هانی توسلی او یکی از بازیگران مطرح و شناخته شده سینما و تلویزیون ایران است. هانی توسلی شهرت عمومی خود را با بازی در سریال «میوه ممنوعه» به کارگردانی حسن فاطی به دست آورد. هانی توسلی او همچنین با بازی در سریال زخمی ها به شهرت زیادی دست یافت. به تازگی هانیه تاوسلی در فیلم حلزون خاموش که فیلمی برای ناشنوایان است به ایفای نقش پرداخته است. هانی توسلی او در این مصاحبه گفت که در کنار بازیگری، کار دیگری هم انجام می دهد.
خانواده
پدرش مرحوم نادر تقی طوسلی سرهنگ ژاندارمری و مادرش خانه دار و چهار خواهر نیز دارد و می گوید دوران کودکی بسیار خوشی داشته است.
خواهران موفق او
خواهر بزرگتر هانی به نام «هما» مدتی منتقد مجله بود و اکنون به عنوان مترجم کار می کند، خواهر دیگرش «مهسا» جراح مغز و اعصاب است. یکی از خواهران او به نام “هادا” در آمریکا زندگی می کند و خواهر کوچکترش در رشته طراحی شهری تحصیل می کند.
از تئاتر تا دستیار
تئاتر را به صورت غیرحرفه ای از سال ۱۳۷۴ در ۱۶ سالگی از همدان آغاز کرد تا اینکه پس از قبولی در دانشگاه در سال ۱۳۷۸ در سن ۲۰ سالگی به تهران رفت.
او علاوه بر تحصیل، در فیلم «پایان بازی» ساخته همایون اسعدیان نیز به عنوان دستیار کارگردان فعالیت کرد.
دانشگاه و اساتید
دانشگاه تاثیر چندانی در شکل گیری ذوق و تفکر من نداشت، با این حال دو استاد خوب در دانشگاه به نام های نگمه ثمینی و آقای محمد چرامشیر داشتم.
بازیگری حرفه ای
در سال ۱۳۷۹ زمانی که در یک جشنواره تئاتر در تبریز بازیگر بود، توسط نصرالله قادری (کارگردان) که داور جشنواره بود، برای بازی در تئاتر «پدر» انتخاب شد. چند ماه بعد با فیلم کوتاه «در جاده خیس» برای اولین بار بازی مقابل دوربین را تجربه کرد.
تلویزیون و شهرت
این بازیگر در پاییز سال 1388 با سریال غریبه وارد تلویزیون شد و سرانجام در سال 1389 با فیلم «شام آخر» تجربه حضور در سینما را به دست آورد. او در ماه رمضان 1365 با سریال میوه ممنوعه به کارگردانی حسن فاطی در کنار علی نصیریان، گوهر حجرندیس و امیر جعفری به شهرت رسید.
گفتگو با هانیجا توسلی
چه آرزویی دارید الگوی شما کیست؟
در بازیگری همیشه گفته ام که الیزابت هوپر را دوست دارم. اما تصور کنید در سینمای ایران نمی توان استاد پیانو ساخت و استاد پیانو نواخت. اما این خیلی ایده آلیستی است. بهترین بازی ای که تو عمرم دیدم
من یه سوال خیلی خصوصی میپرسم نمیخوای ازدواج کنی؟
نه.
چرا ازدواج نمیکنی
ازدواج کمی پیچیده و سخت است. الان بهت میگم شاید ازدواج کنم راستش وقتی جوان و جوان بودم خیلی دوست داشتم بچه دار شوم، همیشه در ذهنم بود و مجذوب رمان جان هستم. چه رابطه عجیبی بین آن زن و بچه است، من در شانزده و هفده سالگی همیشه این را در ذهنم دارم… الان احساس می کنم سی و هفت ساله هستم و بعید می دانم چون خیلی پیچیده است.
نمی خواهی بچه بیاوری و بزرگش کنی؟
اتفاقا خانم… دیدم. یکی از دوستانم در دانشگاه که تئاتر خوانده بودیم، بچه را به سرپرستی پذیرفت. او و دخترش را دیدم. نمی دونم… شاید یه روز این کار رو بکنم. شاید آنقدر روی خودم کار کنم که بتوانم مسئولیت انسان بودن را بپذیرم.
این سوال را به این دلیل پرسیدم که روی تاریخچه بازیگری زن در سینمای ایران کار می کردم، همه خانم ها اکثرا مجرد بودند. بعضی ها خیلی تنها بودند مثلا در تنهایی…
تنهایی خیلی جذابه!
تنهایی در دوران پیری جذاب نیست.
قرار نیست تا پیری زندگی کنم… انشالله… انشالله… به هر حال اگر مردی ازدواج کند، بچه دار شود، نوه داشته باشد، برای مرد الگوی من چیزهای خوب و بد وجود دارد. من خیلی حوصله ام سر رفته، شلوغی ندارم، همیشه از خودم لذت می برم. جایی بودم که خانواده و دوستانم بودند. سریع کتاب را می گیرم. خیلی وقت ها دوست دارم تنها باشم و از مردم دوری کنم. بین حرفه ای که انتخاب کرده ام و موقعیتی که در آن قرار گرفته ام تناقض وجود دارد. مادرم از دوران دبستان من اینطور الگو بود. وقتی به مدرسه رفتم دوست صمیمی نداشتم. من همیشه از تنهایی لذت بردم.
فیلم های هانیه توسلی
1395 ایستایی و اعتماد
1395 مادر
1394 سیانور
نقطه کور 2014
1394 لپا و فرنگ
1394 هفت ماهگی
شکاف 1393
1393 نهنگ عنبر
خط ویژه 1392
1392. درگذشت شهریور
1391 بخاطر پونه کوهی
1391 راهرو
1390 ابرهای بنفش
1390 زندگی خصوصی
1390 مادر پاییز
نه در سال 2019
2009 یوسف
1388 عصر روز دهم
جمله از سال 2008
2016، صد سال به این سال
عاشق 2005
در سال 2014، زمان متوقف شده است
جمعه شب 2004
دیشب پدرت را دیدم آیدا
کافه ستاره 2003
1383 یک شب
2012 مکانی برای زندگی
1381 شبهای روشن
2008 گاهی به آسمان نگاه کن
1380 اثیری
1380 شام آخر
1379 پایان بازی
سلسله
1379 – غریبه (جواد اردکانی)
1385 – وفا (محمد حسین لطیفی)
2006 – میوه ممنوعه (حسن فاطی)
1387 – شمس العماره (سامان مقدم)
شبکه پخش خانگی
1391 – قلب یخی (فصل سوم) (سامان مقدم)
1392 – شاگوش (داود میرباقری)
2013 – ابله (کمال تبریزی)