نکات اصلی برای انتخاب فریم مناسب برای عینک

جنس قاب شیشه ای

عینک باید دارای ویژگی های زیر باشد:

• در نواحی که با پوست تماس دارند؛ باعث تحریک (درماتیت) نشود.
• محکم و قوی باشید تا شکل قاب را ثابت نگه دارید.
• خوب جلا داده شود.
• مقاوم در برابر اسید پوست.
• بادوام و سبک وزن.
• رنگ آن باید ثابت باشد و در حین استفاده تغییر نکند.

مشخصات فریم عینک پلاستیکی

این قاب ها به عنوان پوسته نیز شناخته می شوند. زیرا در گذشته قاب های غیرفلزی را از لاک لاک پشت می ساختند. نام دیگری استفاده می شود؛ قاب زیل است زیرا در گذشته برای ساخت قاب از زیلونیت استفاده می کردند. برای ساخت این نوع قاب از مواد مختلفی استفاده می شود که عبارتند از:

1. نیترات سلولز: (زیلونیت) این ماده اگرچه سختی و صیقل خوبی دارد. متأسفانه قابل اشتعال است و به عنوان ماده ای برای ساخت قاب عینک ممنوع است. این ماده نیز پس از مدتی زرد شده و ترک هایی به جا می گذارد.
2. استات سلولز: بسیاری از قاب ها از این ماده ساخته می شوند. استات سلولز از هیدرولیز تری استات سلولز با حذف برخی از گروه های استیل به دست آمد. با حل کردن پلیمر سلولزی در اسید و بازگرداندن آن به حالت جامد تهیه می شود.

   سپس با رنگ ها و مواد قابل انعطاف لازم خرد، مخلوط، ذوب و تصفیه می شود و به صورت ورقه ای فشرده می شود. برای تشکیل، استات سلولز در قالب، پودر و نرم کننده در وسط سوراخ فشرده می شود.

   پس از تشکیل، می توان آن را به روش های مختلف رنگ آمیزی کرد. مانند نیترات سلولز، به خوبی جلا نمی دهد، اما به دلیل اینکه قابل اشتعال نیست. در ساخت قاب های ایمنی استفاده می شود.

3. پروپیونات سلولز: بسیار شبیه به استات سلولز است و با فرآیندی مشابه تولید می شود. به این ترتیب اسید پروپیونیک جایگزین تری استات سلولز می شود. این ماده الاستیک، سبک و مقاوم در برابر ضربه و اسیدیته پوست است.
4. نایلون: (نایلون) این ماده یک پلاستیک بادوام است. بنابراین می توان از آن برای مدت طولانی استفاده کرد. این قاب ها به روش قالب ساخته می شوند.
5. Perspex یا اکریلیک-پلی متیل متاکریلات: امروزه در کاربردهای مختلف کاربرد فراوانی دارد. این ماده را می توان در بسیاری از رنگ های روشن رنگ آمیزی کرد. به دلیل سختی بالای این ماده، برای تنظیم آن و قرار دادن لنز به گرمای زیادی نیاز است، اما تنظیم خود را بهتر از مواد دیگر حفظ می کند.
6. Optil: این ماده از رزین ترموپلاستیک (اپوکسی) مخلوط شده با یک سخت کننده انتخابی ساخته شده است که در دمای 80 تا 100 درجه سانتیگراد گرم می شود.

در صورت تغییر شکل پس از گرم شدن؛ به شکل قالبی اولیه خود برمی گردد. این قاب با قالب های مکنده شکل می گیرد و به شکل بی رنگ ساخته می شود و سپس رنگ می شود.

Optil 30٪ سبک تر از نیترات و استات است، به خوبی جلا داده شده است، خواص حساسیت زدایی بسیار کمی دارد و برای افراد مبتلا به آلرژی تماسی. مفید است. عیب آن این است که شکننده است.

پلی آمیدهای مصنوعی: (SPKS) این ماده ترموپلاستیک شفاف در گروه کوپلیمیدها قرار دارد. امروزه فریم های زیادی از این نوع وجود دارد که اغلب به صورت قالب های تزریقی ساخته می شوند. بسیار پایدار و کمی سبکتر از استات سلولز است.

در برابر اسید پوست مقاوم است و بعید است که باعث درماتیت شود. قاب های پلاستیکی معمولاً به دو روش ساخته می شوند. یکی با پاشیدن مواد پلاستیکی است که معمولاً غیرخطی است که نشان می دهد دو قسمت قالب با یکدیگر تماس دارند. در آنها مشخص است.

