مکمل NAD چیست و در چه مواردی مصرف میشود ؟

NAD چیست ؟

اگر علاقه مند به مصرف مکمل های ضد پیری هستید که ادعا می کنند باعث کاهش سرعت شروع بیماری ها می شوند.

بهتر است که بیشتر به سمت مکمل هایی بروید که سطح کوآنزیمی به نام NAD را در بدن افزایش می دهند.

در ادامه قصد داریم به صورت اختصاصی در مورد مکمل NAD صحبت کنیم. با ما همراه شوید تا اطلاعاتتان در مورد این مکمل ضد پیری بیشتر شود .

مکمل NAD

NAD به چه معنی است ؟

NAD مخفف نیکوتین آمید آدنین دی نوکلئوتید است که نوعی کوآنزیم موجود در بدن انسان، حیوانات، مخمرها و در اصل همه موجودات زنده محسوب می شود.

حضور کوآنزیم ها در بدن ضروری است. این مواد باعث می شوند که سایر آنزیم ها بتوانند به کار خود ادامه دهند.

کوفاکتور موجود در کلیه سلول های زنده تعریف ساده ای است که در مورد نیکوتین آمید آدنین دی نوکلئوتید در متون علمی به آن اشاره شده است.

این ماده در متابولیسم انرژی و تعدادی از فرآیندهای مهم بدن که حیات را ممکن می سازند؛ درگیر است.

NAD+ از دو نوکلئوتید که بلوک های ساختمانی برای اسیدهای نوکلئیک هستند و DNA را تشکیل می دهند؛ تشکیل شده است.

طبق گفته متخصصان شرکت Elysium (شرکتی که در آمریکا مکمل NAD می فروشد و توسط تیمی از دانشمندان، مبتکران و خلاقان اداره می شود) NAD+ دو واکنش کلی در بدن انسان دارد. این دو واکنش عبارتند از:

1. 
   این ماده نقش کلیدی در تبدیل مواد مغذی به انرژی دارد.
2. 
   برای پروتئین هایی که فعالیت بیولوژیکی دیگری را تنظیم می کنند؛ به عنوان یک مولکول کمکی عمل می کند.

هرچه پیرتر می شویم؛ سطح NAD در بدن ما به طور طبیعی کاهش می یابد. به همین دلیل ممکن است با شروع روند کاهش این ماده در بدن، با مشکلات مختلفی مواجه شویم.

تحقیقات نشان داده اند که بدن در دهه دوم زندگی‌ دچار کاهش سطح بافت مغز می شود. در دهه چهارم زندگی نیز بافت های سطح پوستمان رو به زوال می رود.

البته هنوز به تحقیقات بیشتری نیاز داریم تا تأیید شود که دقیقاً چگونه مکمل NAD می تواند به ارتقاء سطح سلامت سلول های بدن در بزرگسالی کمک کند.

با توجه به شواهدی که در حال حاضر در دسترس بوده و بیشتر نتیجه تحقیقات حیوانی است؛ به نظر می رسد این مکمل به معکوس کردن زوال میتوکندری و ترمیم DNA کمک کرده و از بافت مغز، رگ های خونی و سلول های دیگر بخش های بدن پشتیبانی می کند.

تفاوت مکمل NAD و NAD+

NAD+ چیست و عملکرد آن با عملکرد NAD چه تفاوت هایی دارد ؟

تمام تفاوت بین این دو اصطلاح در بار این کوآنزیم ها نهفته است. NAD+ به دلیل بار مثبتی که در یکی از اتم های نیتروژنش وجود دارد با علامت + در متون علمی نوشته می شود.

این کوآنزیم در واقع فرم اکسیده شده NAD است. این ماده به عنوان یک ماده اکسید کننده در نظر گرفته می شود؛ زیرا الکترون های مولکول های دیگر را می پذیرد.

اگرچه این دو ماده از نظر فرم شیمیایی با یکدیگر متفاوت هستند؛ اما هنگام بحث در مورد خواص این ماده، می توان این اصطلاحات را به طور متقابل به جای یکدیگر به کار برد.

