افراد مبتلا به اختلال دوقطبی را معمولاً می توان مشخص کرد نوسانات خلقی شدید اختلال دوقطبی زمانی خود را نشان می دهد که حاد شود و درمان آن بسیار دشوار شود. در مورد اختلال دوقطبی بخوانید. شانه های اختلال دوقطبی می توانند به جای یک بیماری روانی با مشکل بروز کنند. اختلال دو قطبی رنج می کشد و ذهنی پراکنده دارد.
آیا قاتل با اختلال دوقطبی اعدام شد؟
گاه جنون چنان با جنایت آمیخته می شود که برای آن تفاوتی نمی توان یافت; بنابراین نمی توان گفت که همه جرایم در شرایط عادی اتفاق می افتد. سوال اساسی این است که آیا باید به مجرمان روانی به عنوان مجرمان عادی نگاه کرد یا باید بین آنها تفاوت قائل شد؟
در ماده 140 قانون مجازات اسلامی آمده است: «اگر مرتکب در زمان ارتکاب جرم دچار اختلال روانی باشد، مجنون و فاقد اراده کیفری و فاقد مسئولیت کیفری است. البته باید توجه داشت که اگر چه بیمار روانی که به دلیل بیماری مرتکب جرم شده است، «مسئولیت کیفری» ندارد، اما بی مسئولیت نیز نیست. مجرمان روانی گروهی از جمعیت های مجرمانه در جوامع هستند که به دلیل جایگاه ویژه خود باید در معرض رویکردها و مجازات های خاصی قرار گیرند. باید مراکزی باشد که بتوانیم بیماران روانی را در مرکز امنی که خطری برای جامعه نداشته باشد نگهداری کنیم و پس از گذشت زمان لازم به زندگی عادی برگردیم. زیرا اگر مجرمان روانی تعهدات و محدودیت های اجتماعی را آزاد کنیم، خشونت و جنایت افزایش می یابد. در واقع این نوع مکان ها اگرچه حداکثر فرصت را برای اصلاح و تربیت آنها فراهم می کند اما محلی برای تنبیه نیز محسوب می شود.
ایجاد مراکز ویژه
لازم به ذکر است که مجرمان اعصاب و روان عموماً قابل اصلاح نیستند و بازگشت آنها به جامعه بسیار خطرناکتر و پرهزینه تر از اقامت در این مراکز است. بنابراین باید تا حد امکان این مراکز در شهرهای بزرگ ایجاد شود تا افرادی که اصلاح آنها غیرممکن است به دستور دادستان به عنوان مدعی العموم بتوانند مادام العمر در این مراکز اقامت کنند. البته این کار باید با در نظر گرفتن شرایط و مزایای خاصی که به نفع جامعه است انجام شود.
حواس پرتی مهمتر از اصلاح است
به نظر می رسد نباید به مراکز ویژه تنها به عنوان محل نگهداری مجرمان روانی نگاه کرد. صرف نظر از اینکه اکثر مجرمان روانی قابل اصلاح نیستند و جنون آمیخته با رفتارهای خشونت آمیز و مجرمانه است و گاهی اصلاح مجرمان کارایی لازم را دارد که فرد می تواند آن را اصلاح و تربیت کند و در مورد این مجرمان نیز چون بیماری آنها مانع از چنین اثر بخشی می شود. مرکز مجهز به علم و فناوری روز و با استفاده از تجربیات کشورهای پیشرفته ابتدا این جنایتکاران را از جامعه حذف و احتمال خطر را به حداقل رسانده و سپس به فکر اصلاح و تربیت باشد. به عبارت دیگر، بازدارندگی چنین افرادی مهمتر از تنبیه یا اصلاح و تربیت آنهاست.
حاکمیت قانون برای مجرمان روانی
ماده 150 قانون مجازات اسلامی مقرر می دارد: امنیت عمومی با دستور دادستان تا رفع خطر در محل مناسب حفظ می شود. فرد بازداشت شده یا نزدیکان وی می توانند از این دستور به دادگاه شکایت کنند که در این صورت دادگاه با حضور معترضان در جلسه اداری با نظر کارشناس به موضوع رسیدگی می کند. فرم حکمی مبنی بر تایید دستور دادستان صادر می کند. . این حکم قطعی است، اما بازداشت‌شده یا نزدیکان وی هرگاه علائم بهبودی را مشاهده کردند، حق اعتراض به حکم را دارند. این امر مانع از آن نیست که دادستان در صورتی که بنا به تشخیص روانپزشک، به پیشنهاد مدیر بازداشت وی درمان انجام شود، دستور لغو اقدام احتیاطی را صادر کند.»
ماده 202 قانون آیین دادرسی کیفری مقرر می دارد: «هرگاه بازپرس مشکوک به جنون متهم در زمان ارتکاب جنایت شود، تحقیقات لازم را با بستگان و سایر مطلعان، مطالعه نظریه پزشکی قانونی و تشکیل پرونده به عمل می آورد. جنون.” حساب در صورت موافقت دادستان با نظر بازپرس، در صورت تداوم جنون، مجنون با دستور دادستان به مراکز مراقبت و درمان ویژه سازمان اجتماعی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی منتقل می شود. این مراکز موظف به پذیرش هستند و در صورت استنکاف از اجرای دستور دادستانی به استنکاف از اقدام به دستور ضابط قضایی وفق قوانین جزایی اسلامی محکوم می شوند.
محکوم به حبس یا محکوم به حبس به دلیل عدم پرداخت جزای نقدی در صورت جنون تا بهبودی در بیمارستان روانی یا محل مناسب دیگری باقی می ماند. «این روزها در حکم او گنجانده شده است.