با دلگرم کننده به روز باشید موضوعات و دوزهای توپیرامات آن ها ملاقات می کنند.
آشنایی با توپیرامات
توپیرامات
استفاده از توپیرامات
درمان تشنج و صرع در تشنج نسبی، تشنج تونیک، تشنج کلونیک عمومی زودرس در بزرگسالان و کودکان بالای 2 سال، انواع سندرم های صرع، پیشگیری از حملات میگرنی و درمان اختلال دوقطبی، افسردگی، اسکیزوفرنی، PTSD و اختلالات مرتبط با آن اختلالات خوردن.
موارد و دوز توپیرامات
الف) مونوتراپی در بیماران مبتلا به تشنج جزئی یا تونیک: کلونیک اولیه.
بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 10 سال: دوز روزانه 400 میلی گرم خوراکی به دو دوز منقسم (صبح و عصر) برای تجویز این دوز باید از روش زیر استفاده شود:
25 میلی گرم خوراکی دو بار در روز در هفته اول، 50 میلی گرم خوراکی دو بار در روز در هفته دوم، 75 میلی گرم خوراکی دو بار در روز در هفته سوم، 100 میلی گرم خوراکی دو بار در روز در هفته چهارم، 150 میلی گرم خوراکی دو بار در روز در هفته پنجم و 200 میلی گرم خوراکی در هفته ششم 2 بار در روز.
ب) درمان کمکی تشنج های کلونیک جزئی و تونیک- اولیه یا سندرم لنوکس- گوارشی.
بزرگسالان: با دوز 50-25 میلی گرم در روز شروع کنید و دوز را به 50-25 میلی گرم در هفته تنظیم کنید. دوز توصیه شده در موارد تشنج جزئی 200-400 میلی گرم در روز در دو دوز منقسم و در موارد تشنج تونیک-کلونیک اولیه 400 میلی گرم در دو دوز منقسم می باشد.
کودکان 2 تا 16 سال: 9-5 میلی گرم بر کیلوگرم روزانه در دو دوز منقسم. تنظیم دوز با دوز 3-1 میلی گرم بر کیلوگرم در روز در هفته اول شروع می شود و سپس در فواصل یک تا دو هفته ای با دوز 3-1 میلی گرم بر کیلوگرم تا حصول پاسخ بالینی افزایش می یابد. تنظیم دوز بر اساس نتیجه بالینی درمان است.
ج) پیشگیری از سردردهای میگرنی.
بزرگسالان: هفته اول: 25 میلی گرم خوراکی هنگام غروب آفتاب، هفته دوم 25 میلی گرم دو بار در هفته، هفته سوم 25 میلی گرم خوراکی صبح و 50 میلی گرم خوراکی هنگام غروب آفتاب. دوز نگهدارنده 50 میلی گرم خوراکی دو بار در روز است.
تنظیم دوز: در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی متوسط تا شدید، دوز باید 50 درصد کاهش یابد. ممکن است در طول همودیالیز به دوزهای اضافی نیاز باشد.
————————————————- ————————————-
مکانیسم اثر توپیرامات
مکانیسم دقیق اثر این دارو ناشناخته است. مهار کانال های حساس به سدیم در نورون های مغز، مهار آزادسازی اسیدهای آمینه تحریکی مانند گلوتامات در مغز و مهار گیرنده های اسید کائینیک، افزایش سطح GABA در مغز، افزایش اثر مهاری انتقال دهنده های عصبی GABA با اتصال به گیرنده های GABA A، اختصاصی مکانیسم‌های مهار آنزیم‌های کربن و آنزیم‌های اسید کربنیک برای عملکرد دارو برای کانال‌های نوع L پیشنهاد شده‌اند.
————————————————- ————————————-
تداخلات دارویی توپیرامات
در
کاربامازپین و فنی توئین احتمال سطح سرمی توپیرامات را کاهش می دهند.
مهارکننده های کربنیک انیدراز مانند استازولامید خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش می دهند. از مصرف همزمان خودداری کنید.
مصرف همزمان توپیرامات با سایر داروهای مضعف CNS باعث افزایش اثرات تجمعی تضعیف CNS و همچنین رویدادهای عصبی روانشناختی و عوارض شناختی می شود.
توپیرامات اثر قرص های ضد بارداری خوراکی را کاهش می دهد. بنابراین به بیمار توصیه کنید از سایر روش های پیشگیری از بارداری استفاده کند.
مصرف همزمان توپیرامات با الکل باعث تضعیف CNS و ایجاد اختلالات شناختی و رویدادهای عصبی روانی می شود. بیمار باید از مصرف الکل خودداری کند. در
————————————————- ————————————-
تاثیر بر تست های تشخیصی
در
این دارو می تواند ALT، AST را افزایش داده و سطح هموگلوبین و بی کربنات سرم را کاهش دهد. می تواند تعداد گلبول های سفید خون را کاهش دهد. در
در
فارماکوکینتیک
در
جذب: دارو به سرعت جذب می شود و فراهمی زیستی آن حدود 80 درصد است. غذا هیچ تاثیری در جذب دارو ندارد.
توزیع: سطح دارو در پلاسما با دوز افزایش می یابد. میانگین نیمه عمر حذف 21 ساعت است و سطح پلاسمایی پایدار آن در افرادی که عملکرد کلیوی طبیعی دارند در عرض چهار روز رخ می دهد. میزان اتصال دارو به پروتئین ها حدود 13-17 درصد است.
متابولیسم: تا حد زیادی متابولیزه نمی شود.
دفع: هفتاد درصد دارو بدون تغییر از طریق ادرار دفع می شود. نیمه عمر حذف پلاسما 21 ساعت است. در
————————————————- ————————————-
موارد منع مصرف و اقدامات احتیاطی
در
موارد منع مصرف: در افرادی که سابقه حساسیت به دارو یا اجزای فرمولاسیون دارند، منع مصرف دارد.
موارد احتیاط: مصرف همزمان با سایر مهارکننده های کربنیک انیدراز و آنتی کولینرژیک ها به دلیل اختلال در تنظیم دمای بدن باید با احتیاط انجام شود. در
————————————————- ————————————-
گردآوری شده توسط مجله اینترنتی تشویق
مرجان امینی