اصطلاح دیگری که ممکن است با آن روبرو شوید NADH است که مخفف نیکوتین آمید آدنین دی نوکلئوتید (NAD) به علاوه هیدروژن (H) است. این اصطلاح را نیز در اکثر موارد می توان به جای NAD+ استفاده کرد.

در واقع NADH و NAD+ هر دو نیکوتین آمید آندین دی نوکلئوتید محسوب شده و به عنوان اهدا کننده هیدرید یا گیرنده های هیدید عمل می کنند.

تفاوت NAD و NAD+ در این است که NADH پس از اینکه یک الکترون را به مولکول دیگری اهدا می کند؛ تبدیل به NAD+ می شود.

بدن چگونه از NAD استفاده می کند ؟

نیکوتین آمید آدنین دی نوکلئوتید را به نام مولکول کمک کننده نیز توصیف می کنند.

زیرا به سایر آنزیم ها متصل می شود و باعث ایجاد واکنش هایی در بدن خواهد شد که پیامدهای مثبتی برای ما دارد.

سایر عواملی که این کوآنزیم را به یک عامل ضد پیری تبدیل می کند عبارتند از:

• 
  تأثیر آن بر روی پروتئین های ضد پیری سیرتین
• 
  تاثیر آن بر روی فعالیت میتوکندری
• 
  دخالت در تنظیم استرس اکسیداتیو که علت بسیاری از بیماری های مزمن است
• 
  تنظیم ریتم شبانه روزی بدن ( ساعت داخلی بدن)

طبق مقاله ای که در American Science منتشر شده است؛ یک نظریه برجسته می گوید که زوال میتوکندری، عامل اصلی پیری است.

با توجه به اینکه با افزایش سن میتوکندری ها مقداری از قدرت خود را از دست می دهند؛ به نظر می رسد که این کاهش با علائم مرتبط با پیری از جمله نارسایی قلبی، افت شناختی و خستگی ارتباط دارد.

میتوکندری ها ساختارهای تخصصی هستند که در سلول ها یافت می شوند. آنها در بسیاری از فرآیندهای سلولی از جمله کمک به استخراج انرژی موجود در مواد مغذی و تبدیل آن به شکلی از انرژی که می تواند به سلول های بدن نیرو ببخشد؛ شرکت می کنند.

یک مطالعه که بر روی موش ها انجام شد نشان داد که افزایش سطح NAD+ می تواند عملکرد میتوکندری را بازیابی کند. NAD+ در عملکرد میتوکندری نقش اساسی دارد.

فواید مکمل NAD

به مولکول هایی که می توانند به صورت مکمل به افزایش سطح NAD در بدن کمک کنند؛ تقویت کننده NAD گفته می شود.

مطالعات انجام شده در طول شش دهه گذشته نشان می دهند که موارد زیر از مزایایی است که با مصرف مکمل NAD ارتباط دارند:

• 
  می تواند به بازگرداندن عملکرد میتوکندری کمک کند.
• 
  در ترمیم رگ های خونی نقش دارد. مطالعه ای که در سال ۲۰۱۸ بر روی موش ها انجام شد نشان می دهد که این مکمل می تواند به ترمیم و رشد رگ های خونی پیر کمک کند. شواهد دیگری نیز وجود دارد که نشان می دهد مکمل NAD می تواند به مدیریت عوامل خطر بیماری های قلبی مانند فشار خون بالا و کلسترول بالا کمک کند.
• 
  ممکن است عملکرد ماهیچه ها را بهبود بخشد. یک مطالعه که در سال ۲۰۱۶ روی حیوانات انجام شده نشان داد که عملکرد مکمل پیش سازهای NAD+، عملکرد عضلات را بهبود می بخشد.
• 
  به طور بالقوه به ترمیم سلول ها و آسیب دیدگی DNA کمک می کند. برخی از مطالعات نشان داده اند که مصرف مکمل پیش ساز NAD+ منجر به افزایش ترمیم آسیب دیدگی DNA می شود.
• 
  ممکن است به بهبود عملکرد شناختی کمک کند. چندین مطالعه انجام شده روی موش ها نشان می دهند که موش های تحت درمان با NAD+ پیشرفت هایی را در عملکرد شناختی، یادگیری و حافظه تجربه کرده اند.
• 
  ممکن است به جلوگیری از افزایش وزن وابسته به سن کمک کند. یک مطالعه که در سال ۲۰۱۲ انجام شد نشان داد موش هایی که رژیم غذایی پرچرب داشته و همراه با آن مکمل NAD مصرف می کنند؛ نسبت به موش هایی که رژیم مشابه ای داشته اما مکمل نمی خورند؛ ۶۰ درصد وزنشان کمتر است.

