علائم جنون و روان پریشی در این قسمت دلگرم کننده خواندن.
هر آنچه باید در مورد جنون و علائم آن بدانید را ببینید.
جنون جوانی یک بیماری روانی مزمن و اغلب ناتوان کننده است. این بیماری می تواند منجر به جدا شدن از افراد و فعالیت های دنیای اطراف و بازگشت به دنیای هذیان و یا دوری از واقعیت شود.سایکوز به معنای حالت روانی غیرطبیعی است و اصطلاحی است که در روان به کار می رود. دارو برای یک بیماری روانی استفاده می شود که اغلب به عنوان از دست دادن تماس با واقعیت توصیف می شود. روان پریشی به انواع جدی اختلالات روانی اطلاق می شود که در طی آن بیمار ممکن است دچار توهم و هذیان شود.
گاهی اوقات افراد روان پریش دارای اختلالات شخصیتی نیز هستند. جنون یا روان پریشی نوعی جدایی از واقعیت است که به ویژه شامل هذیان (تصور اشتباه در مورد رویدادها یا افراد) و توهمات (دیدن یا شنیدن چیزهایی است که در خارج وجود ندارد).
علائم این بیماری در گذشته های دور شناخته شده است. اما پیشینیان تفسیرهای اسطوره ای از آن داشتند. در گذشته به روان پریشی «جنون جوانی» می گفتند که امروزه چندان مورد توجه روانپزشکان و روانشناسان نیست. گذشتگان می گفتند هر که دیو ببیند دیوانه است و هر که دیو ببیند دیوانه است.
علل اختلالات روان پریشی
عوامل ژنتیکی ارثی، شوک ها و استرس های شدید روانی، جسمی و محیطی باعث جهش در عوامل ژنتیکی از قبل موجود در فرد می شود و شروع بیماری را تسریع می کند. الکل و برخی داروها می توانند باعث جنون، اسکیزوافکتیو بودن، داروهایی مانند حشیش و ماری جوانا، تومورهای مغزی، اسکیزوفرنی، تشنج، افسردگی نادیده گرفته شده، اختلال دوقطبی، زوال عقل (زوال عقل و بیماری آلزایمر) و اسکیزوفرنی شوند.
علائم و نشانه های جنون روانی
- علائم اصلی که در جنون مشاهده می شود عبارتند از:
- توهمات
- توهم
- عدم بصیرت
- اختلال در قضاوت
- توهمات
- توهم
درمان بسته به علت جنون متفاوت است. بستری شدن در بیمارستان اغلب برای اطمینان از ایمنی بیمار ضروری است. داروهایی که توهمات شنوایی (“صداهای شنیدنی”) و هذیان ها را کاهش می دهند و تفکر و رفتار را تثبیت می کنند (داروهای ضد روان پریشی) مفید هستند. گروه درمانی یا مشاوره روانشناسی نیز مفید است.
مواد مخدر در روان پریشی
نسل اول آنتی سایکوتیک ها
بوتیروفنون ها مانند هالوپریدول و دروپاردیول
2. فنوتیازین ها مانند کلرپرومازین، فلوفنازین، تیوریدازین، تری فلوپرازین و پرومتازین
3. تیوکسانتین ها مانند تیوتیکسن و فلوپنتیکسول
آنتی سایکوتیک های نسل دوم (جدیدتر)
مانند اولانزاپین، کلوزاپین، ریسپریدون، کوتیاپین، زیپراسیدون و آری پیپرازول.
علائم منفی
علائم منفی می تواند در مراحل اولیه بیماری رخ دهد و ممکن است فرد نداند که نیاز به درمان دارد. علائم منفی اغلب با اختلال عملکرد پیشرونده همراه است و شما را کمتر اجتماعی می کند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد: بی حسی / احساسات نامتناسب مانند (خنده هنگام توصیف تصاویر وحشتناک) و تغییر در گفتار (گفتار و یکنواختی)
علائم مثبت
علائم مثبت اغلب شامل توهم و هذیان است:
- توهم: توهم زمانی رخ می دهد که چیزهایی را احساس کنید که وجود ندارند. رایج ترین تصور غلط در جنون جوانی شنیدن صداهاست. شما می توانید با صداهایی صحبت کنید که هیچ کس دیگری نمی شنود. یا ممکن است صداهایی بشنوید که شما را تشویق به انجام کاری می کند. توهمات می توانند به دیگران صدمه بزنند.
