معرفی داروی سووفلوران
سووفلوران (Sevoflurane) از دسته داروهایی است که برای القا و حفظ بی هوشی عمومی به کار می رود. سووفلوران یک ماده بیهوشی خوش‌بو و غیرقابل اشتعال است. از این دارو جهت بیهوشی استنشاقی برای القا و نگهداری بیهوشی عمومی استفاده می‌شود. این دارو پس از دسفلوران سریعترین داروی بیهوشی استنشاقی می‌باشد.
سووفلوران متداول‌ترین داروی بیهوشی استنشاقی در اعمال سرپایی، بیهوشی اطفال و بیهوشی نوزادان و دامپزشکی است. در بیهوشی مدرن سووفلوران همراه با دسفلوران جایگزین ایزوفلوران و هالوتان شده‌اند. این دارو معمولاً در ترکیب با اکسید نیتروژن و اکسیژن تجویز می‌شود. سووفلوران برای بیهوشی کودکان جهت عمل جراحی استفاده می‌شود . در طول فرایند بیدار شدن پس از استفاده از این دارو بی قراری و هذیان مشاهده شده‌است .
کاربردهای سووفلوران
-
القای بیهوشی -
نگهداری بیهوشی عمومی -
دارای خواص شل کنندگی عضلانی جهت انجام عمل های جراحی
مکانیسم اثر سووفلوران
بیهوشی مایع بی حسی؛ ممکن است فعالیت کانال های یونی عصبی، به خصوص گیرنده های انتقال دهنده نورونهای سیناپسی از جمله استیکولین نیکوتین، GABA و گیرنده های گلوتامات را تغییر دهد.
فارماکودینامیک سووفلوران
سووفلوران یک اتر استنشاقی بیهوش کننده عمومی است که در خون محلولیت کمتری نسبت به ایزوفلوران یا هالوتان دارد، اما نسبت به دسفلوران این طور نیست.
فارماکوکینتیک سووفلوران
-
شروع اثر: ۲-۳دقیقه -
طول اثر: بسته به غلظت خونی -
متابولیسم:کبدی(۳ـ۵٪)، CYP2E1 -
دفع: گازهای بازدم تنفسی
مقدار مصرف سووفلوران
بزرگسالان:
به عنوان داروی بیهوش کننده استنشاقی همراه با اکسیژن یا نیتروس اکساید و اکسیژن برای القاء و حفظ بیهوشی مقدار مصرف باید به طور فردی مطابق پاسخ بیمار تعیین گردد. سطح بیهوشی مناسب برای جراحی ممکن است با غلظت های 0.5 – 3 درصد سووفلوران با یا بدون استفاده از نیتروز اکساید قابل دسترسی باشد. مقادیر مصرف در سالمندان به مراتب کمتر است.
کودکان:
به عنوان بیهوش کننده عمومی مقدار مصرف برای هر فرد بطور جداگانه تعیین می شود.
مصرف سووفلوران در دوران بارداری و شیردهی
B ( در این گروه از داروها، مطالعات بر روی حیوانات باردار نشانگر این بود که دارو خطری بر روی جنین ندارد، اما مطالعات کافی روی زنان باردار برای میزان خطر روی جنین در سه ماهه اول بارداری انجام نشده است.)
عوارض جانبی سووفلوران
-
سرفه -
گیجی -
افزایش بزاق -
تهوع -
لرزش -
استفراغ -
سردرد
یافته های آزمایشگاهی: افزایش زودگذر گلوکز و تعداد گلوبولهای سفید خون ممکن است دیده شود همانگونه که درصورت استفاده از سایر داروهای بیهوشی دیده می شود.
گهگاه مواردی از تغییرات زودگذر در نتایج تستهای کبدی، در صورت استفاده از سووفلوران گزارش شده است.
سمیت: در صورت مصرف overdose بدین صورت عمل کنید: تجویز دارو را قطع کنید. راه هوایی مشخصی را ایجاد کنید و تهویه کنترل شده یا کمکی را با اکسیژن خالص ایجاد کنید و عملکرد قلبی- عروقی مناسبی را حفظ کنید.