در روش های دیگر که کیفیت بهتری دارد. فریم عینک با برش و تغییر شکل یک تکه پلاستیک و سپس صیقل دادن آن ساخته می شود. ابتدا یک تکه پلاستیک مسطح که مواد رنگی خاصی دارد. بریده شده است؛ سپس قاب با ماشین برش داده می شود و در نهایت جلا می شود.

فریم فلزی برای انتخاب فریم عینک

این قاب ها در گذشته از طلا و نقره ساخته می شد و برای اشراف استفاده می شد و امروزه از فلزات دیگری نیز ساخته می شود. فلزات مختلف مورد استفاده در ساخت فریم عینک عبارتند از:

• طلا: این فلز گران است و گاهی اوقات برای مقاصد مورد استفاده در حال حاضر به صورت طلای 14 یا 18 استفاده می شود و با فلزات دیگر مانند مس و نقره ترکیب می شود تا آلیاژ سخت تری بسازد.
• طلاکاری شده: (پر شده از طلا) این قاب ها از فلز پایه ساخته شده اند که توسط یک لایه طلا محافظت می شود. ساخته شده اند. فلز اصلی می تواند منگنز، نیکل، قلع، برنز و آلیاژهای دیگر باشد. آلیاژ مرغوب و مطلوب بریلیم مس است که به دلیل خواص فلزی، دوام و استحکام می توان از آن برای ساخت قاب های فلزی نازک استفاده کرد.
• آلومینیوم: آلیاژ آلومینیوم تیره نمی شود و بادوام و سبک است. این قاب ها معمولا با تاج های ضخیم ساخته می شوند.
• تیتانیوم: فلز سبک، بادوام و انعطاف پذیر. قاب های این نوع، اگرچه گران قیمت هستند، اما کیفیت بالایی دارند.
• فولاد ضد زنگ: (استیل ضد زنگ) به دلیل استحکام، ماده نسبتا خوبی برای ساخت فریم عینک است.
• نیکل: قبلاً با طلا استفاده می شد، اما اکنون به ندرت استفاده می شود.

فریم های ترکیبی برای انتخاب فریم عینک

معمولاً بدنه فلزی و قسمت بالایی تاج و دسته آن پلاستیکی است.

فریم های رملس

در این فریم ها تاج به طور کامل دور لنز قرار نمی گیرد و لنزها با چسب، پیچ و گیره در جای خود ثابت می شوند. در اکثر فریم های بدون تاج، دو نقطه اتصال با لنز وجود دارد. یکی در سمت بینی (بینی) و دیگری در سمت تمپورال (میگرن).

قاب های بدون تاج در اشکال زیر موجود هستند:

1. یک سیم: نایلون سوپر فریم در پایین نایلون است که به جای تاج لیوان استفاده می شود. عدسی در این نوع قاب باید دارای لبه برش خورده در قسمت پایین باشد تا نایلون در شیار لنز وارد شود و لنز را در جای خود نگه دارد. این قاب ها از فلز یا پلاستیک ساخته شده اند. پس از تا کردن لنز، نوار نایلونی قابل مشاهده نیست.
2. در روش دیگر، لنز با یک شکاف بر روی قاب عینک ثابت می شود. این نوع فریم دارای بازویی در قسمت بالایی است که شیاردار است و مطابق با این شیارها شیارهای لنز ایجاد می شود و به این ترتیب قاب و عدسی به هم متصل می شوند.
3. قاب هایی که در آن لنز با سوراخ ایجاد شده در آن به قاب پیچ می شود. این عمدتا در مونتاژ لنزهای پلاستیکی استفاده می شود.

نیم فریم

این فریم ها برای کسانی ساخته شده اند که نیاز به اصلاح نزدیک دارند، اما نیازی به دور اصلاحی ندارند. این فریم ها به گونه ای ساخته شده اند که از محل معمولی لیوان ها پایین تر بوده و تنها نصف ارتفاع شیشه طبیعی را دارند. این حالت به فرد اجازه می دهد تا از بالای عینک نگاه کند.

قاب های خاص

علاوه بر قاب های معمولی، قاب های مخصوصی نیز برای مصارف دیگری ساخته می شود. قاب های کودکان کوچکتر است و پل بینی کوتاه است. فریم هایی نیز برای افراد مبتلا به همیانوپی (آنها می توانند نیمی از میدان دید را ببینند) ساخته شده است که تصاویری از طرفی را نشان می دهد که فرد نمی بیند. آن را به طرف دیگر آینه بیندازید.

افرادی که پلک های پایینی دارند می توانند از فریم هایی استفاده کنند که دارای دکمه ای در پشت بالای خط ابرو هستند که پلک را بالا نگه می دارد.

منبع: دکتر علیرضا نادری