- هذیان ها: تصورات نادرست عقاید متعصبانه ای هستند که مبنای واقعی ندارند، رایج ترین زیرگروه جنون جوانان، جنون پارانوئید (دیوانه) است که در آن شما باورهای غیرمنطقی دارید که دیگران علیه شما نقشه می کشند یا به شما آسیب می زنند. به عنوان مثال، برخی از افراد مبتلا به جنون جوانی ممکن است بر این باور باشند که تلویزیون رفتار آنها را کنترل می کند یا نیروهای خارجی افکار آنها را کنترل می کنند.
درمان بسته به علت جنون متفاوت است. بستری شدن در بیمارستان اغلب برای اطمینان از ایمنی بیمار ضروری است. داروهایی که توهمات شنوایی (“صداهای شنیدنی”) و هذیان ها را کاهش می دهند و تفکر و رفتار را تثبیت می کنند (ضد جنون ها) مفید هستند. گروه درمانی یا مشاوره روانشناسی نیز مفید است.
سن شروع و علل این بیماری
حدود 1% از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار می دهد. شایع ترین شروع این بیماری در سنین 13 تا 25 سالگی است و در مردان زودتر از زنان بروز می کند. در مردان جوان، بزهکاری نوجوانان در سنین نوجوانی تا 20 سالگی شایع است. در زنان، شروع بیماری به طور معمول در دهه 20 یا اوایل 30 سالگی است.
اغلب هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما می توان با همکاری با روانپزشک یا سایر متخصصان سلامت روان، آن را با موفقیت کنترل کرد. به خصوص وقتی زود تشخیص داده شود. خوشبختانه، داروهای جدید به طور فزاینده ای این بیماری کمتر شناخته شده را کنترل می کنند.
————————————————- ———————————————— ————————————–
چه زمانی باید به دنبال مشاوره پزشکی باشید
جنون نوجوانی اغلب به خودی خود بیماری نیست. برای فردی که دچار جنون جوانی است، هذیان و توهم واقعی است و اغلب فکر می کند که نیازی به کمک پزشکی ندارد. اگر یکی از اعضای خانواده یا دوست فردی هستید که نشانه های احتمالی بزهکاری نوجوانان یا سایر بیماری های روانی را نشان می دهد، می توانید فردی باشید که او را برای معاینه نزد پزشک ببرید.
————————————————- ———————————————— ————————————–
غربالگری و تشخیص
تشخیص و درمان زودهنگام جنون نوجوانان بسیار مهم است. قبل از تشخیص جنون نوجوانی، پزشک احتمالاً سایر علل احتمالی علائم زوال عقل را رد می کند. سایر بیماری های روحی یا جسمی می توانند علائمی مشابه جنون نوجوانی ایجاد کنند. ممکن است پزشک بخواهد سابقه خانوادگی و پزشکی شما را بررسی کند و معاینه فیزیکی انجام دهد. او همچنین ممکن است آزمایش خون و ادرار انجام دهد تا ببیند آیا داروها، سوء مصرف مواد و سایر بیماری های جسمی باعث ایجاد علائم شما می شوند یا خیر.
سایر بیماری های روانی که حداقل تا حدی می توانند جنون نوجوانان را تقلید کنند عبارتند از افسردگی، اختلال دوقطبی، انواع دیگر جنون و سوء مصرف الکل و سایر مواد. اختلالات سیستم ایمنی و سایر بیماری ها نیز می توانند باعث برخی علائم جنون شوند. از سوی دیگر، جنون می تواند از عوارض برخی داروها باشد، در صورت عدم یافتن علت زمینه ای دیگر، پزشک با توجه به علائم و نشانه های فوق، بزهکاری نوجوانان را تشخیص می دهد.