تداخلات دارویی سووفلوران
-
مصرف مزمن الکل به علت القا آنزیم CYP 2E1 نیاز بیمار به داروی بیهوشی را افزایش می دهد. -
مصرف همزمان این دارو با داروهای آمینوگلیکوزید، باسیتراسین، کاپرئومایسین، کلیندامایسین، کلیستین، کلیستیات سدیم، لیدوکائین، لینکومایسین، شل کننده های عضلانی، پلی میکسین، پروکائین، تتراسایکلین، تری متافان باعث تشدید اثر انسداد عصب – عضله می شود. -
مصرف این دارو با آمیودارون باعث افت شدید فشار خون و افزایش احتمال برادیکاردی مقاوم به آتروپین می شود. -
داروهای ضد میاستنی گراو باعث انسداد عصب – عضله می شوند. -
مصرف این دارو به همراه داروهای پائین آورنده فشارخون و آنتاگونیست های β باعث افت شدید فشار خون می شود. -
سووفلوران حساسیت میوکارد به کاتکول آمین ها و احتمال آریتمی را افزایش می دهد. مصرف این دارو با مضعف CNS باعث تضعیف شدید CNS می شود. -
مصرف این دارو با ایزونیازید و سایر القا کننده های ایزوآنزیم CYP 2E1 باعث افزایش متابولیسم سووفلوران و افزایش غلظت فلوراید خون می شود. -
همچنین همراه با این دارو نباید از تزریق مقادیر زیاد خون حاوی سیترات (بعنوان ضد انعقاد) استفاده نمود.
هشدار ها در رابطه با مصرف سووفلوران
-
حساسیت به دارو -
این دارو فقط در شرایط مناسب، تحت نظر پزشک متخصص بیهوشی و دستگاههای موردنیاز قابل استفاده است.
در صورت ابتلا بیمار به فلج دوره ای فامیلی، دیستروفی عضلانی، میاستنی گراو، سندرم میاستنیک و سایر بیماری های عضلانی همراه با ضعف عضلانی، ضربه مغزی، افزایش فشار داخل جمجمه و ضایعات داخل جمجمه ای فضاگیر، اختلال کبدی یا کلیوی این دارو را باید با احتیاط فراوان بکار برد.
این دارو باید توسط متخصص بیهوشی بکاررود و وسایل لازم برای حفظ تنفس بیمار باید در دسترس باشد و در طول مدت مصرف دارو، وضعیت تنفسی و تهویه بیمار باید مورد توجه قرارگیرد.
موارد منع مصرف سووفلوران
در صورت وجود سابقه هیپرترمی بدخیم، حساسیت به داروهای بیهوش کننده عمومی مشتق اتر هالوژنه نباید از این فرآورده برای بیهوشی استفاده نمود.
نکات قابل توصیه در مصرف سووفلوران
1. درهنگام استفاده از این دارو، فشار خون، درجه حرارت بدن، ضربان قلب، ریتم قلب، میزان اکسیژن و وضعیت تنفسی بیمار باید تحت کنترل و مراقبت باشد.
2. به دلیل اختلالات روانی – حرکتی تا 24 ساعت بعد از بیهوشی بیمار باید از انجام فعالیت های نیازمند هوشیاری و دقت اجتناب نماید.
3. از مصرف الکل یا مضعف های CNS تا 24 ساعت بعد از بیهوشی باید خودداری شود.
4. تا 24 ساعت پس از به هوش آمدن، از شیر دادن به کودک خودداری کنید.
5. مقدار مصرف مورد نیاز برای بیهوشی با افزایش سن کاهش می یابد. حداقل غلظت حبابچه ی این دارو در افراد 25 ساله2.6%، در افراد 40 سال 2.1% و در افراد 60 ساله 1.7% و در افراد با سن 80 سال 1.4% است.
6. برای جلوگیری از تماس کمتر افراد اتاق عمل با داروهای هوشبر استنشاقی، کلیه نکات ایمنی از لحاظ ساختار و طراحی و نگهداری و امکانات اتاق عمل و رعایت فردی باید در نظرگرفته شود.
7. همانند سایر داروهای بیهوشی، به بیماران باید توصیه شود که انجام فعالیت هایِ که نیاز به هوشیاری فکری دارد مانند راه اندازی ماشین آلاتی که نیاز به دقت خاصی دارد، ممکن است تا مدتی پس از بیهوشی عمومی دچار اختلال شود.
8. بیماران نباید اجازه داده شوند که تا مدت معینی بعد از بیهوشی با سووفلوران، رانندگی کنند.
احتیاطات ویژه جهت نگهداری سووفلوران
-
در دمای بالاتر از 25 درجه سانتی گراد نگهداری شود. -
دارو را در یخچال قرار ندهید. -
در بطری را به خوبی محکم کنید.
بیشتر بخوانید:
همه چیز در مورد داروی بیهوشی انفلوران
موارد مصرف و عوارض داروی بیهوشی اتومیدیت
موارد مصرف و عوارض داروی بیهوشی دسفلوران
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله دلگرم