یکی از دلایل تأخیر در شروع دور جدید مذاکرات این است که جمهوری اسلامی ایران در یک دوره گذار است و بنابراین برخی تصمیمات را در نظر گرفته است. این ملاحظات شامل تشکیل کمیته اجرا و لزوم انتقال محتوای مذاکرات به دولت منتخب و همچنین در نظر گرفتن ایده های جدیدی است که ممکن است توسط کارمندان دولت انتخاب شده ارائه شود.
دلیل دیگر فرصت طلبی آمریکایی ها است که فرصت را برای اصرار بر مواضع اشتباه گذشته می دیدند و خواستار شروع ایران مذاکرات بیشتر با ایالات متحده در مورد موضوعاتی مانند موضوعات منطقه ای و موشکی اکنون یا بلافاصله پس از از سرگیری مجدد سازمان ملل هستند. شورای امنیت.
به تأخیر انداختن شروع دور جدید گفتگوها و احیای مجدد شورای امنیت سازمان ملل متحد به هر دو طرف آسیب می رساند. اینها عمدتا مردم ایران هستند که تحریم های آنها مستقیماً معیشت و معیشت آنها را در پی دارد و با ادامه این وضعیت ، زندگی آنها دشوارتر می شود. بنابراین دولت ایران باید همراه با تلاشهای مداوم برای لغو سریعتر تحریمها ، گامهایی را برای كاهش خسارات ناشی از تحریمها یا به عبارت دیگر ، جبران تأثیر آنها تحمیل كند. تا مردم برای زندگی سختی و اندوه بیشتری نداشته باشند. تاکنون نه دولت فعلی که قرار است در کمتر از یک ماه قدرت را تحویل بگیرد و نه دولت بعدی برنامه روشنی برای کاهش تأثیر تحریم ها بر زندگی مردم ارائه نکرده اند و مقامات فقط اظهارات کلی در این زمینه ارائه داده اند . همچنین نگرانی هایی برای ایالات متحده و اروپا وجود دارد که ظرفیت هسته ای ایران روزانه افزایش می یابد.
در همان زمان ، ایران در حال افزایش ذخایر اورانیوم خود ، آزمایش سانتریفیوژهای مدرن و متنوع تر و اقدامات قابل توجهی مانند تولید صفحه سوخت سیلیکون است.
در پایان ، هر دو طرف در از سرگیری مذاکرات ضرر خواهند کرد و با توجه به شرایط ، به نفع تهران و سایر کشورهای برجام است که هرچه سریعتر این توافق را احیا کنند.
در همین حال ، طرف مقابل در تلاش است تا در مانوری تبلیغاتی در برخی موضوعات وضعیت را به تصویر بکشد ، گویی که ایران مقصر عدم احیای کامل برجام است و طرف غربی در این زمینه مقصر نیست. یکی از آنها واکنش گسترده غرب نسبت به تولید فلز اورانیوم در ایران است. مسئله این است که ایران در تولید صفحات سوخت سیلیکون قدرت علمی نشان می دهد ، اما این به معنای تولید فلز اورانیوم نیست. در روند تولید صفحه سوخت سیلیکون ، کمی فلز اورانیوم مورد نیاز است ، اما این فلز اورانیوم بلافاصله با ترکیبات جدید ماهیت خود را تغییر می دهد. یعنی ایران فلز اورانیوم تولید یا ذخیره نمی کند ، بلکه در فرآیند تولید صفحه سوخت سیلیکون از فلز اورانیوم استفاده می کند.
غربی ها بسیار نگران هستند که یکی از مواردی که برای ساخت بمب هسته ای مورد نیاز است تولید فلز اورانیوم است و آنها وانمود می کنند که ایران در آن مسیر حرکت می کند. ذکر این نکته حائز اهمیت است که کل فرآیندی که ایران برای تولید صفحه سوخت سیلیکون طی می کند کاملاً تحت کنترل آژانس بین المللی انرژی اتمی است و با توجه به اینکه یکی از وظایف اصلی آژانس هسته ای سازی است ، نه انجام یک روند شورش تحت نظارت آژانس برای یک کشور امکان پذیر است.
هدف ایران از ساخت این صفحات سوخت تأمین نیازهای راکتور تحقیقاتی تهران است و ایران هدف صلح آمیز را دنبال می کند. اگر غرب نگران توسعه فعالیتهای هسته ای ایران است ، باید در اسرع وقت به توافق هسته ای بازگردد تا تهران بتواند تعهدات خود در قبال آژانس انرژی هسته ای را از سر بگیرد.
همه فعالیت های ایران قابل برگشت هستند و در صورت احیای توافق برجام ، ایران اقدامات خود را برای کاهش تعهدات خود معکوس می کند. از نظر علمی ، طرف مقابل باید بپذیرد که علوم هسته ای در ایران کاملاً بومی سازی شده است و وقتی بومی سازی علم شود ، نمی توان آن را از دست داد ، به این معنی که صنعت هسته ای ایران یک واقعیت مسلم است.
دولت اوباما این موضوع را تصدیق کرد و در دستیابی به توافق پیشگام شد. در آن زمان ، ایالات متحده می خواست مهره های تأسیسات هسته ای ایران را باز کند ، اما کاخ سفید فهمید که علوم هسته ای در ایران واقع شده و باید با آن کار کرد ، بنابراین راه حلی پیشنهاد شد. از نظر فنی دسترسی ایران به سلاح های هسته ای را مسدود می کند. تأکید بر برگشت ناپذیر بودن فعالیت های ایران نوعی فضای نفوذ در مذاکرات است. ایالات متحده و اروپا خواهان بازگشت ایران به اجرای کامل برنامه جامع اقدام مشترک بدون برداشتن گامی برای انجام تعهدات خود هستند.
در سال 2018 ، پس از خروج ایالات متحده از شورای امنیت سازمان ملل ، ایران برای یک سال این راه را در پیش گرفت و صبر استراتژیک داشت تا ببیند طرف اروپایی در انجام تعهدات خود چقدر جدی است ، اما وقتی هیچ پیشرفتی حاصل نشد و نه طبیعی بود که ایران این مسیر را تغییر دهد. ایران اکنون اقداماتی را برای کاهش تعهدات خود انجام داده است که همه قابل برگشت هستند و در صورت احیای توافق ، تهران اجرای کامل تعهدات خود را از سر می گیرد.
واقعیت این است که در شرایط فعلی و برای احیای مجدد شورای امنیت سازمان ملل متحد ، هر دو کشور ایالات متحده و ایران باید برخی از خواسته های خود را کنار بگذارند ، زیرا اصرار هر دو طرف در تأمین 100٪ خواسته های خود غیرممکن است. و سپس بتوانید به توافق برسید. رمز موفقیت ایران و ایالات متحده در دستیابی به توافق این بود که دو طرف توافق کردند تا برای رسیدن به توافق برخی از خواسته های خود را نادیده بگیرند و این بار با استفاده از همان تجربه می توان توافق نامه ای برای توافق مجدد به دست آورد. اجرای برنامه جامع برای اقدام مشترک.
23302