به گزارش گروه بین الملل آژانس تسنیمدر مقاله ای با بررسی اختلافات بین کشورهای عربی خلیج فارس ، وب سایت رای الیوم می نویسد که تنش و اختلاف بین کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس دیگر یک مسئله پنهان نیست ، بلکه در بحرانی است که بین عربستان سعودی ، بحرین حاکم است و امارات در چند سال اخیر. آنچه برای مصر و قطر اتفاق افتاد کاملاً واضح بود.
اما امروز روابط عربستان سعودی و امارات به عنوان دو متحد و متحد قدیمی پس از مدت ها همکاری و روابط پایدار ، گاهی همراه با احتیاط و سوicion ظن به نقطه ای از تنش و اختلاف نظر شدید رسیده است.
در حال حاضر ، منطقه ما شاهد تغییراتی است که باعث افزایش شکاف و تعمیق رقابت بین کشورهای شورای همکاری خلیج فارس ، به ویژه کشورهایی که نقشی اساسی در شورای همکاری خلیج فارس داشته اند ، و به دنبال موقعیت سیاسی در منطقه و جهان است ، یعنی عربستان سعودی ، امارات و قطر کمک می کند.
اما اهمیت این متغیرها که منجر به تعمیق و تداوم اختلافات و رقابت بین این کشورها می شود چیست؟
در همین رابطه باید گفت مهمترین این متغیرها در این مرحله نقش سیاسی ، اقتصادی و نظامی جدید رژیم صهیونیستی در میان کشورهای شورای همکاری خلیج فارس پس از امضای توافق نامه عادی سازی با امارات و بحرین است.
رژیم صهیونیستی در تمام ابعاد خود به امارات متحده عربی نفوذ کرده و از دروازه های اقتصاد و فرهنگ وارد مناطق دیگر کشور می شود ، روابط کشورهای شورای همکاری خلیج فارس در حال ورود به مسیری جدید است.
بدیهی است که رژیم صهیونیستی همیشه از روابط دوجانبه و بین المللی خود متناسب با منافع استراتژیک این رژیم استفاده می کند ، که البته همه کشورهای جهان از این استراتژی برخوردارند. اما تفاوت رژیم اسرائیل با کشورهای جهان در این است که اسرائیل یک رژیم اشغالگر است و اساساً یک کشور یا یک دولت نیست و بنابراین نمی تواند ویژگی های کشورهای طبیعی جهان را داشته باشد. در حقیقت ، اسرائیل در مرزهای فعلی خود شناخته نشده است و ساکنان آن هیچ ارتباط تاریخی و جغرافیایی با سرزمینی که اشغال کرده اند ندارند و فاقد هویت ملی کامل هستند.
می توان گفت راز وجود رژیم صهیونیستی و تداوم آن تاکنون ایجاد جنگ ، درگیری ، تخریب و ناآرامی در پیرامون آن است و در واقع مهمترین تهدید رژیم صهیونیستی پروژه هسته ای نیست ، اما صلح ، ثبات و توسعه در کشورهای همسایه ، که وجود رژیم اشغالگر را تهدید می کند.
رژیم صهیونیستی در دخالت ها ، خرابکاری ها و ناآرامی های خود کشورهایی را هدف قرار می دهد که مایلند از نفوذ سیاسی استراتژیک منطقه ای و بین المللی برخوردار شوند. بعلاوه ، فرقی نمی کند که تمایل کشورهای منطقه برای تحکیم نفوذ سیاسی استراتژیک در خاورمیانه یا بین المللی به ضرر اسرائیل باشد یا به ضرر آن. به عنوان مثال ، توسعه کشوری مانند ایران قطعاً مخالف منافع رژیم صهیونیستی است و تهدیدی برای آن محسوب می شود؛ اما جاه طلبی های امارات برای یافتن موقعیتی منطقه ای و بین المللی به نفع صهیونیست هاست. زیرا آنها می توانند از این رویکرد امارات برای رسیدن به اهداف خود استفاده کنند.
اما در هر صورت ، استراتژی آشوب و آشوب در مناطق پیرامونی ، روش معمول صهیونیست ها برای رسیدن به اهدافشان است که در کشوری مانند امارات که روابط عادی عادی با آن برقرار کرده اند ، نیز به کار گرفته می شود.
از جمله اختلافات بین عربستان سعودی و امارات متحده عربی می توان به پرونده توافق عادی سازی بین کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی اشاره کرد که از امارات متحده عربی آغاز شده و این کشور در حالی است که سعودی ها شرایط لازم برای عادی سازی روابط با صهیونیست ها ، سریع و در مسیر درست است. روابط چند جانبه به روابط خود با تل آویو ادامه می دهد.
نقش و موقعیت امارات در جنگ یمن از دیگر موضوعات بین ابوظبی و ریاض است ، جایی که اخیراً همکاری عمیق بین امارات و رژیم صهیونیستی در یمن آشکار شد ، هر دو طرف به دنبال اشغال مناطق استراتژیک یمن هستند. بنابراین ، کارشناسان معتقدند که نمی توان نقش اسرائیل را در اختلاف بین عربستان و امارات در جنگ یمن نادیده گرفت. به ویژه ، اسرائیل در حال حاضر از موضع عربستان سعودی در مورد توافق نامه های عادی سازی ناراضی است و ریاض هنوز نتوانسته است روابط عمومی با تل آویو برقرار کند.
اختلاف بین امارات و عربستان سعودی بر سر سیاست های نفتی مطابق با منافع مشروع دو کشور امری طبیعی است که در گذشته وجود داشته است اما به ماهیت روابط دو کشور لطمه ای وارد نکرده است. اما اکنون اختلافات فزاینده ای بین ریاض و ابوظبی و انتقادات تند وزیر انرژی عربستان سعودی و واکنش متقابل همتای اماراتی وی نشان دهنده بی صبری سعودی ها نسبت به ابوظبی است که ابعاد منطقه ای و استراتژیکی دارد.
همچنین درست است که بین امارات و عربستان سعودی برای تسلیحات و همچنین توجه آمریکا رقابت وجود دارد. اما نقش اغواگرانه رژیم صهیونیستی در تحریک این رقابتها به نفع خود را نمی توان نادیده گرفت.
انتهای پیام /