موارد مصرف و عوارض آمپول تریامسینولون

معرفی آمپول تریامسینولون

تریامسینولون (Triamcinolone) برای درمان جایگزینی در نارسایی غده فوق کلیوی استفاده می شود. این دارو همچنین در درمان علامتی اختلالات التهابی و آلرژیک و در جهت سرکوب کردن سیستم ایمنی استفاده می شود. تریامسینولون در هیپرپلازی مادرزادی آدرنال ادم مغزی و بیماری های روماتیسمی نیز مؤثر است.

آمپول کورتیران یا تریامسینولون نوعی کورتیکواستروئید است. این داروها از انتشار موادی که باعث التهاب در بدن می‌شوند، جلوگیری می‌کنند. از این دارو به منظور درمان بیماری‌هایی مختلفی نظیر اگزما، آلرژی، لوپوس، پسوریازیس، آلوپسی، آسم و آرتریت خودایمنی استفاده می‌شود. توجه داشته باشید که داروهای استروئید مانند تریامسینولون می‌تواند سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف کرده و باعث شود که عفونت‌هایی را که قبلا یا اخیرا داشته‌اید، بدتر شود. بنابراین در مورد هر گونه بیماری یا عفونت که طی چند هفته گذشته داشته‌اید، به پزشک خود اطلاع دهید.

نام تجاری: Aristocort , Kenagol

مکانیسم اثر تریامسینولون

این دارو با عبور از غشاء سلولی به گیرنده های خود در سیتوپلاسم متصل شده و کمپلکس دارو-گیرنده وارد هسته سلولی می شود. این کمپلکس با اتصال به نواحی خاصی از DNA موجب تحریک روند رونویسی mRNA و به دنبال آن ساخت آنزیم هایی می گردد که در نهایت مسئول اثرات سیستمیک کورتیکواستروئیدها می باشند. کورتیکواستروئیدها با جلوگیری از تجمع سلول های التهابی در ناحیه التهاب، مهار فاگوسیتوز و آزادشدن آنزیم های مسئول در التهاب و مهار ساخت و آزاد شدن واسطه های شیمیایی التهاب، اثرات ضدالتهابی خود را اعمال می کند.

فارماکوکینتیک تریامسینولون

فرم تزریقی تریامسینولون از عضله به خوبی جذب می شود. نیمه عمر دارو حدود 3-2 ساعت می باشد. به طور عمده در کبد و مقادیری نیز در کلیه و بافتها به متابولیت های غیر فعال تبدیل می شود. به دلیل وجود فلور در ساختمان تریامسینولون، متابولیسم آن آهسته می باشد. متابولیت های غیر فعال این دارو از طریق کلیه دفع می شوند.

موارد و مقدار مصرف تریامسینولون

از آمپول تریامسینولون در التهاب شدید و برای ایجاد ساپرسیون در سیستم ایمنی بدن یا سرکوب سیستم ایمنی بدن استفاده می شود:

آمپول تریامسینولون در بالغین:

• ماهانه 40 تا 80 میلی گرم به صورت تزریق عضلانی
• مصرف 2.5 تا 5 میلی گرم به صورت تزریق داخل مفصل، داخل سینوویوم و غلاف تاندون، در مفاصل بزرگ تزریق تا 40 میلی گرم نیز می تواند افزایش پیدا کند.
• حداکثر 1 میلی گرم به صورت تزریق در داخل ضایعه می تواند استفاده شود.

آمپول تریامسینولون در کودکان (بالای 6 سال):

• تزریق عضلانی 0.03 تا 0.2 میلی گرم بر کیلوگرم هر 1 تا 7 روز
• تزریق داخل مفصل، داخل سینوویوم و داخل عضلات تاندونی 2.5 تا 15 میلی گرم و در صورت نیاز تکرار دوز.

مصرف تریامسینولون در بارداری و شیردهی

تریامسینولون در بارداری، در سه ماهه اول بارداری جز گروه D و در سایر دوران بارداری جز گروه C می باشد.

مصرف تریامسینولون در شیردهی به مطالعات بیشتری نیاز دارد.

عوارض جانبی تریامسینولون

هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر، ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.

