خصوصیت پیرسینگ مناسب برای ناف :
هنگام تعیین پیرسینگ باید دو مساله را مد نظر قرار دهید. یکی قطر (ضخامت) آن و دیگری طول (بزرگی و کوچکی) آن.
در مورد ضخامت، پیرسینگی را انتخاب کنید که در حد متوسط باشد. بدن انسان، با پیرسینگ های ناف خیلی نازک مانند یک شی خارجی برخورد می کند و آن ها را به بیرون می راند. پیرسینگ های ضخیم هم باعث کشیده شدن سوراخ پیرسینگ و زخم و حساسیت می شوند.
در مورد طول پیرسینگ ناف هم باید حد وسط را رعایت کنید. پیرسینگی که خیلی کوچک است، خون رسانی و جریان هوا به آن ناحیه را دچار اختلال می کند. پیرسینگ های ناف خیلی بزرگ هم باعث کبودی و زخم می شوند.
در مورد آلیاژ پیرسینگ ناف هم از طلا یا نقره یا فلزاتی استفاده کنید که ایجاد حساسیت نمی کنند. به خاطر داشته باشید که محل پیرسینگ شما هنوز حساس است و ممکن است دچار حساسیت شود.
نکات مهم قبل از عوض کردن پیرسینگ ناف :
قبل از آنکه اقدام به تعویض پیرسینگ کنید، باید مطمین شوید که سوراخ نافتان کاملا خوب شده است. توجه نکردن به این نکته می تواند باعث مشکلاتی مثل سوزش و خارش یا پاره شدن سوراخ ناف شود. ما در یک مقاله ی مجزا، نشانه های خوب شدن سوراخ ناف را مورد بررسی قرار داده ایم: نشانه های خوب شدن سوراخ ناف
وقتی پیرسینگ ناف را باز می کنید، سوراخ آن به سرعت و در طول چند ثانیه بسته می شود. همین مساله باعث می شود تا عوض کردن پیرسینگ ناف برای بار اول بسیار مشکل باشد. اکثر افراد متخصص که پیرسینگ ناف را انجام می دهند، پیرسینگ شما را به صورت رایگان یا با هزینه ی اندک عوض می کنند. اما با رعایت چندین نکته، می توانید این کار را در خانه هم انجام دهید.
پیرسینگ خود را زمانی عوض کنید که زخم ناف شما کاملا خوب شده است. مدت زمان لازم برای خوب شدن زخم پیرسینگ، از فردی به فرد دیگر متفاوت است و بین دو ماه تا یک سال زمان می برد.
پیرسینگی که برای بار اول استفاده می شود، طوری طراحی شده که به محل زخم آسیب نرساند و روند ترمیم آن را با مشکل مواجه نکند. در ساخت این پیرسینگ ها از آلیاژهایی استفاده می شود که در طول درمان زخم، ایجاد حساسیت نمی کنند.
اکثر پیرسینگ های اولیه، ساده و بدون تزیینات هستند. به علاوه، طول این پیرسینگ ها بلندتر از پیرسینگ های معمولی ست تا در صورت ایجاد تورم در ناحیه ی زخم، مشکلی ایجاد نشود. وقتی زمان تعویض این پیرسینگ فرا می رسد، می توانید از پیرسینگ های پر زرق و برق تر که دارای سنگ و افسون و تزیینات دیگر هستند استفاده کنید. به علاوه، دست شما در انتخاب آلیاژ پیرسینگ بازتر خواهد شد.
نحوه تعویض پیرسینگ ناف :
ابتدا باید محلول آب نمک استریل را تهیه کنید. بدین منظور، نصف قاشق چای خوری نمک را در یک فنجان آب تمیز حل کنید. فراموش نکنید که آب باید استریل باشد. از اینرو اگر از آب شیر استفاده می کنید، آن را بجوشانبد و بگذارید تا خنک شود.
