عفونت پروستات (پروستاتیت) چیست؟
پروستاتیت التهاب و التهاب پروستات است این در واقع یک عفونت پروستات است که در بین مردان جوان و میانسال شایع است. از جمله علائم اولیه عفونت مثانه است که در صورت عدم درمان به موقع می تواند به سایر اندام های مجاور و مجاری ادراری سرایت کند و این اندام ها را تحت تاثیر قرار دهد.
علل مختلفی برای این بیماری وجود دارد، از جمله عفونت باکتریایی. بسته به علت بیماری، علائم آن نیز ممکن است به مرور یا به طور ناگهانی ظاهر شوند.
این بیماری باید به اشکال دیگر باشد پروستاتیت، مانند پروستاتیت میکروبی مزمن و همچنین سندرم درد مزمن لگنی به نام CPPS. در طول رابطه جنسی، انقباضات پروستات مقدار زیادی در حدود 20 تا 30 درصد به ترشحات انزالی اضافه می کند. در واقع 20 تا 30 درصد حجم اسپرم به دلیل ترشح پروستات است.
علائم عفونت پروستات
- آگوه
- درد لگن
- ادرار دردناک
- خون در ادرار
- ادرار بدبو
- کاهش فشار ادرار
- عدم دفع کامل ادرار
- مشکلات دفع سریع
- تکرر ادرار
- انزال دردناک هنگام رابطه جنسی
- خون در انزال
- درد مثانه و درد در ناحیه تناسلی، بیضه یا مقعد
در صورت احساس درد لگن، ادرار سخت یا دردناک، یا ارگاسم دردناک و انزال، حتما به پزشک مراجعه کنید. بعضی از بچه ها پروستاتیت اگر درمان نشود، می تواند منجر به عفونت های بدتر یا سایر مشکلات سلامتی شود.
تمام میکروب هایی که باعث عفونت مجاری ادراری می شوند می توانند باعث آن شوند پروستاتیت حاد باشد.
شایع ترین میکروب های این بیماری اشریشیا کلی و پروتئوس هستند. برخی از میکروب هایی که باعث بیماری های مقاربتی می شوند، مانند سوزاک یا کلامیدیا، می توانند باعث پروستاتیت حاد همچنین تبدیل شود.
پروستاتیت چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک پس از اطلاع از علائم بیمار بر اساس یافته های معاینه بالینی بیماری را تشخیص می دهد.ممکن است برای تعیین نوع پروستات به آزمایش خون و ادرار نیاز باشد.
انواع پروستاتیت (عفونت پروستات)
این بیماری بر اساس علائم و آزمایشات انجام شده توسط پزشک به چهار نوع تقسیم می شود: نوع حاد، التهاب بدون علامت، پروستاتیت باکتریایی مزمن، پروستاتیت مزمن بدون علل باکتریایی.
نوع حاد:
این نوع بیماری علائمی شبیه آنفولانزا دارد که همراه با شروع عفونت، علائمی مانند تب و لرز و حالت تهوع و استفراغ را شامل می شود که معمولا با آنتی بیوتیک درمان می شود. این بیماری اغلب توسط باکتری‌های مختلف ایجاد می‌شود و عفونت زمانی شروع می‌شود که باکتری‌ها از طریق ادرار وارد پروستات شوند. پروستاتیت حاد می تواند به پروستاتیت مزمن یا آبسه پروستات تبدیل شود که در این صورت نیاز به جراحی برای تخلیه آبسه پروستات است.
پروستاتیت التهابی بدون علامت:
همانطور که از نام آن پیداست، این نوع التهاب و التهاب پروستات بدون علامت است و معمولا بر اساس نتایج آزمایشات دیگر تشخیص داده می شود. این نوع بیماری معمولا نیازی به درمان خاصی ندارد.
التهاب مزمن باکتریایی:
شایع ترین نوع پروستاتیت باکتریایی مزمن، اشریشیا کلی است. در اثر این بیماری گلبول های سفید (گلبول های سفید) در ادرار و خون افزایش می یابد و در این مدت علائم وجود باکتری در ادرار افزایش می یابد. این نوع بیماری در اثر عفونت طولانی مدت پروستات ایجاد می شود. هر مرد دوم (بیشتر در گروه سنی 30 تا 50 سال) در طول زندگی خود دچار این نوع عفونت پروستات می شود. پروستاتیت باکتریایی مزمن را می توان با داروهایی مانند ایبوپروفن و ایندومتاسین درمان کرد.
التهاب مزمن بدون علل باکتریایی:
این بیماری اغلب با پروستاتیت مزمن باکتریایی یا سندرم درد مزمن لگن همراه است. این بیماری حداقل 3 ماه طول می کشد و اکثر افراد مبتلا به این بیماری به این نوع مبتلا می شوند. در برخی از مردان، همه علائم در طول زمان یکسان است. علائم این نوع به صورت دوره‌ای، گاهی شدید و گاهی خفیف می‌شوند که می‌تواند به مرور زمان بدون درمان بهبود یابد.