از جمله عوارض جانبی تریامسینولون می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• CNS: سردرد، بیخوابی، تحریک پذیری، سرخوشی، بیقراری، ضعف؛ تغییرات ذهنی، رفتار سایکوتیک
• CV: ادم، هایپرتنشن، نارسایی احتقانی قلب یا CHF
• GI: تهوع، پر اشتهایی، افزایش وزن، زخم پپتیک، GIB
• Metabolic: احتباس آب و سدیم، هایپوکالمی، هیپرگلیسمی، پوکی استخوان، کاهش رشد کودکان
• Derm: آکنه، راش، استریا، تاخیر در التیام زخم ها
• Other: پر مویی، افزایش عفونت ها، آتروفی عضلانی و برفک

تداخلات دارویی تریامسینولون

• هیپوکالمی ناشی از تریامسینولون استوناید می تواند خطر مسمومیت با دیژیتالها را بیشتر کند.
• مصرف ترمیامسینولون استوناید با ضد التهاب های غیر استروئیدی خطر عوارض گوارشی را افزایش می دهد.
• تریامسینولون استوناید اثر ضد دیابت های خوراکی و انسولین را کاهش می دهد
• مصرف تریامسنولون استوناید با دیورتیک ها، آمفوتریسین B، پیپراسیلین و تیکارسیلین هیپوکالمی را تشدید می کند.

اثر تریامسینولون بر آزمایش های تشخیصی

تریامسینولون واکنش به آزمونهای پوستی را سرکوب می‌کند، موجب حصول نتایج منفی کاذب در آزمون نیتروبلو تترازولیوم برای عفونتهای باکتریایی سیستمیک می‌شود، برداشت ید 131 و غلظت ید پیوند یافته به پروتئین در آزمونهای کار تیروئید را کاهش می‌دهد، ممکن است غلظت گلوکز وکلسترول را افزایش و غلظت سرمی پتاسیم، کلسیم، تیروکسین و تری یدوتیرونین را کاهش و غلظت کلسیم و گلوکز ادرار را افزایش می‌دهد.

موارد احتیاط هنگام مصرف تریامسینولون

• اختلالات شدید کلیوی و قلبی عروقی
• هایپرتنشن (فشار خون بالا)
• زخم پپتیک
• استئوپورز (پوکی استخوان)
• گلوکوم
• کاتاراکت
• هیپرلیپیدمی
• سل
• تشنج
• وقایع ترومبوآمبولیک

توجهات پزشکی – پرستاری هنگام مصرف تریامسینولون

• وزن، فشار و سطح الکترولیت های خون بیمار (سدیم، پتاسیم، کلر)، گلوکز خون و ادرار هم چنین CBC (پلاکت، گلبول های سفید و قرمز) چک شود.
• وضعیت قلبی عروقی بیمار و ECG را به طور مرتب کنترل کنید.
• ادم و وزن روزانه را چک کنید. افزایش وزن بیش از 5 پوند در هفته و تشدید ادم باید گزارش شود.
• تب و لکوسیتوز نشانه عفونت می باشد و باید گزارش شود.
• باید مراقب عوارض جانبی، دوره های افسردگی یا سایکوز به ویژه در دوزهای بالا بود.
• تزریق عضلانی آمپول تریامسینولون به صورت عمیق امکان ایجاد آتروفی عضلانی را در پی دارد. تزریق وریدی آمپول تریامسینولون را در عضلات بزرگ انجام دهید و از عضله دلتوئید استفاده نکنید.
• در طی درمان با تریامسینولون مصرف رژیم غذایی با سدیم کم و پتاسیم بالا باید مورد توجه باشد.
• علائم هیپوکالمی (تهوع، خستگی، پارستزی، استفراغ، ضعف، پر ادراری، دیس ریتمی های قلبی) را گزارش کنید.
• در بیماران مبتلا به پوکی استخوان، آن ها را در هنگام حرکت کمک نمایید.
• همواره مصرف دوز حداقل مورد نظر باشد، در صورت نیاز دوز تریامسینولون استوناید تدریجا باید افزایش پیدا کند.
• در صورت مصرف طولانی مدت دوز تریامسینولون استوناید باید به صورت تدریجی کاهش یابد.