اکنون دست های خود را به مدت پانزده تا بیست ثانیه با آب و صابون بشویید. سپس محل پیرسینگ ناف را به خوبی با استفاده از محلول آب نمک تمیز کنید. اگر نمی توانید پیرسینگ را در دست بگیرید، از دستکش های لاتکس استفاده کنید. مهره را از بالای پیرسینگ در آورید.
قسمت پایینی پیرسینگ را بکشید تا از سوراخ ناف بیرون بیاید. محل سوراخ ناف را مجددا با استفاده از محلول آب نمک تمیز کنید. اکنون پیرسینگ جدید را با استفاده از آب نمک تمیز کنید. مهره ی بالایی پیرسینگ جدید را در آورید. پیرسینگ را به آرامی از پایین فشار دهید تا وارد سوراخ ناف شود.
هنگام وارد کردن پیرسینگ به سوراخ ناف، به هیچ عنوان از زور و فشار استفاده نکنید. در غیر اینصورت محل سوراخ ناف دچار التهاب می شود. پس از آنکه سر دیگر پیرسینگ از قسمت بالای سوراخ ناف بیرون آمد، مهره ی آن را ببندید. مجددا محل پیرسینگ را با استفاده از محلول آب و نمک ضد عفونی کنید.
بعد از پیرسینگ ناف چه باید کرد؟
۱- از تماس دستهایتان با پیرسینگ ناف خودداری کنید
درست است که تماس دست های تمیز و شسته شده برای تمیز کردن موضع مشکلی ندارد اما سعی کنید از لمس کردن و چرخاندن پیرسینگ یا بازی کردن با آن خودداری کنید چون این کار سبب حساس شدن موضع میگردد.
هرگونه تماس آلوده با ناحیه ی پیرسینگ سبب باز شدن زخم و خونریزی و در نهایت عفونت آن خواهد شد.
۲- جواهر نصب شده در نافتان را جابه جا و خارج نکنید
جواهری که در ناحیه نصب شده باید ۶ تا ۱۲ ماه در موضع باقی بماند اگر زودتر از موعد به خارج کردن آن اقدام کنید ممکن است سبب بسته شدن سوراخ شود یا اینکه به پرسینک مجدد نیاز باشد و یا در هنگام استفاده از دیگر جواهرات دچار درد و حساسیت شود.
این حساسیت ها سبب ایجاد خراشیدگی روی ناحیه میشود و روند بهبودی طبیعی را نیز کند میکند.
۳- از پماد استفاده نکنید
پمادها روی موضع را میپوشانند و از تماس پیرسینگ با هوا جلوگیری میکنند.این پمادها سبب ایجاد رطوبت شده و محل را مستعد رشد باکتری ها میکنند حتی ممکن است حاوی مواد آنتی باکتریال باشد که موضع را خشک میکند و سبب عفونت میگردد.
از تمیز کننده های قوی مثل هیدروژن پراکساید و الکل پرهیز کنید زیرا سبب ازبین بردن سلول های مفید (جهت بازسازی ناحیه ) می شود.
از محصولات حاوی بنزآلکونیوم کلراید هم خودداری کنید چون سبب صدمه به روند بهبودی پیرسینگ خواهد شد.
استفاده از لوسیون ها و کرم ها و ضدآفتاب ها حتی مرطوب کننده ها در ناحیه پیرسینگ ممنوع است چون سبب جمع شدن در ناحیه و ایجاد عفونت میگردد.
۴- از لباس های گشاد استفاده کنید :
لباس های تنگ و چسبان سبب نرسیدن هوا و حساسیت موضع میشود . از لباس های گشاد و حدالامکان کتانی یا نخی استفاده کنید پوشیدن لباس هایی از الیاف مصنوعی و پلاستیکی توصیه نمیشود.
هنگام لباس پوشیدن و لباس درآوردن دقت کنید انجام این اعمال با شدت سبب گیرکردن پیرسینگ به لباس و ایجاد جراحات میگردد.