اد پروستاتیت حاد (عفونت حاد پروستات)
پروستاتیت بدون علامت (التهاب در بیوپسی پروستات)
پروستاتیت عفونی مزمن (عفونت مکرر دستگاه ادراری یا عفونت مزمن پروستات)
پروستاتیت مزمن غیر میکروبی یا سندرم درد مزمن لگن (درد یا ناراحتی لگن حداقل سه ماه زودتر با علائم ادراری و اختلال عملکرد جنسی)
آیا پروستاتیت قابل درمان است؟
پاسخ مستقیم به این سوال بله است. این بیماری در صورت تشخیص به موقع به راحتی قابل درمان است. درمان پروستاتیت معمولاً با آنتی بیوتیک برای چند هفته آغاز می شود.
در صورت بهبودی، باید دارو را به مدت ۲ تا ۳ ماه مصرف کنید. اگر در حین مصرف آنتی بیوتیک احساس بهتری نداشتید، آزمایشات بیشتری انجام می شود.
درمان پروستاتیت مزمن
ممکن است لازم باشد بیش از یک درمان را امتحان کنید. هیچ درمان استانداردی وجود ندارد که برای همه مردان موثر باشد.
درمان پروستاتیت چیست؟
اولین قدم مصرف آنتی بیوتیک است. در صورت عدم بهبود علائم، درمان با این داروها معمولاً متوقف می شود. یکی از راهبردهای شناخته شده استفاده از سفکسین برای درمان پروستاتیت است.
اگر گرفتگی عضلات باعث درد یا مشکلات ادراری شود، شل کننده های عضلانی و آلفا بلوکرها ممکن است تجویز شوند.
داروهای ضد التهابی، مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، می توانند درد را کاهش دهند.
ممکن است از داروهای کندکننده پروستات مانند مهارکننده های 5-آلفا ردوکتاز استفاده شود.
درمان خانگی پروستاتیت
پس از شروع درمان دارویی، درمان پروستاتیت در خانه ادامه می یابد. در این موارد موارد زیر برای کاهش علائم و درد و تسریع بهبودی توصیه می شود:
برای برخی از مردان، فیزیوتراپی، ورزش یا ماساژ ممکن است کمک کننده باشد.
مشاوره، بیوفیدبک یا تکنیک های آرام سازی می تواند به کاهش استرس و جلوگیری از درد کمک کند.
برخی از عصاره های گیاهی، مانند عصاره گرده زنبور عسل (سرنیلتون) یا کورستین (Prosta-K)، ممکن است مفید باشند.
درمان پروستاتیت حاد
هدف از درمان پروستاتیت حاد، درمان عفونت و پیشگیری از عوارض آن است. پروستاتیت حاد باکتریایی با آنتی بیوتیک ها، مسکن ها و تب بر، ملین ها، مایعات و استراحت درمان می شود.
اگر نمی توانید ادرار کنید یا نیاز به مصرف آنتی بیوتیک وریدی دارید، ممکن است برای مدت کوتاهی در بیمارستان بستری شوید.
مدت زمان درمان پروستاتیت
اکثر مردان به سرعت بهبود می یابند. درمان (معمولاً در خانه) 4 تا 6 هفته طول می کشد. در این مدت باید به مصرف دارو ادامه دهید.
پروستاتیت باکتریایی مزمن
درمان پروستاتیت باکتریایی مزمن با هدف درمان عفونت و پیشگیری از عوارض انجام می شود. آنتی بیوتیک به مدت 6 تا 12 هفته تجویز می شود. در صورت عفونت، ممکن است به درمان طولانی مدت آنتی بیوتیکی نیاز باشد.
سنگ های آلوده پروستات می توانند باعث عفونت شوند و درمان را دشوارتر کنند. ممکن است برای برداشتن سنگ به جراحی نیاز باشد.
اگر مشکلات دستگاه ادراری، مانند تنگی گردن مثانه یا مجرای ادرار، باعث التهاب پروستات شود، ممکن است به جراحی نیاز باشد.
برداشتن پروستات (پروستاکتومی) به ندرت برای عفونت های مکرر استفاده می شود و آخرین راه حل محسوب می شود.
آیا ورزش برای بهبود التهاب پروستات مفید است؟
مطالعات متعدد نشان داده اند که ورزش می تواند از بزرگ شدن پروستات جلوگیری کند و به مدیریت علائم هیپرپلازی خوش خیم پروستات یا هیپرپلازی خوش خیم کمک کند. مطالعه ای روی 43083 مرد ارتباط بین فعالیت بدنی و پروستاتیت خوش خیم را بررسی کرد.
نتایج نشان می دهد که مردانی که فعالیت بدنی متوسط یا شدید دارند. مردانی که برای مدت طولانی می نشینند کمتر در معرض هیپرپلازی خوش خیم پروستات هستند.
شیوه زندگی و درمان های خانگی
درمان های خانگی و تغییرات سبک زندگی که می تواند به بهبود پروستاتیت کمک کند عبارتند از:
- قرار گرفتن در آب گرم (مثل وان حمام)
- مصرف الکل، کافئین و غذاهای تند و ترش را محدود کنید یا مصرف نکنید.
- برای کاهش فشار پروستات روی بالش و کیسه هوا بنشینید.
- از دوچرخه سواری خودداری کنید یا از لباس های دوچرخه سواری با پد محافظ استفاده کنید یا زین دوچرخه را تنظیم کنید.