توجهات بیمار – خانواده هنگام مصرف تریامسینولون

• در طول درمان با داروی تریامسینولون از مصرف الکل، ضد التهاب های غیر استروئیدی، سالیسیلات ها و هر گونه داروی OTC خودداری کنید.
• داروی تریامسینولون را مطابق دستور پزشک مصرف کرده و از قطع ناگهانی دارو اجتناب کنید.
• قطع ناگهانی درمان یا آمپول تریامسینولون ممکن است سبب بروز بحران آدرنال شود: تهوع، خستگ، استفراغ، بی اشتهایی، گیجی، درد مفاصل و تنگی نفس.
• نشانه های سندرم کوشینگ را بشناسید و در صورت دیدن علایم آن در طول درمان با آمپول تریامسینولون، به پزشک اطلاع دهید.
• هر گونه عوارض جانبی را به پزشک اطلاع دهید.

نکاتی که در ارتباط با مصرف آمپول تریامسینولون باید بدانید

• اگر به دارو تریامسینولون حساس هستید و یا اگر در هر جایی از بدن شما عفونت قارچی وجود دارد، نباید این دارو مصرف شود.
• اگر هر نوع سابقه حساسیت دارویی دارید به پزشک اطلاع دهید.
• طی درمان با این دارو، از نزدیک شدن به افرادی که بیمار هستند یا عفونت دارند، پرهیز کنید.
• تریامسینولون را دقیقا همانطور که توسط دکتر شما تجویز شده است، مصرف کنید.
• اگر شما در معرض سرفه یا سرخک هستید، با پزشک خود مشورت کنید.
• قبل از مصرف این دارو، فهرست کلیه داروهای مصرف خود را در اختیار پزشک قرار دهید. ممکن است برخی از داروها با داروی زاکسیمتداخل داشته باشند.
• توصیه می‌شود برای جلوگیری از ناراحتی معده، آمپول کورتیران را با غذا مصرف کنید.
• بهتر است طی درمان با این دارو واکسن نزنید. واکسن‌ها ممکن است در طول زمان مصرف داروهای استروئید، کارآیی نداشته باشند.
• اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آورید مصرف کنید. البته اگر تقریبا موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده و به برنامه منظم دارویی‌تان برگردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
• در صورتیکه در دوران بارداری یا شیردهی هستید، قبل از مصرف این دارو به پزشک اطلاع دهید.
• در صورتیکه سابقه ابتلا به بیماری‌هایی مثل بیماری‌های کبدی و کلیوی، دیابت، اختلالات تیروئید، سل، پوکی استخوان، گلوکوم (آب سیاه) یا آب مروارید، افسردگی، نارسایی قلب و یا فشار خون بالا را داشته‌اید، قبل از مصرف آمپول کورتیران با پزشک مشورت کنید.
• تریامسینولون می‌تواند در رشد کودکان تاثیر بگذارد. در صورتیکه احساس می‌کنید روند رشد فرزندتان با اختلال مواجه شده است، درباره مصرف یا عدم مصرف دارو با پزشک صحبت کنید.
• در صورتیکه با مصرف این دارو دچار استرس، تب یا عفونت شدید، مصرف دارو را قطع و به پزشک مراجعه کنید.
• مصرف تریامسینولون را به صورت خودسرانه قطع نکنید.
• استفاده طولانی مدت از داروی تریامسینولون توصیه نمی‌شود.
• اگر هنگام مصرف این دارو دچار تورم چهره، تنفس سخت، تورم لب، تورم زبان یا گلو شدید باید مصرف را قطع کنید و خیلی سریع به اورژانسی مراجعه کنید زیرا این می تواند نشانه حساسیت بدن شما به دارو باشد.

شرایط نگهداری تریامسینولون

دارو در دمای اتاق، دور از نور و رطوبت نگهداری شود.

بیشتر بخوانید:

موارد تزریق تریامسینولون

فواید تزریق تریامسینولون در سر برای درمان ریزش مو

آشنایی با موارد مصرف پماد تریامسینولون ان ان

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله دلگرم