۵- از آب های آلوده دوری کنید :
تا یکسال پس از انجام پیرسینگ باید از وان ، استخر رفتن یا شنا در آب های رودخانه و دریاچه یا هرجایی که آب در آن جمع شده خودداری کنید.
زیرا این آب ها ممکن است حاوی مواد و عوامل عفونت زا باشند.
۶- راهکارهای مناسب در صورت بروز مشکل :
در چندهفته اول سعی کنید بر روی پیرسینگ فشار وارد نکنید پس بهترین حالت خوابیدن به پشت و پهلو است در حالی که خوابیدن به شکم سبب اعمال فشار زیادی بر روی پیرسینگ خواهد شد. با مشکلات آن به طرز صحیحی برخورد کنید
۱- نشانه هایتان بدتر شد :
اگر در پیرسینگ نافتان مشکلی ایجاد شد ابتدا مشکلتان را شناسایی کنید تابتوانید با آن برخورد مناسب کنید.مراقب ترشحات و درجه ی درد یا قرمزی و تورم یا هرگونه تغییر فیزیکی در ناحیه پیرسینگتان باشید این تغییرات می تواند شامل جابه جاشدن جواهرات یا باز شدن ناحیه گردد.بسته به علائم پیرسینگ شما ممکن است دچار حساسیت ، عفونت ،آلرژی به فلز شده باشد.
اگر علائمتان ملایم تر باشد ممکن است پیرسینگ شما دچار حساسیت شده باشد.هرچه علائمتان شدیدتر شد امکان عفونت یا آلرژی نیز بیشتر خواهد بود.
۲- با تحریک شدن پیرسینگتان روبرو شوید :
اگر پرسینگ شما به طور طبیعی بهبود یافت ولی به طور اتفاقی به جایی گیر کرد ویا کشیده شد و یا روی آن خوابیدید یا با آب استخر دچار حساسیت شد و حالا احساس ناراحتی دارید و حالا ممکن است احساس سوزش داشته باشید.
پیرسینگ شما به خاطر جواهرات آویز شده که ممکن است شل یا چسبان باشند نیز دچار حساسیت میشود.این علائم میتواند شامل قرمزی و سوزش و ناراحتی بدون درد یا ترشح باشد.محل را با محلول آب نمک شستشو دهید و با آن مثل یک زخم تازه برخوردکنید.
-
از کمپرس سرد بر روی پیرسینگتان استفاده کنید که شامل آب سرد و یک تکه پارچه است.این کار باعث کم شدن ناراحتی موضع میگردد. -
آویز جواهری را از محل پیرسینگ خارج نکنید چون این کار سبب سوزش و حساسیت بیشتر خواهد شد. -
اگر سوالی دارید از متخصص پیرسینگ خود بپرسید یا با شخص متخصص برای بازدید پیرسینگ ملاقاتی را ترتیب دهید.
۳- با عفونت محل پیرسینگ به طور صحیح مقابله کنید :
بعد از انجام پیرسینگ ،خونریزی ، ناراحتی ،جای زخم پدیده ای عادی است.اما شما باید به دنبال علائم عفونت در خودتان باشید.هنگام عفونت معمولا موضع دچار تورم و قرمزی میشود.حتی ممکن است محل پیرسینگ گرم تر از نواحی دیگر باشد و ترشحات زرد ، سبز و یا قهوه ای بدبو داشته باشد.تب نیز میتواند از علائم عفونت پیرسینگ باشد.
اگر احساس میکنید پیرسینگ شما دچار عفونت شده در اسرع وقت با یک پزشک در مورد مشکلتان صحبت کنید.اگر هم از عفونت در موضع مطمعن نیستید به متخصص پیرسینگ کار تلفن کنید و نشانه هایتان را برایش بگویید و بپرسید که این علائم نرمال هستند ؟و یا مربوط به عفونت است یا خیر؟
جواهر متصل به ناحیه پیرسینگ را حتی در صورت اطمینان از عفونت خارج نکنید.این کار سبب تحریک عفونت و بسته شدن سوراخ پیرسینگ میشود .از خشک شدن موضع تا حد امکان جلوگیری کنید.
