه بندی به وجود مدلی از صلاحیت حرفه ای ، شاخص های عینی ، سازوکارها و دستگاه های اندازه گیری بستگی دارد که همه آنها مربوط به مصوبات آینده شورای عالی آموزش و پرورش و کابینه در لایحه دولت است. این امر تجزیه و تحلیل لایحه و توضیح روش آن را دشوار می کند. همچنین ، مهمترین قسمتهای سیستم ارزیابی صلاحیت حرفه ای مشخص نشده و تأیید آنها بدون تعیین م componentsلفه های مشترک و یک بازه زمانی خاص ، به دو نهاد مختلف (شورای آموزش عالی و هیئت دولت) سپرده شده است.
همچنین بر اساس لایحه پیشنهادی دولت ، معلمی که در یک دوره چهار ساله استخدام شده است تا پایان دوره 30 ساله قادر به دریافت رتبه 5 نخواهد بود و در عمل واجد شرایط ترین معلمان استخدام شده در این 30 سال خدمات سالانه نمی تواند رتبه 5 را دریافت کند.
مزایای غیر پولی مهمتر از افزایش دستمزد است
مرکز تحقیقات مجلس در حال حاضر در حال انتشار گزارشی است که لایحه رتبه بندی معلمان را بررسی می کند ، بخشی از آن به شرح زیر است:
ماده 1 قانون طبقه بندی: سیستم سیستم طبقه بندی معلمان برای اهداف مانند استقرار سیستم پرداخت بر اساس تخصص ، صلاحیت ها و عملکرد رقابتی معلمان اجرا می شود.
در همین راستا ، باید توجه داشت که در بسیاری از سیستم های رتبه بندی مبتنی بر شایستگی (ایران و سایر کشورها) ، امتیازهای غیرنقدی که سزاوارترین آنها محسوب می شوند ، بسیار بیشتر از (درصد) افزایش حقوق و مزایا هستند. فرصت استفاده از فرصت ها برای آموزش در خارج از کشور و داخل کشور ، سفرهای تحقیقاتی ، تعیین اولویت ها در برنامه های مختلف و اختصاص تسهیلاتی از قبیل دفتر شخصی ، رایانه ، شرکت در کنفرانس ها ، وام ها و موارد دیگر. موارد دیگری وجود دارد که برای ایجاد انگیزه در افراد با مدارک بالاتر بله داده می شود ، اما در این طرح در نظر گرفته نشده است.
تفتیش عقاید؟
بند 5 ماده (2) لایحه طبقه بندی معلمان: صلاحیت عمومی (ویژگی های رفتاری) مجموعه ای از صلاحیت ها است که ویژگی های شخصیتی و خصوصیات فرد را تنظیم می کند ، از جمله باورها ، نگرش ها ، عقاید و رفتارها بر اساس ارزش ها ، فرهنگی و سیستم های اخلاقی. جامعه و سیستم. آموزش کشور که زمینه را برای کار فداکارانه فراهم می کند و تبعیت فرد از ارزش ها ، قوانین و مقررات را نشان می دهد. این مدارک مستقل از مدارک عمومی حین خدمت بوده و در حین خدمت ارزیابی می شوند.
مفاد این پاراگراف در مورد ارزیابی باورها ، نگرش ها و باورها ، علاوه بر زمینه های رفتاری و عملکردی ، اگرچه بسیار مهم و بسیار حساس است ، اما باید توجه داشت که اگر سازوکار دقیق مشخص نشود ، ممکن است مغایر با اصل 23 قانون اساسی به نظر می رسد تفتیش عقاید و پرخاشگری را منع کرده و مردم را به دلیل داشتن عقیده نادرست محکوم می کند. همچنین ، عدم دقت در ظرافت های آن می تواند منجر به نقض سیستم اداری شود که مغایر با بند “10” اصل سوم قانون اساسی خواهد بود.
تجربه بیشتر به معنای توانمند سازی نیست
بند “8” ماده (2) لایحه طبقه بندی معلمان: تجربه توانایی هایی است که شخص در طول سالهای خدمت و فقط در ارتباط با حرفه معلمی کسب کرده است.
لازم به ذکر است که رابطه بین تجربه و توانایی یک ارتباط مستقیم دو طرفه نیست ، یعنی. افزایش تجربه لزوماً به افزایش توانمندی منجر نمی شود ، بنابراین در این تعریف از تجربه ، که بر سالهای بیشتر خدمت تأکید دارد ، نمی توان گفت شخصی که سالهای بیشتری خدمت کرده است توانایی بالاتری دارد.
ماده 3 لایحه رتبه بندی معلمان: معلمان بر اساس تخصص ، شایستگی ها و نتایج رقابتی از یک تا پنج درجه بندی می شوند و شرایط ارتقا، ، تعلیق و تنزل مقام در مقررات اجرایی این قانون تعیین شده است.
اما این مقاله می گوید كه معلمان براساس سه م componentsلفه تخصص ، صلاحیت و اثربخشی از یك تا پنج درجه بندی می شوند. تخصص پیش شرط فعالیت در هر حرفه ای است ، بنابراین تخصص نمی تواند یکی از ملاک های رتبه بندی باشد ، اما رتبه بندی باید برای هر گروه و تخصص بدون توجه به سایر رشته ها انجام شود. این بدان معناست که رتبه بندی معلمان شیمی ، معلمان ادبیات فارسی باید در گروه تخصصی خود و با الگوی خاصی از صلاحیت انجام شود. به عبارت دیگر ، رتبه بندی بر اساس تخصص معنایی ندارد و نمی توان افراد را با توجه به نوع تخصص رتبه بندی کرد.
