به گزارش سلام نو به نقل از ورایتی، شینجی آجوما کارگردان، نویسنده و آهنگساز ژاپنی که در سال 2000 برای فیلم «اورکا» دو جایزه از جشنواره کن دریافت کرد، پس از مدتی در مبارزه با سرطان درگذشت.
آجوجاما با نمایش «اوریکا» در جشنواره کن توانست موجی در فیلمسازی بین المللی ایجاد کند. این درام سیاه و سفید درباره عواقب یک سرقت اتوبوس بر اساس یک داستان واقعی است. این فیلم که به تجزیه و تحلیل زندگی بازماندگان سرقت می پردازد، در آن سال جایزه فایفر و جایزه هیئت داوران کلیسای جهانی را از آن خود کرد. این کارگردان با فیلم خود رهبری نسل جدید فیلمسازان ژاپنی را برعهده گرفت و در سال 2001 با «ماه صحرا» و در سال 2005 با «اری اری رما ساباکوتانی» به کن بازگشت.
او در سال 1964 متولد شد، در حالی که در ابتدا به موسیقی راک علاقه داشت، پس از تماشای فیلم فرانسیس فورد کاپولا در سال 1979 “اکنون آخرالزمان” به سینما علاقه مند شد و بعداً فیلم های ژان لوک گدار را الهام بخش اصلی خود دید. او سینما تدریس می کرد. او از این دو فیلمساز به عنوان شخصیت هایی یاد می کند که به ایده او از موسیقی راک نزدیک بودند.
در کالج آئویاما، او به عنوان دستیار کارگردان برای کیوشا کوراساوا کار کرد و فیلم هایی درباره زادگاهش ساخت. اولین فیلم بلند او در سال 1996 با عنوان «مومن» ساخته شد و در ژاپن جوایزی را از آن خود کرد. «پشت‌واتر» در سال 2013 برای او جایزه بهترین کارگردانی لوکارنو را برای رابطه با پدر بدرفتارش به ارمغان آورد و در جشنواره فیلم ونیز با فیلم‌های «کوروگی» در سال 2006 و «تعطیلات غم‌انگیز» در سال 2007 به نمایش درآمد.
جویاما علاوه بر ساخت فیلم های دیگری مانند «خدای من، چرا مرا ترک کردی»، «زندگی در بهشت» و «پارک توکیو»، 11 رمان نیز نوشت که برخی از آنها را اقتباس کرد. او همچنین به عنوان منتقد سینما فعالیت می کرد و عضو هیئت داوران جشنواره فیلم توکیو و استاد سینما در دانشگاه هنر بود.
این شخصیت سینمایی به عنوان کارگردانی وفادار به ریشه های هنری خود شناخته می شد و هرگز تسلیم وسوسه های موفقیت تجاری نشد. او درباره «فیلم» گفت: به نظر من فیلم زندگی است و اگر چه توصیف واقعی آن واقعاً سخت است، اما سینما از زندگی هم فراتر است. “این چیزی است که نمی توانید با کلمات بیان کنید.”