۴- با انفعالات آلرژیک پیرسینگ مقابله کنید :
پاسخ های آلرژیک چندساعت تا چند روز پس از پیرسینگ اولیه اتفاق می افتد.به طور طبیعی پاسخ بدن به پیرسینگ فلزی ایجاد حساسیت خواهد کرد.نشانه های آلرژی شامل:خارش موضع که منجر به راش پوستی میگردد،گرماده بودن محل پیرسینگ،باز شدن سوراخ پیرسینگ ، تورم یا التهاب موضع.در پاسخ به آلرژی پوست شما ممکن است در اطراف آویز جواهری شل یا سفت شود.
پس زدن آویز فلزی از معمول ترین نوع آلرژی پیرسینگی است در این نوع حساسیت پوست برای اینکه با فلز کمتر برخورد کند گشاد شده و سوراخ مربوطه بزرگ میشود.
در این شرایط فورا با پیرسینگ کارتان تماس بگیرید تا آویز جواهریتان را تغییر دهد هم چنین برای درمان موضع پیرسینگ با پزشک خود ملاقات کنید تا برای مشکلتان نسخه های آنتی بیوتیکی بنویسد.
۵- از درمان های خانگی استفاده کنید
اگر علائمتان جدی نیست و یا فکر میکنید در مرحله نخست عفونت هستید . قبل از مشاوره با دکتر از درمان های خانگی استفاده کنید.در اینجا چند درمان خانگی ارائه شده است:
-
کمپرس.همان طور که قبلا گفته شد کمپرس گرم و سرد میتواند سبب بهتر شدن حساسیتتان گردد.یک کمپرس گرم یا آب نمک میتواند موضع را تمیز کرده و جریان خون را بهبود ببخشد و گلبول های سفید را به موضع فرامی خواند.کمپرس سرد سبب کم شدن گرما و تب موضع میگردد. -
چای بابونه.یک چای کیسه ای بابونه ای را داخل آب جوش بگذارید.بگذارید تا سرد شود.حداقل بیست دقیقه زمان دهید.یک گلوله ی کتانی درست کنید و آن را داخل چای غوطه ور کنید و ۵ دقیقه بگذارید بماند.این کار را یکبار در روز انجام دهید. -
شما همچنین میتوانید چای بابونه را به صورت یخ درآورده و در موضع بگذارید تا از درد و سوزش و تورم آن جلوگیری. کند. -
از داروهای مسکن استفاده کنید.اگر محل پیرسینگتان درد یا خارش دارد از داروهای بدون نسخه و مسکن استفاده کنید.از داروهای ضد التهاب غیر استروییدی استفاده کنید.
۶- با دکتر خود ملاقات کنید
اگر در شک و شبهه هستید با دکتر خود ملاقات کنید. اگر با روش های روتین تمیزی و یا با داروهای خانگی بهبودی حاصل نگردید، شاید موقع آن رسیده که با یک متخصص صحبت کنید.مخصوصا زمانی که دچار درد شدید ، خونریزی ،ترشحات ،تورم شده باشید.
اگر شما دچار آلرژی یا عفونت شده اید ، دکترتان ممکن است داروهای آنتی بیوتیک را برای بهبود و سرعت بخشیدن به ریکاوریتان تجویز کند.
بیشتر بخوانید :
آیا از عوارض پیرسینگ واژن آگاه هستید ؟
آیا از عوارض پیرسینگ آگاه هستید؟
عوارض سوراخ کردن گوش ها یا پیرسینگ
کاربر گرامی چنانچه این مطلب برای شما مفید بوده لایک کنید ، یا راهکاری دیگری دارید با دیگر کاربران مجله دلگرم به اشتراک بگذارید.
تهیه و گردآوری مجله دلگرم
جهان باورصاد