اخیراً مطالعات استفاده از مکمل NAD را با مزایایی از قبیل موارد زیر مرتبط می دانند:

1. 
   افزایش انرژی، شفافیت ذهنی و هوشیاری به دلیل اثرات مثبتی که در فرآیندهای سلولی داشته و از عملکرد شناختی مغز پشتیبانی می کنند.
2. 
   بهبود حافظه و کمک به درمان بیماری آلزایمر و زوال عقل
3. 
   بهبود عملکرد ورزشی بدن و عملکرد عضلات
4. 
   محافظت از بدن در برابر برخی از مشکلات قلبی عروقی
5. 
   کاهش علائم مرتبط با سندرم خستگی مزمن
6. 
   محافظت از بدن در برابر کاهش قدرت بینایی و علائم پیری پوست
7. 
   تنظیم ریتم شبانه روزی بدن و اشتها

دوز توصیه شده مکمل NAD

پیش ساز نیکوتین آمید ریبوزید (NR) که به آن نیاگن نیز گفته می شود به شکل قرص یا کپسول در بازار موجود است. دوز توصیه شده برای مصرف مکمل NR حدود ۲۰۰ تا ۳۵۰ میلی گرم یک یا دو بار در روز است.

در مطالعات مختلف مشخص شده است که مصرف دوزهای ۱۰۰، ۳۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم از این ماده در روز اثرات مثبت بیشتری در بدن دارد و باعث افزایش NAD+ در خون می شود.

پزشکان گاهی اوقات دوز درمانی NAD را برای بیماران به صورت تزریق عضلانی (IM) یا داخل وریدی (IV) تجویز می کنند. این نوع درمان ممکن است برای مدیریت علائم بیماری پارکینسون، زوال عقل یا افسردگی مورد استفاده قرار گیرد.

دیگر روش های افزایش NAD در بدن

شما می توانید این کوآنزیم را از طریق رژیم های غذایی خود دریافت کنید. مصرف مواد غذایی سرشار از پروتئین (موادی که از اسیدهای آمینه تشکیل شده اند) اولین قدم است.

رژیم غذایی می تواند نه تنها اسیدهای آمینه و ویتامین B3، بلکه سایر پیش سازهای این کوآنزیم از جمله تریپتوفان و نیکوتین آمید مونوکلئوتید رادر اختیار بدن قرار دهد.

سایر روش های افزایش سطح این ماده در بدن به شرح زیر است:

• 
  شیر و مخمر مصرف کنید. تحقیقات نشان داده اند که این مواد همگی حاوی مقدار کمی از پیش سازهای NAD هستند.
• 
  غذاهای پر از پروتئین مصرف کنید.
• 
  برای افزایش سطح کتون در بدن از رژیک کتوژنیک پیروی کنید. این رژیم ممکن است باعث افزایش سطح NAD در بدن شود.
• 
  به طور منظم ورزش کنید.
• 
  روزه بگیرید.
• 
  از مصرف زیاد الکل خودداری کنید.

اقدامات احتیاطی و عوارض جانبی

بیشتر افراد می توانند بدون عوارض جانبی مکمل NAD را به مدت ۱۲ تا ۲۴ هفته استفاده کنند.

با این وجود گاهی این مکمل عوارض جانبی زیر را به همراه دارد :

حالت تهوع

خستگی

سردرد

اسهال

ناراحتی معده

سوء هاضمه

بیشتر بخوانید :

موارد مصرف و عوارض کمبود ویتامین B۳ (نیاسین)

مکمل کافئین و تاثیرات مثبت آن بر بدنسازی

فواید و عوارض مصرف مکمل پمپ برای ورزشکاران

فواید بی نظیر مصرف مکمل بی سی ای ای (BCAA)

مکمل لوسین و فواید باورنکردنی آن برای بدن