————————————————- ———————————————— ————————————–
درمان روان پریشی
درمان‌های ضد روان پریشی که به آن داروهای اعصاب نیز گفته می‌شود، سنگ بنای درمان هستند. تا سال 1990 داروهای ضد روان پریشی بیشتر از علائم مثبت مؤثر بودند تا علائم منفی، نسل جدید داروهای ضد روان پریشی تأثیرات بیشتری بر علائم مثبت و منفی دارند. این داروهای ضد روان پریشی جدید عبارتند از کلوزاپین (کلوزاریل)، ریسپیرودون (ریسپریدون)، الانزاپین (زیپرکس)، کوتیاپین (سرویول)، زیپراسیدون (گودون)، و آری پیپرازول (آزیلیفی).
به گفته انجمن دیابت آمریکا، برخی از داروهای ضد روان پریشی ممکن است خطر ابتلا به دیابت، چاقی و فشار خون بالا را افزایش دهند. به همین دلیل، یک مطالعه در فوریه 2004 به نام مراقبت از دیابت توصیه کرد که پزشکان وضعیت افرادی را که کلوزارل، ریسپردال، زیپرک، سروویل، گاودون یا ابیلنفی مصرف می‌کنند، بررسی کنند.
————————————————- ———————————————— ————————————–
درمان افسردگی چیست؟
افسردگی روانپزشکی معمولاً در بیمارستان درمان می شود. به این ترتیب بیمار به طور مستمر تحت نظر متخصصان و پزشکان خواهد بود. داروهای مختلفی برای تثبیت خلق و خوی فرد مورد استفاده قرار می گیرد، از جمله داروهای ضد افسردگی و ضد روان پریشی.
داروهای ضد روان پریشی بر انتقال دهنده های عصبی تأثیر می گذارند که بخش های مختلف مغز را برای درک و سازماندهی اطلاعات دنیای اطراف شما به هم متصل می کنند. امروزه بسیاری از داروهای ضد روان پریشی و داروهای اعصاب مورد استفاده قرار می گیرند. هر دارو عوارض جانبی خود را دارد و ممکن است ویژگی های متفاوتی از اثربخشی بالینی داشته باشد. البته داروهای امروزی دارای مزایای قابل توجهی نسبت به داروهایی هستند که قبلا استفاده می شد.
————————————————- ———————————————— ————————————–
آیا افسردگی همیشه موثر است؟
افسردگی در درمان افسردگی بسیار موثر است. بیماران مبتلا به این بیماری معمولا پس از یک سال درمان می شوند. اما ممکن است مجبور شوند به طور منظم دارو مصرف کنند. اگر داروها در درمان افسردگی و جنون مؤثر نباشند، می توان از درمان تشنج الکتریکی (ECT) استفاده کرد. بسیار مهم است که بیمار به طور مداوم و مثبت با پزشک در یافتن داروهای مؤثرتر با عوارض جانبی کمتر همکاری کند.
————————————————- ———————————————— ————————————–
پیشگیری از جنون و مسئولیت قانونی افراد
دیوانه در مقابل عاقل کسی است که از عقل خود به درستی استفاده نکند. چنین شخصی را مجنون می گویند; بیماران روانی در اصطلاح عامیانه دیوانه و از نظر حقوقی و حقوقی مجنون محسوب می شوند. در حقوق کیفری به دلیل عدم توانایی بیمار در آگاهی از رفتار و ناتوانی در ارزیابی عملکرد خود، جنون جرم محسوب می شود و این افراد از نظر قانونی ناتوان هستند که آثار حقوقی قابل توجهی دارد.
باید توجه داشت که جنون با حماقت متفاوت است و آثار جنون با حماقت متفاوت است. جنون یا جنون – به شدت و ضعف، دائمی یا ادواری و غیره، اشکال گوناگونی دارد، بنابراین در بسیاری از موارد تعیین حدود و مسئولیت دیوانه مشکلات فراوانی دارد و نیاز به تخصص دارد.
————————————————- ———————————————— ————————————–
گردآوری شده توسط مجله اینترنتی تشویق
مرجان امینی