نکات شگفت انگیز در مورد آلبرت انیشتین

9 چیز شگفت انگیز از زندگی آلبرت انیشتین که هرگز نمی دانستید. همه ما می دانیم که انیشتین این فرمول است[e=mc۲] آشکار شد. اما واقعیت این است که ما اطلاعات کمی در مورد زندگی خصوصی او داریم.

نکات شگفت انگیز در مورد آلبرت انیشتین

او با سر بزرگی به دنیا آمد

وقتی انیشتین به دنیا آمد بسیار چاق بود و سرش آنقدر بزرگ بود که مادرش فکر می کرد فرزندش معیوب است اما بعد از چند ماه سر و بدنش به اندازه طبیعی برگشت.

خیلی دیر دهانش را باز کرد

یکی دیگر از مشهورترین جنبه های کودکی انیشتین این است که او خیلی دیرتر از بچه های معمولی شروع به صحبت کرد. به گفته خود انیشتین، او تنها از سه سالگی شروع به صحبت کرد و سپس تا نه سالگی در صحبت کردن مشکل داشت. به دلیل پیشرفت آهسته انیشتین و تمایل او به نادیده گرفتن هر موضوعی که او را در مدرسه خسته می کرد و برخلاف توجه صرف به چیزهایی که برای او جالب بود، برخی مانند زن خانه دار انیشتین فکر می کردند او کند است. البته این نه اولین و نه آخرین بار در زندگی او بود که چنین صفات و نظرات بیمارگونه ای به او نسبت داده می شد.

حافظه او آنقدرها که ممکن است تصور شود خوب نبود

البته اینشتین می توانست کتاب های پر از فرمول ها و قوانین را حفظ کند، اما واقعاً حافظه بدی برای حفظ چیزهای معمولی داشت. او یکی از بدترین افرادی بود که روز تولد یکی از عزیزانش را به یاد می آورد و بهانه اش برای فراموشی این بود که بداند. [تولد] برای بچه های کوچک بود یا مثلاً انیشتین نمی دانست سرعت صوت را به خاطر بسپارد و وقتی در مورد آن سؤال می شد گفت اینها چیزهایی است که همه می دانند پس من برای دانستن آنها وقت تلف نمی کنم!

او از داستان های علمی تخیلی متنفر بود

انیشتین از داستان متنفر بود. زیرا او احساس می کرد که آنها درک عمومی از علم را تغییر می دهند و در عوض به آنها توهم کاذبی درباره چیزهایی می دهند که واقعاً نمی توانند اتفاق بیفتند. او گفت: “من هرگز به آینده فکر نمی کنم، زیرا به زودی در راه است.” چون فکر می کرد افرادی که مثلا بشقاب پرنده ها را می بینند باید تجربیاتشان را برای خودشان نگه دارند.

او در امتحان ورودی کالج مردود شد

در سال 1895، در سن 17 سالگی، انیشتین، احتمالاً یکی از بزرگترین نابغه هایی که تا به حال به دنیا آمده بود، در آزمون ورودی دانشگاه پلی تکنیک فدرال سوئیس قبول شد. در واقع او علوم و ریاضیات را رها کرد، اما در بخش های باقی مانده مانند تاریخ و جغرافیا مردود شد. وقتی بعداً در مورد آن سؤال شد، گفت: «آنها به شدت خسته کننده بودند و او تمایلی به پاسخ دادن نداشت. این سوالات را در خود احساس نکنید

او علاقه ای به پوشیدن جوراب نداشت

انیشتین در جوانی متوجه شد که 60 فوت باعث ایجاد سوراخ در جوراب می شود. سپس تصمیم گرفت دیگر جوراب نپوشد و این عادت تا زمان مرگش ادامه داشت. علاوه بر این، او هرگز برای خوبی یا بدی دیگران لباس نمی پوشید، او معتقد بود که مردم یا او را می شناسند یا نمی شناسند.[آن هم از روی پوشش] چه چیزی می تواند مهم باشد؟

او فقط یک بار رانندگی کرد

انیشتین برای شرکت در سخنرانی ها و تدریس در دانشگاه از یک راننده مورد اعتماد کمک خواست. راننده او نه تنها ماشینش را می راند، بلکه همیشه در حین سخنرانی حضور داشت. انیشتین سخنرانی های خودش را می کرد و بیشتر اوقات راننده اش آنها را با دقت حفظ می کرد. یک روز در راه رفتن به دانشگاه، انیشتین با صدای بلند در ماشینش پرسید: “چه کسی احساس خستگی می کند؟”
تنوع آنها مشکل خاصی نبود. انیشتین فقط در یک دانشگاه استاد بود، در دانشگاهی که هیچ کس او را نمی‌شناخت در حالی که او در حال سخنرانی بود و البته نمی‌توانست او را از آغازگر اصلی تشخیص دهد.
او موافقت کرد، اما شک نداشت که اگر بعد از سخنرانی از راننده اش سؤالات سختی پرسیده شود، چه پاسخی خواهد داد.
به هر حال این سخنرانی کار بزرگی کرد، اما انیشتین آن را به خوبی درک کرد. دانش آموزان در پایان سخنرانی شروع به پرسیدن سؤالاتی در مورد شروع کاذب کردند.
راننده باهوش گفت: سؤالات آنقدر ساده هستند که حتی راننده من هم می تواند به آنها پاسخ دهد. «سپس انیشتین از میان حضار بلند شد و آنقدر راحت به سوالات پاسخ داد که حضار را شگفت زده کرد.

الهام بخش او یک قطب نما بود

انیشتین در نوجوانی از پدرش به عنوان هدیه تولد یک قطب نما دریافت کرد. وقتی دید که قطب نما چگونه کار می کند، سعی کرد بفهمد که چگونه کار می کند. وقتی این کار را کرد بسیار شگفت زده شد، بنابراین تصمیم گرفت علت نیروهای مختلف در طبیعت را بفهمد.

راز در نبوغ اوست

پس از مرگ انیشتین در سال 1955، مغز او برای تحقیق توسط توماس تولز هاروی برداشته شد. اما این کار به صورت غیرقانونی انجام شد، پسر انیشتین بعداً به او اجازه داد تا در مورد هوش استثنایی پدرش تحقیق کند.
هاروی قطعاتی از مغز انیشتین را برای دانشمندان مختلف در سراسر جهان فرستاد. این مطالعات نشان می دهد که مغز انیشتین نسبت به یک انسان معمولی دارای تعداد بسیار بیشتری سلول گلیال مسئول ایجاد اطلاعات است.
علاوه بر این، مغز او تراکم بالایی دارد و قسمت جداری پایینی توانایی همکاری بیشتر با بخش تحلیل ریاضی را دارد.

منبع: افکار نیوز