در 20 ژوئن 1402 در ورزشگاه آتاتورک استانبول، منچسترسیتی و اینترمیلان در فینال لیگ قهرمانان اروپا به مصاف هم خواهند رفت. جو ورزشگاه برقی است زیرا هواداران دو تیم سکوها را پر کرده و مشتاقانه منتظر شروع مسابقه هستند.
با به صدا درآمدن سوت، هر دو تیم قدرتمند و مصمم برای بردن جام به خانه آمدند. رحیم استرلینگ، مهاجم ستاره منچسترسیتی در زمین استراحت می کند اما به سرعت توسط دفاع اینتر متوقف می شود. تیم ایتالیا با یک ضد حمله به رهبری روملو لوکاکو کاپیتان خود پاسخ داد.
نیمه اول بدون گل تیمی به پایان رسید. در نیمه، هر دو مربی با بازیکنان خود صحبت می کنند و تغییرات استراتژیک در ترکیب خود ایجاد می کنند.
در نیمه دوم منچسترسیتی با انرژی تازه وارد زمین می شود و بازی را در دست می گیرد. هافبک آنها کوین دی بروین یک گل خیره کننده از خارج از محوطه به ثمر رساند تا تیمش پیش بیفتد.
اینتر سخت می جنگد، اما نمی تواند گل تساوی را بدست آورد. در وقت های تلف شده، منچسترسیتی با گل دیگری از استرلینگ به پیروزی رسید.
سوت پایان بازی به صدا در می آید و منچسترسیتی در حالی که جام لیگ قهرمانان اروپا را بالای سر خود می برد جشن پیروزی می گیرد. این یک لحظه تاریخی برای باشگاه و هوادارانش است که سال ها منتظر این لحظه بودند.
در حالی که ورزشگاه را ترک می کنند، هواداران منچستر سیتی شعار می دهند “ما قهرمانیم” در حالی که هواداران اینتر با ناامیدی به آن نگاه می کنند. این یک بازی فراموش نشدنی بود که به عنوان یکی از بزرگترین فینال های لیگ قهرمانان در تاریخ به یادگار خواهد ماند.