كودك از طریق بازی با انواع اسباب بازی، موفق به شناخت شكل ها، رنگ ها، اندازه ها، جنس اشیاء و اهمیت آنها می شود و از بازیها و ورزش ها، مهارت به دست می آورد.
با اكتشاف و جمع آوری اشیا اطلاعاتی را كسب می كند كه نمی تواند در كتاب های مدرسه اش پیدا كند. مطالعه كتاب و دیدن فیلم مناسب، اطلاعات كودك را وسیع تر می كند و به او شادی و لذت می بخشد.
آموزش ریاضی به کمک آب بازی و شن بازی
كودك به وسیله بازی دنیا را می شناسد، می فهمد و كنترل می كند و می تواند میان واقعیت و تخیل فرق بگذارد، میزان توانایی های خود را با دیگران مقایسه می كند و یك مفهوم روشن تر و واقع گریانه تر از خود به دست می آورد و می تواند مسئولیت كامل اعمال خود را برعهده بگیرد.
در بازی نقش های معینی را برعهده می گیرد و درمی یابد كدام نقش بیشترین لذت را به وی می دهد و بازی او را قادر می سازد تا رضایت بخش ترین رابطه ها را با دیگران برقرار كند.
با كمك بازی، خوب و بد را درك می كند و می فهمد كه اگر بخواهد در بازی یك فرد قابل قبول باشد باید درستكار و با حقیقت، مسلط به خود و عادل باشد. همچنین درمی یابد دوستانش در بازی به نسبت والدین كمتر شكیبا هستند و یاد می گیرد كه اصول اخلاقی را هنگام بازی نسبت به محیط خانه و مدرسه به طور كامل تر رعایت كند.
مناسب ترین روش تربیتی کودکان بازی است
در دوران مدرسه علاقه به بازی نمایشی كم و به بازیهای سازنده شروع می شود. در این بازی كودك می تواند بدون همبازی مدت ها بازی كند و لذت ببرد. متداول ترین این بازی كشیدن نقاشی، ساختن چیزهایی از گل، خمیر، سنگ كاغذ و… می باشد. این نوع بازی های سازنده، قدرت تخیل كودك را تقویت نموده و موجبات بهداشت روانی و لذت حیاتی می شود.
بازی مناسب ترین روش تربیتی است و وظیفه مربی است كه بازیهای مناسب برای كودكان ترتیب دهد.
می توان ادعا كرد اگر یادگیری اولیه از طریق بازی مورد غفلت قرار گیرد یا توجهی به آنها نشود، آموزش و پرورش در سن های بالاتر آن طور كه باید نمی تواند مفید باشد.
بازی آزاد در مدارس دو ویژگی فكری انسانی (غلبه بر مشكلات یادگیری نظم و ترتیب) را آشكار می كند.
بازی با شن و آب شرایطی را فراهم می كند كه كودك با زبان ریاضی آشنا شود؛ مفاهیمی چون زیاد، كم، پر، خالی و كوچك كه قبل از جمع باید یاد گرفته شوند.
بازی به صورت صحبت كردن با بچه های دیگر باعث گسترش مفاهیم ذهنی كودك می شود و نظرش مبتنی بر واقعیت می شود.
تفكر كودك به زبان او بستگی دارد و برای برخورداری از زبانی غنی و وسیع باید دامنه خزانه لغات كودك را افزایش داد تا ابزار لازم را برای طبقه بندی و تعمیم كه ساخت پیچیده ای دارند به دست آورند و مفاهیم زمان، فضا و احتمال را درك كنند.
یك بازی مطلوب برای كودكی كه در حالت لذت بردن از بیان كلمات است، نظر افكندن بر یك كتاب، تصویر یا مجله است.
بازی با لغات و صداها برای كودك خیلی لذت بخش است، به شنیدن داستان، تعریف داستان، بازی سؤال و جواب، انتقال پیام به دیگران علاقه نشان می دهد و با استفاده از این علاقه می توان برای رفع مشكلات و آموزش دروسی مانند فارسی، اجتماعی، علوم و هدیه های آسمانی و… استفاده كرد.
مربیان می توانند قوانین و مقررات و اصول اخلاقی و رابطه صحیح با دیگران را در بازی به بچه ها آموزش دهند.
با دقت در بازی، مربیان می توانند كودكان را دقیق تر شناسایی كنند و به وسیله بازی مشكلات عاطفی كودكان را تعدیل نمایند.
با استفاده از بازی می توان به بچه ها آموخت كه چگونه مشكلات خود را حل كنند و در نهایت آنها را برای زندگی آینده آماده كرد.
با تقویت رفتار هوشمندانه و استفاده از قوه تخیل در بازی، زمینه ای بهتر برای تفكر كودك فراهم می شود. دوستان در مدرسه تكیه گاه كودك هستند و به او احساس ایمنی می دهند و برای او سرمشق رفتاری هستند. بنابر این با كمك آنها می توان بعضی از مشكلات كودكان را برطرف كرد. (البته به صورت بازی)
اگر قرار است پایه ای محكم برای یادگیری ریاضیات در دوران مدرسه ابتدایی در كودكان بسازیم كودك باید انواع مختلف بازی آزاد را در سنین قبل از دبستان داشته باشد.
پس باید امكانات لازم برای گسترش مهارت زبانی كودك فراهم شود تا مفاهیم ضروری برای تفكر ریاضی را به دست آورند. همچنین موقعیت های مناسب برای رشد بدنی آنها را نیز باید فراهم كرد و با وسایلی مانند تاب، سرسره، نرده ها و میله ها در سنین قبل از دبستان و اوایل دبستان بازی كنند تا ماهیچه های بزرگ بدنی تقویت شوند.
آموزش شنا اعتماد به نفس را در كودكان تقویت می كند. كودكان از وسایل ارتباطی دیگری از قبیل نقاشی و داستان نیز استفاده می كنند و نظریات و احساسات خود را بیان می كنند.
كودكان توانایی های زیادی دارند، اما همگی افرادی مستعد هستند و باید به آنها اعتماد كنیم.