صلاحیت معلم یا جای خالی در هر رتبه؟
تبصره 2: ماده (4) لایحه طبقه بندی معلمان: توزیع پنج پایه به گونه ای خواهد بود که با اعمال سیستم طبقه بندی معلمان و احراز شرایط مندرج در ماده (3) ، حداقل (30٪) معلمان شامل در رتبه 1 حداقل (25٪) خواهد بود.) در رتبه 2 ، حداکثر (20٪) در رتبه 3 ، حداکثر (15٪) در رتبه 4 و حداکثر (10٪) در رتبه 5.
ایجاد سقف و محدودیت برای کسب رتبه ، همانطور که در این یادداشت ذکر شده است ، به این معنی است که صلاحیت های حرفه ای معلمان عامل اصلی در رتبه بندی نیست ، اما در دسترس بودن ظرفیت آزاد در هر رتبه ، عامل موثرتری است که صلاحیت را نقض می کند هیچ کس مهم نیست چقدر فرد شایسته است ، اما بسیاری از عوامل غیرمرتبط دیگر در رتبه بندی فرد تأثیر می گذارد.
تجربه و صلاحیت ملاک رتبه بندی نیست
در نظر گرفتن سالها تجربه تدریس و مدرک در رتبه بندی مغایر با اصل رتبه بندی شایسته مدار است. بنابراین ، هنگامی که شایستگی و شایستگی فردی باید ملاک اصلی حرفه معلمی باشد ، بدون ارزیابی صلاحیت ، نباید تصمیم گرفت که فردی با سالها تجربه و تحصیلات بالاتر ، از صلاحیت بیشتری برخوردار باشد و شایسته درجه بالاتری باشد.
ماده (7) لایحه رتبه بندی معلمان: برای رتبه های موضوع این قانون ، رتبه بندی فوق العاده در تصمیم گیری های استخدام معلم تعیین می شود. فوق العاده فوق الذکر درصدی از کل حقوق ثابت و حقوق فوق العاده مستمر آنهاست که به طور متوسط (25٪) بالاتر از متوسط حقوق و حقوق فوق العاده مستمر تحت پوشش قانون مدیریت خدمات کشوری در نظر گرفته می شود. این فوق العاده دائمی است و پس از بازنشستگی قابل کسر است. درصدهای فوق العاده برای هر یک از رده های موضوع این قانون در مقررات اجرایی تعیین خواهد شد.
یکی از ابهامات اصلی این لایحه این است که آیا اقدامات رتبه بندی فوق العاده (به طور متوسط 25٪) با درصد اعمال شده در رتبه بندی های قبلی (1394 ، 1398) سازگار تلقی می شود یا خیر؟ به عبارت دیگر ، آیا مزایای کسب شده توسط افراد بر اساس رتبه بندی قبلی همچنان پابرجا مانده و آیا نرخ جدید افزایش علاوه بر آنها است؟ یا آیا پس از حذف مراحل قبلی ، آیا افزایش مشخص شده در رتبه بندی جدید اعمال می شود؟
تعیین درصد مناسب برای افزایش حقوق در هر رتبه یکی از اجزای اصلی سیستم پرداخت است. این حساب تعداد کل (میانگین 25٪) را برای کلیه رتبه ها در نظر می گیرد و درصد مرتبط با هر رتبه مشخص نشده است.
موقعیت نامشخص نیروهای اداری
ماده (8) لایحه طبقه بندی معلمان: معلمان شاغل در واحدهای غیر آموزشی و غیرآموزشی و كارمندان در سمتهای اداری مصوب مشمول این قانون نمی شوند.
مطابق بخشنامه 230 تحت عنوان ماده 8 ، تعهدات کارمندان اداری شاغل به عنوان معلم و شاغل در بخشهای آموزش در سطح منطقه در قبال وزارت تعریف نشده است. عدم شفافیت در مورد این گروه از کارمندان اداری ، که بیش از 90٪ کارکنان شاغل در پست های اداری را تشکیل می دهند ، طبقه بندی را دشوار می کند. نکته دیگر این است که به دلیل عدم شفافیت در مورد شمول یا عدم شمول بازنشستگان ، وظیفه ای تعیین نکرده است و این ممکن است برای مزایای بازنشستگان از مزایای طبقه بندی معلمان ، تبعیض ناعادلانه و ناسازگاری اصل سوم ایجاد کند. .
ماده (9) لایحه رتبه بندی معلمان: مراحل رتبه بندی از مرحله ارزیابی و ارزیابی صلاحیت های معلمان تا ایجاد رتبه فوق العاده مطابق با اعتبارات پیش بینی شده در حساب های بودجه سالانه اجرا می شود.
در اینجا ذکر شده است که مراحل رتبه بندی ، از “مرحله اندازه گیری و ارزیابی صلاحیت معلم تا ایجاد رتبه فوق العاده” متناسب بوده و به اعتبارات بودجه سالانه بستگی دارد. منظور از این ماده این است که هدف این لایحه ایجاد سیستم پرداخت دائمی بر اساس شایستگی و نتایج نیست ، بلکه با چشم انداز موقتی و سالانه ، اجرای این لایحه به بودجه سالانه گره خورده است. این امر به دلیل سلیقه دولت های مختلف و منابع مالی محدود آموزش ، چالش های جدی برای اجرای رتبه بندی ایجاد خواهد کرد.